1 Το Αισμα των Αισματων, το του Σολομωντος. | 1 Cantique des Cantiques, de Salomon. |
2 Ας με φιληση με τα φιληματα του στοματος αυτου. Διοτι η αγαπη σου ειναι καλητερα παρα τον οινον. | 2 Qu'il me baise des baisers de sa bouche. Tes amours sont plus délicieuses que le vin; |
3 Δια την ευωδιαν των καλων μυρων σου, το ονομα σου ειναι μυρον εκκεχυμενον? δια τουτο αι νεανιδες σε αγαπωσιν. | 3 l'arôme de tes parfums est exquis; ton nom est une huile qui s'épanche, c'est pourquoi les jeunesfilles t'aiment. |
4 Ελκυσον με? θελομεν δραμει κατοπιν σου? ο βασιλευς με εισηγαγεν εις τα ταμεια αυτου? θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι εις σε, θελομεν ενθυμεισθαι την αγαπην σου μαλλον παρα οινον? οι εχοντες ευθυτητα σε αγαπωσι. | 4 Entraîne-moi sur tes pas, courons! Le roi m'a introduite en ses appartements; tu seras notre joie etnotre allégresse. Nous célébrerons tes amours plus que le vin; comme on a raison de t'aimer! |
5 Μελαινα ειμαι, πλην ευχαρις, θυγατερες της Ιερουσαλημ? ως τα σκηνωματα του Κηδαρ, ως τα παραπετασματα του Σολομωντος. | 5 Je suis noire et pourtant belle, filles de Jérusalem, comme les tentes de Qédar, comme les pavillonsde Salma. |
6 Μη βλεπετε εις εμε, οτι ειμαι μεμελανωμενη, επειδη ο ηλιος με εκαυσεν? οι υιοι της μητρος μου ωργισθησαν κατ' εμου? με εβαλον φυλακα εις τους αμπελωνας? τον ιδιον μου αμπελωνα ομως δεν εφυλαξα. | 6 Ne prenez pas garde à mon teint basané: c'est le soleil qui m'a brûlée. Les fils de ma mère se sontemportés contre moi, ils m'ont mise à garder les vignes. Ma vigne à moi, je ne l'avais pas gardée! |
7 Απαγγειλον μοι, συ, τον οποιον αγαπα η ψυχη μου, Που ποιμαινεις, που αναπαυεις το ποιμνιον την μεσημβριαν? δια τι να γεινω ως περικεκαλυμμενη μεταξυ των ποιμνιων των συντροφων σου; | 7 Dis-moi donc, toi que mon coeur aime: Où mèneras-tu paître le troupeau, où le mettras-tu aurepos, à l'heure de midi? Pour que je n'erre plus en vagabonde, près des troupeaux de tes compagnons. |
8 Εαν δεν γνωριζης τουτο αφ' εαυτης, ωραια μεταξυ των γυναικων, εξελθε συ κατοπιν εις τα ιχνη του ποιμνιου, και ποιμαινε τα εριφια σου πλησιον των σκηνων των βοσκων. | 8 Si tu l'ignores, ô la plus belle des femmes, suis les traces du troupeau, et mène paître tes chevreauxprès de la demeure des bergers. |
9 Με τας ιππους των αμαξων του Φαραω σε εξωμοιωσα, ηγαπημενη μου. | 9 A ma cavale, attelée au char de Pharaon, je te compare, ma bien-aimée. |
10 Αι σιαγονες σου ειναι ωραιαι με τας σειρας των μαργαριτων, και ο τραχηλος σου με τα περιδερραια. | 10 Tes joues restent belles, entre les pendeloques, et ton cou dans les colliers. |
11 Θελομεν καμει εις σε αλυσεις χρυσας με στιγματα αργυριου. | 11 Nous te ferons des pendants d'or et des globules d'argent. -- |
12 Ενοσω ο βασιλευς καθηται εις την τραπεζαν αυτου, ο ναρδος μου διαχεει την οσμην αυτου. | 12 Tandis que le roi est en son enclos, mon nard donne son parfum. |
13 Δεματιον σμυρνης ειναι εις εμε ο αγαπητος μου? θελει διανυκτερευει μεταξυ των μαστων μου. | 13 Mon bien-aimé est un sachet de myrrhe, qui repose entre mes seins. |
14 Ο αγαπητος μου ειναι εις εμε ως βοτρυς κυπρινος εις τους αμπελωνας του Εν-γαδδι. | 14 Mon bien-aimé est une grappe de cypre, dans les vignes d'En-Gaddi. -- |
15 Ιδου, εισαι ωραια, αγαπητη μου? ιδου, εισαι ωραια? οι οφθαλμοι σου ειναι ως περιστερων. | 15 Que tu es belle, ma bien-aimée, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes. -- |
16 Ιδου, εισαι ωραιος, αγαπητε μου, ναι, ευχαρις? και η κλινη ημων ειναι ευθαλης. | 16 Que tu es beau, mon bien-aimé, combien délicieux! Notre lit n'est que verdure. -- |
17 Αι δοκοι των οικων ημων ειναι κεδροι, τα σανιδωματα ημων εκ κυπαρισσου. | 17 Les poutres de notre maison sont de cèdre, nos lambris de cyprès. -- |