ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 18

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ δουλου του Κυριου, οστις ελαλησε προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ηλευθερωσεν αυτον ο Κυριος εκ της χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ της χειρος του Σαουλ? και ειπε,>> Θελω σε αγαπα, Κυριε, η ισχυς μου.	1 Unto the end, for David the servant of the Lord, who spoke to the Lord the words of this canticle, in the day that the Lord delivered him from the hands of all his enemies, and from the hand of Saul. [2 Kings 22.]
2 Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου? Θεος μου, βραχος μου? επ' αυτον θελω ελπιζει? η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου? υψηλος πυργος μου.	2 I will love thee, O Lord, my strength:
3 Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.	3 The Lord is my firmament, my refuge, and my deliverer. My God is my helper, and in him will I put my trust. My protector and the horn of my salvation, and my support.
4 Πονοι θανατου με περιεκυκλωσαν, και χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν?	4 Praising I will call upon the Lord: and I shall be saved from my enemies.
5 Πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, παγιδες θανατου με εφθασαν.	5 The sorrows of death surrounded me: and the torrents of iniquity troubled me.
6 Εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα. Ηκουσεν εκ του ναου αυτου της φωνης μου, και η κραυγη μου ηλθεν ενωπιον αυτου εις τα ωτα αυτου.	6 The sorrows of hell encompassed me: and the snares of death prevented me.
7 Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη, και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.	7 In my affliction I called upon the Lord, and I cried to my God: And he heard my voice from his holy temple: and my cry before him came into his ears.
8 Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου? ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.	8 The earth shook and trembled: the foundations of the mountains were troubled and were moved, because he was angry with them.
9 Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.	9 There went up a smoke in his wrath: and a fire flamed from his face: coals were kindled by it.
10 Και επεβη επι χερουβειμ και επετασθη? και επεταξεν επι πτερυγων ανεμων.	10 He bowed the heavens, and came down: and darkness was under his feet.
11 Εθεσε το σκοτος αποκρυφον τοπον αυτου? η σκηνη αυτου, περιξ αυτου ησαν υδατα σκοτεινα, νεφη πυκνα των αερων.	11 And he ascended upon the cherubim, and he flew; he flew upon the wings of the winds.
12 Εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου διηλθον τα νεφη αυτου, χαλαζα και ανθρακες πυρος.	12 And he made darkness his covert, his pavilion round about him: dark waters in the clouds of the air.
13 Και εβροντησεν εν ουρανοις ο Κυριος, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου? χαλαζα και ανθρακες πυρος.	13 At the brightness that was before him the clouds passed, hail and coals of fire.
14 Και απεστειλε τα βελη αυτου και εσκορπισεν αυτους? και αστραπας επληθυνε και συνεταραξεν αυτους.	14 And the Lord thundered from heaven, and the highest gave his voice: hail and coals of fire.
15 Και εφανησαν τα βαθη των υδατων και ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, απο της επιτιμησεως σου, Κυριε, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων σου.	15 And he sent forth his arrows, and he scattered them: he multiplied lightnings, and troubled them.
16 Εξαπεστειλεν εξ υψους? ελαβε με? ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.	16 Then the fountains of waters appeared, and the foundations of the world were discovered: At thy rebuke, O Lord, at the blast of the spirit of thy wrath.
17 Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.	17 He sent from on high, and took me: and received me out of many waters.
18 Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου? αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου?	18 He delivered me from my strongest enemies, and from them that hated me: for they were too strong for me.
19 και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν? ηλευθερωσε με διοτι ηυδοκησεν εις εμε.	19 They prevented me in the day of my affliction: and the Lord became my protector.
20 Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου? κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.	20 And he brought me forth into a large place: he saved me, because he was well pleased with me.
21 Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου, και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.	21 And the Lord will reward me according to my justice; and will repay me according to the cleanness of my hands:
22 Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου, και τα διαταγματα αυτου δεν απεμακρυνα απ' εμου?	22 Because I have kept the ways of the Lord; and have not done wickedly against my God.
23 και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.	23 For till his judgments are in my sight: and his justices I have not put away from me.
24 Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, κατα την καθαροτητα των χειρων μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.	24 And I shall be spotless with him: and shall keep myself from my iniquity.
25 Μετα οσιου οσιος θελεις εισθαι? μετα ανδρος τελειου τελειος θελεις εισθαι?	25 And the Lord will reward me according to my justice; and according to the cleanness of my hands before his eyes.
26 μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι? και μετα διεστραμμενου διεστραμμενως θελεις φερθη.	26 With the holy, thou wilt be holy; and with the innocent man thou wilt be innocent.
27 Διοτι συ θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον? οφθαλμους δε υπερηφανων θελεις ταπεινωσει.	27 And with the elect thou wilt be elect: and with the perverse thou wilt be perverted.
28 Διοτι συ θελεις φωτισει τον λυχνον μου? Κυριος ο Θεος μου θελει φωτισει το σκοτος μου.	28 For thou wilt save the humble people; but wilt bring down the eyes of the proud.
29 Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα, και δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.	29 For thou lightest my lamp, O Lord: O my God enlighten my darkness.
30 Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος? ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος? ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.	30 For by thee I shall be delivered from temptation; and through my God I shall go over a wall.
31 Διοτι τις Θεος πλην του Κυριου; και τις φρουριον πλην του Θεου ημων;	31 As for my God, his way is undefiled: the words of the Lord are fire tried: he is the protector of all that trust in him.
32 Ο Θεος ειναι ο περιζωννυων με δυναμιν, και καθιστων αμωμον την οδον μου.	32 For who is God but the Lord? or who is God but our God?
33 Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.	33 God who hath girt me with strength; and made my way blameless.
34 Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.	34 Who hath made my feet like the feet of harts: and who setteth me upon high places.
35 Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου? και η δεξια σου με υπεστηριξε και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.	35 Who teacheth my hands to war: and thou hast made my arms like a brazen bow.
36 Επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.	36 And thou hast given me the protection of thy salvation: and thy right hand hath held me up: And thy discipline hath corrected me unto the end: and thy discipline, the same shall teach me.
37 Κατεδιωξα τους εχθρους μου και εφθασα αυτους? και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.	37 Thou hast enlarged my steps under me; and my feet are not weakened.
38 Συνετριψα αυτους και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν? επεσον υπο τους ποδας μου.	38 I will pursue after my enemies, and overtake them: and I will not turn again till they are consumed.
39 Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον? συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.	39 I will break them, and they shall not be able to stand: they shall fall under my feet.
40 Και εκαμες τους εχθρους μου να τρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.	40 And thou hast girded me with strength unto battle; and hast subdued under me them that rose up against me.
41 Εβοησαν, και ουδεις ο σωζων? προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.	41 And thou hast made my enemies turn their back upon me, and hast destroyed them that hated me.
42 Και κατελεπτυνα αυτους ως κονιν κατα προσωπον ανεμου? απετιναξα αυτους ως τον πηλον των οδων.	42 They cried, but there was none to save them, to the Lord: but he heard them not.
43 Ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου? κατεστησας με κεφαλην εθνων? λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.	43 And I shall beat them as small as the dust before the wind; I shall bring them to nought, like the dirt in the streets.
44 Μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε? ξενοι υπεταχθησαν εις εμε.	44 Thou wilt deliver me from the contradictions of the people: thou wilt make me head of the Gentiles.
45 Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.	45 A people, which I knew not, hath served me: at the hearing of the ear they have obeyed me.
46 Ζη Κυριος, και ευλογημενον το φρουριον μου? και ας υψωθη ο Θεος της σωτηριας μου?	46 The children that are strangers have lied to me, strange children have faded away, and have halted from their paths.
47 ο Θεος ο εκδικων με και υποτασσων λαους υποκατω μου?	47 The Lord liveth, and blessed be my God, and let the God of my salvation be exalted :
48 οστις με ελευθερονει εκ των εχθρων μου. Ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε? ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.	48 O God, who avengest me, and subduest the people under me, my deliverer from my enemies.
49 Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων, και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.	49 And thou wilt lift me up above them that rise up against me: from the unjust man thou wilt deliver me.
50 Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου, και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.	50 Therefore will I give glory to thee, O Lord, among the nations, and I will sing a psalm to thy name.
	51 Giving great deliverance to his king, and shewing mercy to David his anointed : and to his seed for ever.