ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 34

GREEK BIBLE	LA SACRA BIBBIA
1 Πλησιασατε, εθνη, δια να ακουσητε? και προσεξατε, λαοι? ας ακουση η γη και το πληρωμα αυτης? η οικουμενη και παντα οσα γεννωνται εν αυτη.	1 Accostatevi, o popoli, per udire; nazioni, fate attenzione! Ascolti la terra e ciò che la riempie, il mondo e quanto esso produce!
2 Διοτι ο θυμος του Κυριου ειναι επι παντα τα εθνη, και η φλογερα οργη αυτου επι παντα τα στρατευματα αυτων? κατεστρεψεν αυτα ολοκληρως? παρεδωκεν αυτα εις σφαγην.	2 Perché il Signore si è adirato contro tutte le nazioni, si è sdegnato contro tutti i loro eserciti, li ha condannati all'anatema, li ha destinati al massacro.
3 Οι δε πεφονευμενοι αυτων θελουσι ριφθη εξω, και η δυσωδια αυτων θελει αναδοθη απο των πτωματων αυτων? τα δε ορη θελουσι διαλυθη απο του αιματος αυτων.	3 I loro trafitti sono stati gettati via, e dai loro cadaveri sale il fetore, del loro sangue i monti grondano.
4 Και πασα η στρατια του ουρανου θελει λυωσει, και οι ουρανοι θελουσι περιτυλιχθη ως βιβλιον, και πασα η στρατια αυτων θελει πεσει, καθως πιπτει το φυλλον απο της αμπελου και καθως πιπτουσι τα φυλλα απο της συκης.	4 Si dissolve tutta l'armata del cielo, i cieli si arrotolano come un libro, tutte le loro schiere cadranno, come cade il pampino della vite, come le foglie avvizzite del fico.
5 Διοτι η μαχαιρα μου εμεθυσθη εν τω ουρανω? ιδου, επι την Ιδουμαιαν και επι τον λαον της καταστροφης μου θελει καταβη δια κρισιν.	5 Sì, la mia spada si è inebriata nel cielo, ecco, essa si abbatte contro Edom e contro il popolo che ho votato alla condanna.
6 Η μαχαιρα του Κυριου ειναι πληρης αιματος? επαχυνθη με το παχος, με το αιμα των αρνιων και τραγων, με το παχος των νεφρων των κριων? διοτι ο Κυριος εχει θυσιαν εν Βοσορρα και σφαγην μεγαλην εν τη γη της Ιδουμαιας.	6 La spada del Signore è piena di sangue, è intrisa di adipe, del sangue di agnelli e di capri, del grasso delle viscere dei montoni, perché il Signore offre un sacrificio in Bozra, un grande massacro nella terra di Edom.
7 Και οι μονοκεροι θελουσι καταβη μετ' αυτων και οι μοσχοι μετα των ταυρων? και η γη αυτων θελει μεθυσθη απο αιματος, και το χωμα αυτων θελει παχυνθη απο παχους.	7 Con essi cadono bisonti, giovenche insieme con tori; la loro terra gronda sangue e la loro polvere s'impingua di adipe.
8 Διοτι ειναι ημερα εκδικησεως του Κυριου, ενιαυτος ανταποδοσεων δια την κρισιν της Σιων.	8 Perché è il giorno della vendetta del Signore, l'anno della retribuzione per il difensore di Sion.
9 Και τα ρευματα αυτης θελουσι μεταβληθη εις πισσαν και το χωμα αυτης εις θειον, και η γη αυτης θελει κατασταθη πισσα καιομενη?	9 I suoi torrenti si cambieranno in pece, la sua polvere in zolfo, il loro paese diventerà pece ardente.
10 νυκτα και ημεραν δεν θελει σβεσθη? ο καπνος αυτης θελει αναβαινει ακαταπαυστως? απο γενεας εις γενεαν θελει μενει ηρημωμενη? και δεν θελει υπαρχει ο διαβαινων δι' αυτης εις αιωνα αιωνος.	10 Né giorno né notte si estinguerà, il suo fumo salirà eternamente; rimarrà arido di generazione in generazione, nessuno più vi passerà.
11 Αλλ' ο πελεκαν και ο ακανθοχοιρος θελουσι κληρονομησει αυτην? και η γλαυξ και ο κοραξ θελουσι κατοικει εν αυτη? και ο Κυριος θελει εξαπλωσει επ' αυτης, σχοινιον ερημωσεως και σταθμην κρημνισμου.	11 L'occuperanno il pellicano e la civetta, vi abiteranno il gufo ed il corvo. Il Signore stenderà su di esso la corda della solitudine e la livella del vuoto.
12 Θελουσι καλεσει εις την βασιλειαν τους μεγιστανας αυτης αλλ' ουδεις θελει εισθαι εκει? και παντες οι αρχοντες αυτης θελουσιν ελθει εις το μηδεν.	12 Vi prenderanno dimora i satiri e i suoi nobili non vi saranno più; non vi si proclameranno più i re e tutti i suoi prìncipi saranno annientati.
13 Και ακανθαι θελουσι βλαστησει εν τοις παλατιοις αυτης, κνιδαι και βατοι εν τοις οχυρωμασιν αυτης? και θελει εισθαι κατοικια θωων, αυλη στρουθοκαμηλων.	13 Nei suoi palazzi cresceranno le spine, nelle sue fortezze ortiche e cardi; esso diventerà dimora di sciacalli, riparo degli struzzi.
14 Και οι λυκοι θελουσι συναπαντασθαι εκει με τους αιλουρους? και ο σατυρος θελει φωναζει προς τον συντροφον αυτου? ο κοκκυξ ετι θελει αναπαυεσθαι εκει, ευρισκων εις εαυτον τοπον αναπαυσεως.	14 Cani selvatici s'incontreranno con le iene, e i satiri si chiameranno l'un l'altro; ivi ancora abiterà Lilìt, trovandovi il riposo.
15 Εκει θελει εμφωλευει ο νυκτοκοραξ και θελει γεννα και επωαζει και συναγει τους νεοσσους υπο την σκιαν αυτου? εκει θελουσι συναγεσθαι και οι γυπες, εκαστος μετα του συντροφου αυτου.	15 Quivi si anniderà la vipera, deporrà le uova, le coverà, le farà schiudere nell'ombra; là si raduneranno pure gli avvoltoi, nessuno perderà il suo compagno.
16 Ζητησατε εν τω βιβλιω του Κυριου και αναγνωσατε? ουδεν εκ τουτων θελει λειψει, ουδεν θελει εισθαι χωρις του συντροφου αυτου? διοτι αυτο το στομα του Κυριου προσεταξε, και αυτο το πνευμα αυτου συνηγαγε ταυτα.	16 Cercate nel libro del Signore e leggete: nessuno di essi mancherà, perché la sua bocca l'ha comandato ed è il suo spirito che li raduna.
17 Και αυτος ερριψε τον κληρον περι αυτων, και η χειρ αυτου διεμοιρασεν εις αυτα με σταθμην εκεινην την γην? θελουσι κληρονομησει αυτην εις τον αιωνα? απο γενεας εις γενεαν θελουσι κατοικει εν αυτη.	17 Egli getterà per essi la sorte; la sua mano ha ripartito loro il paese con misura, lo possederanno per l'eternità, vi abiteranno di generazione in generazione.