ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 14

GREEK BIBLE	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων? η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.	1 Frau Weisheit hat ihr Haus gebaut, die Torheit reißt es nieder mit eigenen Händen.
2 Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον? ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.	2 Wer geradeaus seinen Weg geht, fürchtet den Herrn, wer krumme Wege geht, verachtet ihn.
3 Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας? τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.	3 Im Mund des Toren ist eine Rute für seinen Rücken, den Weisen behüten seine Lippen.
4 Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη? η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.	4 Wo keine Ochsen sind, bleibt die Krippe leer, reicher Ertrag kommt durch die Kraft des Stieres.
5 Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι? ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.	5 Ein zuverlässiger Zeuge lügt nicht, aber ein falscher Zeuge flüstert Lügen zu.
6 Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει? εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.	6 Der Zuchtlose sucht Weisheit, doch vergebens, dem Verständigen fällt die Erkenntnis leicht.
7 Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.	7 Tritt einem törichten Mann gegenüber und du erfährst keine verständigen Worte.
8 Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου? η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.	8 Die Weisheit des Klugen gibt ihm Einsicht in seinen Weg, aber die Dummheit der Toren führt zu Täuschung.
9 Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν? εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.	9 In den Zelten der Toren wohnt Schuld, das Haus der Rechtschaffenen findet Gefallen.
10 Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου? και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.	10 Das Herz allein kennt seinen Kummer, auch in seine Freude mischt sich kein Fremder.
11 Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη? η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.	11 Das Haus der Frevler wird zertrümmert, das Zelt der Redlichen gedeiht.
12 Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.	12 Manch einem scheint sein Weg der rechte, aber am Ende sind es Wege des Todes.
13 Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια? και το τελος της χαρας ειναι λυπη.	13 Auch beim Lachen kann ein Herz leiden, das Ende der Freude ist Gram.
14 Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου? ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου.	14 Dem Untreuen werden seine Vergehen vergolten, dem guten Menschen seine edlen Taten.
15 Ο απλους πιστευει εις παντα λογον? ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.	15 Der Unerfahrene traut jedem Wort, der Kluge achtet auf seinen Schritt.
16 Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου? αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.	16 Der Weise hat Scheu und meidet das Böse, der Tor lässt sich gehen und ist vermessen.
17 Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως? και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.	17 Der Zornige handelt töricht, der Ränkeschmied ist verhasst.
18 Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν? οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.	18 Die Unerfahrenen verfallen der Torheit, die Klugen krönen sich mit Erkenntnis.
19 Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.	19 Die Bösen müssen sich bücken vor den Guten und die Frevler an der Tür des Gerechten.
20 Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου? του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.	20 Selbst seinem Nächsten ist der Arme verhasst, der Reiche aber hat viele Freunde.
21 Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει? ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.	21 Wer seinen Nächsten verachtet, sündigt; wohl dem, der Erbarmen hat mit den Notleidenden.
22 Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.	22 Gewiss geht in die Irre, wer Böses plant; Liebe und Treue erlangt, wer Gutes plant.
23 Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος? η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.	23 Jede Arbeit bringt Erfolg, leeres Geschwätz führt nur zu Mangel.
24 Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους? των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.	24 Die Krone der Weisen ist ihre Klugheit, der Kranz der Toren ist ihre Narrheit.
25 Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας? ο δε δολιος εκχεει ψευδη.	25 Ein verlässlicher Zeuge rettet Leben, wer Lügen zuflüstert, der täuscht.
26 Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα? και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.	26 Der Gottesfürchtige hat feste Zuversicht, noch seine Söhne haben eine Zuflucht.
27 Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.	27 Die Gottesfurcht ist ein Lebensquell, um den Schlingen des Todes zu entgehen.
28 Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως? εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.	28 Viel Volk ist der Glanz des Königs, wenig Leute sind des Fürsten Untergang.
29 Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν? ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.	29 Der Langmütige ist immer der Klügere, der Jähzornige treibt die Torheit auf die Spitze.
30 Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος? ο δε φθονος σαπρια των οστεων.	30 Ein gelassenes Herz bedeutet Leben für den Leib, doch Knochenfraß ist die Leidenschaft.
31 Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου? ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.	31 Wer den Geringen bedrückt, schmäht dessen Schöpfer, ihn ehrt, wer Erbarmen hat mit dem Bedürftigen.
32 Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου? ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.	32 Durch seine Bosheit wird der Frevler gestürzt, der Gerechte findet Zuflucht in seiner Redlichkeit.
33 Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια? εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.	33 Im Herzen des Verständigen ruht Weisheit, im Innern der Toren ist sie nicht bekannt.
34 Η δικαιοσυνη υψονει εθνος? η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.	34 Gerechtigkeit erhöht ein Volk, der Völker Schmach ist die Sünde.
35 Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον? θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.	35 Die Gunst des Königs ruht auf dem klugen Diener, den schändlichen aber trifft sein Zorn.