ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;	1 La Sagesse n'appelle-t-elle pas? L'Intelligence n'élève-t-elle pas la voix?
2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.	2 Au sommet des hauteurs qui dominent la route, au croisement des chemins, elle se poste;
3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?	3 près des portes, à l'entrée de la cité, sur les voies d'accès, elle s'écrie:
4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.	4 "Humains! C'est vous que j'appelle, ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.	5 Simples! apprenez le savoir-faire, sots, devenez raisonnables.
6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.	6 Ecoutez, j'ai à vous dire des choses importantes, j'ouvre mes lèvres pour dire des paroles droites.
7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.	7 C'est la vérité que mon palais proclame, car le mal est abominable à mes lèvres.
8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?	8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes, en elles rien de faux ni de tortueux.
9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.	9 Toutes sont franches pour qui les comprend, droites pour qui a trouvé le savoir.
10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.	10 Prenez ma discipline et non de l'argent, le savoir plutôt que l'or pur.
11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.	11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, et rien de ce que l'on désire ne l'égale."
12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.	12 "Moi, la Sagesse, j'habite avec le savoir-faire, je possède la science de la réflexion.
13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.	13 (La crainte de Yahvé est la haine du mal). Je hais l'orgueil et l'arrogance, la mauvaise conduite etla bouche torse.
14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.	14 A moi appartiennent le conseil et la prudence, je suis l'entendement, à moi la puissance!
15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.	15 Par moi règnent les rois et les nobles décrètent le droit;
16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?	16 par moi gouvernent les princes et les grands, les juges légitimes.
17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.	17 J'aime ceux qui m'aiment, qui me cherche avec empressement me trouve.
18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.	18 Chez moi sont la richesse et la gloire, les biens stables et la justice.
19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.	19 Mon fruit est meilleur que l'or, que l'or fin, mes produits meilleurs que le pur argent.
20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,	20 Je marche dans le chemin de la justice, dans le sentier du droit,
21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.	21 pour procurer des biens à ceux qui m'aiment, et remplir leurs trésors.
22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.	22 Yahvé m'a créée, prémices de son oeuvre, avant ses oeuvres les plus anciennes.
23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.	23 Dès l'éternité je fus établie, dès le principe, avant l'origine de la terre.
24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?	24 Quand les abîmes n'étaient pas, je fus enfantée, quand n'étaient pas les sources aux eauxabondantes.
25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?	25 Avant que fussent implantées les montagnes, avant les collines, je fus enfantée;
26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.	26 avant qu'il eût fait la terre et la campagne et les premiers éléments du monde.
27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?	27 Quand il affermit les cieux, j'étais là, quand il traça un cercle à la surface de l'abîme,
28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?	28 quand il condensa les nuées d'en haut, quand se gonflèrent les sources de l'abîme,
29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?	29 quand il assigna son terme à la mer, -- et les eaux n'en franchiront pas le bord -- quand il traçales fondements de la terre,
30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,	30 j'étais à ses côtés comme le maître d'oeuvre, je faisais ses délices, jour après jour, m'ébattant toutle temps en sa présence,
31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.	31 m'ébattant sur la surface de sa terre et trouvant mes délices parmi les enfants des hommes.
32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.	32 "Et maintenant, mes fils, écoutez-moi: heureux ceux qui gardent mes voies!
33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.	33 Ecoutez l'instruction et devenez sages, ne la méprisez pas.
34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?	34 Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille jour après jour à mes portes pour en garder lesmontants!
35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.	35 Car qui me trouve trouve la vie, il obtient la faveur de Yahvé;
36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.	36 mais qui pèche contre moi blesse son âme, quiconque me hait chérit la mort."