ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 9

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Ειθε να ητο η κεφαλη μου υδατα και οι οφθαλμοι μου πηγη δακρυων, δια να κλαιω ημεραν και νυκτα τους πεφονευμενους της θυγατρος του λαου μου.	1 Would that I had in the desert a travelers' lodge! That I might leave my people and depart from them. They are all adulterers, a faithless band.
2 Ειθε να ειχον εν τη ερημω καταλυμα οδοιπορων, δια να εγκαταλειψω τον λαον μου και να απελθω απ' αυτων? διοτι παντες ειναι μοιχοι, αθροισμα απιστων.	2 They ready their tongues like a drawn bow; with lying, and not with truth, they hold forth in the land. They go from evil to evil, but me they know not, says the LORD.
3 Ενετειναν και την γλωσσαν αυτων ως τοξον ψευδους? και ισχυσαν επι της γης, ουχι υπερ της αληθειας? διοτι προχωρουσιν απο κακιας εις κακιαν και εμε δεν γνωριζουσι, λεγει Κυριος.	3 Be on your guard, everyone against his neighbor; put no trust in any brother. Every brother apes Jacob, the supplanter, every friend is guilty of slander.
4 Φυλαττεσθε εκαστος απο του πλησιον αυτου και επ' ουδενα αδελφον μη πεποιθατε? διοτι πας αδελφος θελει παντοτε υποσκελιζει και πας πλησιον θελει περιπατει εν δολιοτητι.	4 Each one deceives the other, no one speaks the truth. They have accustomed their tongues to lying, and are perverse, and cannot repent.
5 Και θελουσιν απατα εκαστος τον πλησιον αυτου και δεν θελουσι λαλει την αληθειαν? εδιδαξαν την γλωσσαν αυτων να λαλη ψευδη, αποκαμνουσι πραττοντες ανομιαν.	5 Violence upon violence, deceit upon deceit: They refuse to recognize me, says the LORD.
6 Η κατοικια σου ειναι εν μεσω δολιοτητος? εν τη δολιοτητι αρνουνται να με γνωρισωσι, λεγει Κυριος.	6 Therefore, thus says the LORD of hosts: I will smelt them and test them; how else should I deal with their wickedness?
7 Δια τουτο ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων? Ιδου, θελω βαλει αυτους εν χωνευτηριω και θελω δοκιμασει αυτους? διοτι πως θελω καμει ενεκεν της θυγατρος του λαου μου;	7 A murderous arrow is his tongue, his mouth utters deceit; He speaks cordially with his friends, but in his heart he lays an ambush!
8 Η γλωσσα αυτων ειναι βελος εξακοντιζομενον? λαλει δολια? εκαστος λαλει ειρηνικα δια του στοματος αυτου προς τον πλησιον αυτου, πλην εν τη καρδια αυτου στηνει ενεδραν κατ' αυτου.	8 For these things, says the LORD, shall I not punish them? On a nation such as this shall I not take vengeance?
9 Δεν θελω επισκεφθη αυτους δια ταυτα; λεγει Κυριος? η ψυχη μου δεν θελει εκδικηθη εναντιον εθνους, τοιουτου;	9 Over the mountains, break out in cries of lamentation, over the pasture lands, intone a dirge: They are scorched, and no man crosses them, unheard is the bleat of the flock; Birds of the air as well as beasts, all have fled, and are gone.
10 Δια τα ορη θελω αναλαβει κλαυθμον και θρηνον και δια τας βοσκας της ερημου οδυρμον, διοτι ηφανισθησαν, ωστε δεν υπαρχει ανθρωπος διαβαινων, ουδε ακουεται φωνη ποιμνιου? απο του πτηνου του ουρανου εως του κτηνους, εφυγον, απηλθον.	10 I will turn Jerusalem into a heap of ruins, a haunt of jackals; The cities of Judah I will make into a waste, where no one dwells.
11 Και θελω καταστησει την Ιερουσαλημ εις σωρους, κατοικιαν θωων? και τας πολεις του Ιουδα θελω καμει ερημωσιν, ωστε να μη υπαρχη ο κατοικων.	11 Who is so wise that he can understand this? Let him to whom the mouth of the LORD has spoken make it known: Why is the land ravaged, scorched like a wasteland untraversed?
12 Τις ειναι ο ανθρωπος ο σοφος, οστις δυναται να εννοηση τουτο; και προς τον οποιον ελαλησε το στομα του Κυριου, δια να αναγγειλη αυτο, δια τι η γη εχαθη, ηφανισθη ως ερημος, ωστε να μη υπαρχη ο διαβαινων;	12 The LORD answered: Because they have abandoned my law, which I set before them, and have not followed it or listened to my voice,
13 Και ειπε Κυριος, διοτι εγκατελιπον τον νομον μου, τον οποιον εθεσα εμπροσθεν αυτων και δεν υπηκουσαν εις την φωνην μου και δεν περιεπατησαν εν αυτω?	13 but followed rather the hardness of their hearts and the Baals, as their fathers had taught them;
14 αλλα περιεπατησαν οπισω της ορεξεως της καρδιας αυτων και οπισω των Βααλειμ, τα οποια οι πατερες αυτων εδιδαξαν αυτους?	14 therefore, thus says the LORD of hosts, the God of Israel: See now, I will give them wormwood to eat and poison to drink.
15 δια τουτο, ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ? Ιδου, εγω θελω θρεψει αυτους, τον λαον τουτον? με αψινθιον και υδωρ χολης θελω ποτισει αυτους?	15 I will scatter them among nations whom neither they nor their fathers have known; I will send the sword to pursue them until I have completely destroyed them.
16 και θελω διασκορπισει αυτους εν τοις εθνεσι, τα οποια αυτοι και οι πατερες αυτων δεν εγνωρισαν? και θελω αποστειλει την μαχαιραν οπισω αυτων, εωσου αναλωσω αυτους.	16 Thus says the LORD of hosts: Attention! tell the wailing women to come, summon the best of them;
17 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων. Συλλογισθητε και καλεσατε τας θρηνουσας να ελθωσι? και αποστειλατε δια τας σοφας να ελθωσι?	17 Let them come quickly and intone a dirge for us, That our eyes may be wet with weeping, our cheeks run with tears.
18 και ας σπευσωσι και ας αναλαβωσιν οδυρμον περι ημων και ας καταβιβασωσιν οι οφθαλμοι ημων δακρυα και τα βλεφαρα ημων ας ρευσωσιν υδατα.	18 The dirge is heard from Zion: Ruined we are, and greatly ashamed; We must leave the land, give up our homes!
19 Διοτι φωνη θρηνου ηκουσθη απο Σιων, Πως απωλεσθημεν? κατησχυνθημεν σφοδρα, διοτι εγκατελιπομεν την γην, διοτι αι κατοικιαι ημων εξερριψαν ημας.	19 Hear, you women, the word of the LORD, let your ears receive his message. Teach your daughters this dirge, and each other this lament.
20 Ακουσατε λοιπον, γυναικες, τον λογον του Κυριου, και ας δεχθη το ωτιον σας τον λογον του στοματος αυτου, και διδαξατε τας θυγατερας σας οδυρμον και εκαστη την πλησιον αυτης θρηνον.	20 Death has come up through our windows, has entered our palaces; It cuts down the children in the street, young people in the squares.
21 Διοτι θανατος ανεβη δια των θυριδων ημων, εισηλθεν εις τα παλατια ημων, δια να εκκοψη τα νηπια απο των οδων τους νεους απο των πλατειων.	21 The corpses of the slain lie like dung on a field, Like sheaves behind the harvester, with no one to gather them.
22 Ειπε, Ουτω λεγει Κυριος? Και τα πτωματα των ανθρωπων θελουσι ριφθη ως κοπρια επι προσωπον αγρου και ως δραγμα οπισω θεριστου, και δεν θελει υπαρχει ο συναγων.	22 Thus says the LORD: Let not the wise man glory in his wisdom, nor the strong man glory in his strength, nor the rich man glory in his riches;
23 Ουτω λεγει Κυριος? Ας μη καυχαται ο σοφος εις την σοφιαν αυτου, και ας μη καυχαται ο δυνατος εις την δυναμιν αυτου, ας μη καυχαται ο πλουσιος εις τον πλουτον αυτου?	23 But rather, let him who glories, glory in this, that in his prudence he knows me, Knows that I, the LORD, bring about kindness, justice and uprightness on the earth; For with such am I pleased, says the LORD.
24 αλλ' ο καυχωμενος ας καυχαται εις τουτο, οτι εννοει και γνωριζει εμε, οτι εγω ειμαι ο Κυριος, ο ποιων ελεος, κρισιν και δικαιοσυνην επι της γης? επειδη εις ταυτα ευαρεστουμαι, λεγει Κυριος.	24 See, days are coming, says the LORD, when I will demand an account of all those circumcised in their flesh:
25 Ιδου, ερχονται ημεραι, λεγει Κυριος, και θελω καμει επισκεψιν επι παντας τους περιτετμημενους μετα των απεριτμητων?	25 Egypt and Judah, Edom and the Ammonites, Moab and the desert dwellers who shave their temples. For all these nations, like the whole house of Israel, are uncircumcised in heart.
26 επι την Αιγυπτον και επι τον Ιουδαν και επι τον Εδωμ και επι τους υιους Αμμων και επι τον Μωαβ και επι παντας τους περικειροντας την κομην, τους κατοικουντας εν τη ερημω? διοτι παντα τα εθνη ειναι απεριτμητα και πας ο οικος Ισραηλ απεριτμητος την καρδιαν.