ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 41

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Σιωπατε ενωπιον μου, νησοι? οι λαοι ας ανανεωσωσι δυναμιν? και ας πλησιασωσι και τοτε ας λαλησωσιν? ας προσελθωμεν ομου εις κρισιν.	1 Iles, faites silence pour m'écouter, que les peuples renouvellent leurs forces, qu'ils s'avancent et qu'ilsparlent, ensemble comparaissons au jugement.
2 Τις ηγειρε τον δικαιον απο της ανατολης, προσεκαλεσεν αυτον κατα ποδας αυτου, παρεδωκεν εις αυτον τα εθνη και κατεστησεν αυτον κυριον επι τους βασιλεις; τις παρεδωκεν αυτους εις την μαχαιραν αυτου ως χωμα, και εις το τοξον αυτου ως αχυρον ωθουμενον απο ανεμου;	2 Qui a suscité de l'Orient celui que la justice appelle à sa suite, auquel Il livre les nations, et assujettitles rois? Son épée les réduit en poussière et son arc en fait une paille qui s'envole.
3 Κατεδιωξεν αυτους και διηλθεν ασφαλως δια της οδου, την οποιαν δεν ειχε περιπατησει με τους ποδας αυτου.	3 Il les chasse et passe en sécurité par un chemin que ses pieds ne font qu'effleurer.
4 Τις ενηργησε και εκαμε τουτο, καλων τας γενεας απ' αρχης; Εγω ο Κυριος, ο πρωτος και ο μετα των εσχατων? εγω αυτος.	4 Qui a agi et accompli? Celui qui dès le commencement appelle les générations; moi, Yahvé, je suis lepremier, et avec les derniers je serai encore.
5 Αι νησοι ειδον και εφοβηθησαν? τα περατα της γης ετρομαξαν, επλησιασαν και ηλθον.	5 Les îles ont vu et prennent peur, les extrémités de la terre frémissent, ils sont tout près, ils arrivent.
6 Εβοηθησαν εκαστος τον πλησιον αυτου? και ειπε προς τον αδελφον αυτου, Ισχυε.	6 Chacun aide son compagnon, il dit à l'autre: "Courage!"
7 Και ο ξυλουργος ενισχυε τον χρυσοχοον και ο λεπτυνων με την σφυραν, τον σφυροκοπουντα επι τον ακμονα, λεγων, Καλον ειναι δια την συγκολλησιν? και στερεονει αυτο με καρφια, δια να μη κινηται.	7 L'artisan donne courage à l'orfèvre, et celui qui polit au marteau à celui qui bat l'enclume: il dit de lasoudure: "Elle est bonne", il la renforce avec des clous pour qu'elle ne vacille pas.
8 Αλλα συ, Ισραηλ, δουλε μου, Ιακωβ, εκλεκτε μου, το σπερμα Αβρααμ του αγαπητου μου,	8 Et toi, Israël, mon serviteur, Jacob, que j'ai choisi, race d'Abraham, mon ami,
9 συ, τον οποιον ελαβον εκ των ακρων της γης και σε εκαλεσα εκ των εσχατων αυτης και σοι ειπα, Συ εισαι ο δουλος μου? εγω σε εξελεξα και δεν θελω σε απορριψει?	9 toi que j'ai saisi aux extrémités de la terre, que j'ai appelé des contrées lointaines, je t'ai dit: "Tu esmon serviteur, je t'ai choisi, je ne t'ai pas rejeté."
10 μη φοβου? διοτι εγω ειμαι μετα σου? μη τρομαζε? διοτι εγω ειμαι ο Θεος σου? σε ενισχυσα? μαλιστα σε εβοηθησα? μαλιστα σε υπερησπισθην δια της δεξιας της δικαιοσυνης μου.	10 Ne crains pas car je suis avec toi, ne te laisse pas émouvoir car je suis ton Dieu; je t'ai fortifié et jet'ai aidé, je t'ai soutenu de ma droite justicière.
11 Ιδου, παντες οι ωργισμενοι κατα σου θελουσι καταισχυνθη και εντραπη? θελουσιν εισθαι ως μηδεν? και οι αντιδικοι σου θελουσιν αφανισθη.	11 Voici qu'ils seront honteux et humiliés, tous ceux qui s'enflammaient contre toi. Ils seront réduits àrien et périront, ceux qui te cherchaient querelle.
12 Θελεις ζητησει αυτους και δεν θελεις ευρει αυτους, τους εναντιουμενους εις σε? οι πολεμουντες κατα σου θελουσι γεινει μηδεν και ως εξουθενημα.	12 Tu les chercheras et tu ne les trouveras pas, ceux qui te combattaient; ils seront réduits à rien,anéantis, ceux qui te faisaient la guerre.
13 Διοτι εγω Κυριος ο Θεος σου ειμαι ο κρατων την δεξιαν σου, λεγων προς σε, Μη φοβου? εγω θελω σε βοηθησει.	13 Car moi, Yahvé, ton Dieu, je te saisis la main droite, je te dis: "Ne crains pas, c'est moi qui te viensen aide."
14 Μη φοβου, σκωληξ Ιακωβ, θνητοι του Ισραηλ? εγω θελω σε βοηθει, λεγει ο Κυριος? και λυτρωτης σου ειναι ο Αγιος του Ισραηλ.	14 Ne crains pas, vermisseau de Jacob, et vous, pauvres gens d'Israël. C'est moi qui te viens en aide,oracle de Yahvé, celui qui te rachète, c'est le Saint d'Israël.
15 Ιδου, εγω θελω σε καμει νεον κοπτερον αλωνιστηριον οργανον οδοντωτον? θελεις αλωνισει τα ορη και λεπτυνει αυτα, και θελεις καμει τους λοφους ως λεπτον αχυρον.	15 Voici que j'ai fait de toi un traîneau à battre, tout neuf, à doubles dents. Tu écraseras les montagnes,tu les pulvériseras, les collines, tu en feras de la paille.
16 Θελεις ανεμισει αυτα και ο ανεμος θελει σηκωσει αυτα και ο ανεμοστροβιλος θελει διασκορπισει αυτα? συ δε θελεις ευφρανθη εις τον Κυριον και θελεις δοξασθη εν τω Αγιω του Ισραηλ.	16 Tu les vanneras, le vent les emportera et l'ouragan les dispersera; pour toi, tu te réjouiras en Yahvé,tu te glorifieras dans le Saint d'Israël.
17 Οταν οι πτωχοι και ενδεεις ζητησωσιν υδωρ και δεν υπαρχη, η γλωσσα δε αυτων ξηραινηται υπο διψης, εγω ο Κυριος θελω εισακουσει αυτους, ο Θεος του Ισραηλ δεν θελω εγκαταλειψει αυτους.	17 Les miséreux et les pauvres cherchent de l'eau, et rien! Leur langue est desséchée par la soif. Moi,Yahvé, je les exaucerai, Dieu d'Israël, je ne les abandonnerai pas.
18 Θελω ανοιξει ποταμους εν υψηλοις τοποις και πηγας εν μεσω των κοιλαδων? θελω καμει την ερημον λιμνας υδατων και την ξηραν γην πηγας υδατων.	18 Sur les monts chauves je ferai jaillir des fleuves, et des sources au milieu des vallées. Je ferai dudésert un marécage et de la terre aride des eaux jaillissantes.
19 Εν τη ερημω θελω εμφυτευσει την κεδρον, το δενδρον της σιττης και τον μυρτον και την ελαιαν? εν τη ακατοικητω γη θελω βαλει την ελατον, την πευκην και τον πυξον ομου?	19 Je mettrai dans le désert le cèdre, l'acacia, le myrte et l'olivier, je placerai dans la steppe pêle-mêle lecyprès, le platane et le buis,
20 δια να ιδωσι και να γνωρισωσι και να στοχασθωσι και να εννοησωσιν ομου, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε τουτο και ο Αγιος του Ισραηλ εδημιουργησεν αυτο.	20 afin que l'on voie et que l'on sache, que l'on fasse attention et que l'on comprenne que la main deYahvé a fait cela, que le Saint d'Israël l'a créé.
21 Παραστησατε την δικην σας, λεγει Κυριος? προφερετε τα ισχυρα σας επιχειρηματα, λεγει ο βασιλευς του Ιακωβ.	21 Présentez votre querelle, dit Yahvé, produisez vos arguments, dit le roi de Jacob.
22 Ας πλησιασωσι και ας δειξωσιν εις ημας τι θελει συμβη? ας αναγγειλωσι τα προτερα, τι ησαν, δια να στοχασθωμεν αυτα και να γνωρισωμεν τα εσχατα αυτων? η ας αναγγειλωσι προς ημας τα μελλοντα.	22 Qu'ils produisent et qu'ils nous montrent les choses qui doivent arriver. Les choses passées, quefurent-elles? Montrez-le, que nous y réfléchissions et que nous en connaissions la suite. Ou bien faites-nousentendre les choses à venir,
23 Αναγγειλατε τα συμβησομενα εις το μετεπειτα, δια να γνωρισωμεν οτι εισθε θεοι? καμετε ετι καλον η καμετε κακον, δια να θαυμασωμεν και να ιδωμεν ομου.	23 annoncez ce qui doit venir ensuite, et nous saurons que vous êtes des dieux. Au moins, faites bien oufaites mal, que nous éprouvions de l'émoi et de la crainte.
24 Ιδου, σεις εισθε ολιγωτερον παρα το μηδεν, και το εργον σας χειροτερον παρα το μηδεν? οστις σας εκλεγει, ειναι βδελυγμα.	24 Voici, vous êtes moins que rien, et votre oeuvre, c'est moins que néant, vous choisir est abominable.
25 Ηγειρα ενα εκ βορρα και θελει ελθει? απ' ανατολων ηλιου θελει επικαλεισθαι το ονομα μου? και θελει πατησει επι τους ηγεμονας ως επι πηλον και ως ο κεραμευς καταπατει τον αργιλον.	25 Je l'ai suscité du Nord et il est venu, depuis le Levant il est appelé par son nom. Il piétine lesgouverneurs comme de la boue, comme le potier pétrit l'argile.
26 Τις ανηγγειλε ταυτα απ' αρχης, δια να γνωρισωμεν; και προ του καιρου, δια να ειπωμεν, αυτος ειναι ο δικαιος; Αλλ' ουδεις ο αναγγελλων? αλλ' ουδεις ο διακηρυττων? αλλ' ουδεις ο ακουων τους λογους σας.	26 Qui l'a annoncé dès le principe, pour que nous sachions, et dans le passé, pour que nous disions:C'est juste? Mais nul n'a annoncé, nul n'a fait entendre, nul n'a entendu vos paroles.
27 Εγω ο πρωτος θελω ειπει προς την Σιων, Ιδου, ιδου, ταυτα? και θελω δωσει εις την Ιερουσαλημ τον ευαγγελιζομενον.	27 Prémices de Sion, voici, les voici, à Jérusalem j'envoie un messager,
28 Διοτι εθεωρησα και δεν ητο ουδεις, ναι, μεταξυ αυτων, αλλα δεν υπηρχε συμβουλος δυναμενος να αποκριθη λογον, οτε ηρωτησα αυτους.	28 et je regarde: personne! Parmi eux, pas un qui donne un avis, que je puisse interroger et qui réponde!
29 Ιδου, παντες ειναι ματαιοτης, τα εργα αυτων μηδεν? τα χωνευτα αυτων ανεμος και ματαιοτης.	29 Voici, tous ensemble ils ne sont rien, néant que leurs oeuvres, du vent et du vide leurs statues!