1 Διοτι απαν τουτο εσκεφθην εν τη καρδια μου, δια να εξιχνιασω απαν τουτο, οτι οι δικαιοι και οι σοφοι, και τα εργα αυτων, ειναι εν χειρι Θεου? δεν υπαρχει ανθρωπος γνωριζων, ειτε αγαπη θελει εισθαι ειτε μισος? τα παντα ειναι εμπροσθεν αυτων. | 1 На все это я обратил сердце мое для исследования, что праведные и мудрые и деяния их--в руке Божией, и что человек ни любви, ни ненависти не знает во всем том, что перед ним. |
2 Παντα συμβαινουσιν επισης εις παντας? εν συναντημα ειναι εις τον δικαιον και εις τον ασεβη, εις τον αγαθον και εις τον καθαρον και εις τον ακαθαρτον, και εις τον θυσιαζοντα και εις τον μη θυσιαζοντα? ως ο αγαθος, ουτω και ο αμαρτωλος? ο ομνυων ως ο φοβουμενος τον ορκον. | 2 Всему и всем--одно: одна участь праведнику и нечестивому, доброму и [злому], чистому и нечистому, приносящему жертву и не приносящему жертвы; как добродетельному, так и грешнику; как клянущемуся, так и боящемуся клятвы. |
3 Τουτο ειναι το κακον μεταξυ παντων των γινομενων υπο τον ηλιον, οτι εν συναντημα ειναι εις παντας? και μαλιστα η καρδια των υιων των ανθρωπων ειναι πληρης κακιας, και αφροσυνη ειναι εν τη καρδια αυτων ενοσω ζωσι, και μετα ταυτα υπαγουσι προς τους νεκρους. | 3 Это-то и худо во всем, что делается под солнцем, что одна участь всем, и сердце сынов человеческих исполнено зла, и безумие в сердце их, в жизни их; а после того они [отходят] к умершим. |
4 Διοτι εις τον εχοντα κοινωνιαν μεταξυ παντων των ζωντων ειναι ελπις? επειδη κυων ζων ειναι καλητερος παρα λεοντα νεκρον. | 4 Кто находится между живыми, тому есть еще надежда, так как и псу живому лучше, нежели мертвому льву. |
5 Διοτι οι ζωντες γνωριζουσιν οτι θελουσιν αποθανει? αλλ' οι νεκροι δεν γνωριζουσιν ουδεν ουδε εχουσι πλεον απολαυσιν? επειδη το μνημοσυνον αυτων ελησμονηθη. | 5 Живые знают, что умрут, а мертвые ничего не знают, и уже нет им воздаяния, потому что и память о них предана забвению, |
6 Ετι και η αγαπη αυτων και το μισος αυτων και ο φθονος αυτων ηδη εχαθη? και δεν θελουσιν εχει πλεον εις τον αιωνα μεριδα εις παντα οσα γινονται υπο τον ηλιον. | 6 и любовь их и ненависть их и ревность их уже исчезли, и нет им более части во веки ни в чем, что делается под солнцем. |
7 Υπαγε, φαγε τον αρτον σου εν ευφροσυνη και πιε τον οινον σου εν ευθυμω καρδια? διοτι ηδη ο Θεος ευαρεστειται εις τα εργα σου. | 7 [Итак] иди, ешь с весельем хлеб твой, и пей в радости сердца вино твое, когда Бог благоволит к делам твоим. |
8 Εν παντι καιρω ας ηναι λευκα τα ιματια σου? και ελαιον ας μη εκλειψη απο της κεφαλης σου. | 8 Да будут во всякое время одежды твои светлы, и да не оскудевает елей на голове твоей. |
9 Χαιρου ζωην μετα της γυναικος, την οποιαν ηγαπησας, πασας τας ημερας της ζωης της ματαιοτητος σου, αιτινες σοι εδοθησαν υπο τον ηλιον, πασας τας ημερας της ματαιοτητος σου? διοτι τουτο ειναι η μερις σου εν τη ζωη και εν τω μοχθω σου, τον οποιον μοχθεις υπο τον ηλιον. | 9 Наслаждайся жизнью с женою, которую любишь, во все дни суетной жизни твоей, и которую дал тебе Бог под солнцем на все суетные дни твои; потому что это--доля твоя в жизни и в трудах твоих, какими ты трудишься под солнцем. |
10 Παντα οσα ευρη η χειρ σου να καμη, καμε κατα την δυναμιν σου? διοτι δεν ειναι πραξις ουτε λογισμος ουτε γνωσις ουτε σοφια εν τω αδη οπου υπαγεις. | 10 Все, что может рука твоя делать, по силам делай; потому что в могиле, куда ты пойдешь, нет ни работы, ни размышления, ни знания, ни мудрости. |
11 Επεστρεψα και ειδον υπο τον ηλιον, οτι ο δρομος δεν ειναι εις τους ταχυποδας, ουδε ο πολεμος εις τους δυνατους, αλλ' ουδε ο αρτος εις τους σοφους, αλλ' ουδε τα πλουτη εις τους νοημονας, αλλ' ουδε η χαρις εις τους αξιους? διοτι καιρος και περιστασις συναντα εις παντας αυτους. | 11 И обратился я, и видел под солнцем, что не проворным достается успешный бег, не храбрым--победа, не мудрым--хлеб, и не у разумных--богатство, и не искусным--благорасположение, но время и случай для всех их. |
12 Διοτι ουδε ο ανθρωπος γνωριζει τον καιρον αυτου? καθως οι ιχθυες οιτινες πιανονται εν κακω δικτυω, και καθως τα πτηνα, τα οποια πιανονται εν παγιδι, ουτω παγιδευονται οι υιοι των ανθρωπων εν καιρω κακω οταν εξαιφνης επελθη επ' αυτους. | 12 Ибо человек не знает своего времени. Как рыбы попадаются в пагубную сеть, и как птицы запутываются в силках, так сыны человеческие уловляются в бедственное время, когда оно неожиданно находит на них. |
13 Και ταυτην την σοφιαν ειδον υπο τον ηλιον, και εφανη εις εμε μεγαλη? | 13 Вот еще какую мудрость видел я под солнцем, и она показалась мне важною: |
14 Ητο μικρα πολις και ανδρες εν αυτη ολιγοι? και ηλθε κατ' αυτης βασιλευς μεγας και επολιορκησεν αυτην και ωκοδομησεν εναντιον αυτης προχωματα μεγαλα? | 14 город небольшой, и людей в нем немного; к нему подступил великий царь и обложил его и произвел против него большие осадные работы; |
15 αλλ' ευρεθη εν αυτη ανθρωπος πτωχος και σοφος, και αυτος δια της σοφιας αυτου ηλευθερωσε την πολιν? πλην ουδεις ενεθυμηθη τον πτωχον εκεινον ανθρωπον. | 15 но в нем нашелся мудрый бедняк, и он спас своею мудростью этот город; и однако же никто не вспоминал об этом бедном человеке. |
16 Τοτε εγω ειπα, Η σοφια ειναι καλητερα παρα την δυναμιν, αν και η σοφια του πτωχου καταφρονηται και οι λογοι αυτου δεν εισακουωνται. | 16 И сказал я: мудрость лучше силы, и однако же мудрость бедняка пренебрегается, и слов его не слушают. |
17 Οι λογοι των σοφων εν ησυχια ακουονται μαλλον παρα την κραυγην του εξουσιαζοντος μετα αφρονων. | 17 Слова мудрых, [высказанные] спокойно, выслушиваются [лучше], нежели крик властелина между глупыми. |
18 Η σοφια ειναι καλητερα παρα τα οπλα του πολεμου? εις δε αμαρτωλος αφανιζει μεγαλα καλα. | 18 Мудрость лучше воинских орудий; но один погрешивший погубит много доброго. |