ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 138

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θελω σε δοξολογησει εν ολη καρδια μου? θελω ψαλμωδησει εις σε εμπροσθεν των θεων.	1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ;
2 Θελω προσκυνησει προς τον ναον τον αγιον σου? και θελω δοξολογησει το ονομα σου δια το ελεος σου και δια την αληθειαν σου? διοτι εμεγαλυνας τον λογον σου υπερ πασαν την φημην σου.	2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.
3 Καθ' ην ημεραν εκραξα, μου εισηκουσας? με ενισχυσας με δυναμιν εν τη ψυχη μου.	3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti :
4 Θελουσι σε δοξολογησει, Κυριε, παντες οι βασιλεις της γης, οταν ακουσωσι τους λογους του στοματος σου?	4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea.
5 και θελουσι ψαλλει εν ταις οδοις του Κυριου, οτι μεγαλη η δοξα του Κυριου?	5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
6 οτι ο Κυριος ειναι υψηλος και επιβλεπει επι τον ταπεινον? τον δε υψηλοφρονα γινωσκει μακροθεν.	6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam.
7 Εαν περιπατησω εν μεσω στενοχωριας, θελεις με ζωοποιησει? θελεις εκτεινει την χειρα σου κατα της οργης των εχθρων μου? και η δεξια σου θελει με σωσει.	7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ?
8 Ο Κυριος θελει εκτελεσει τα περι εμου? Κυριε, το ελεος σου μενει εις τον αιωνα? τα εργα των χειρων σου μη παραβλεψης.	8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades.
	9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris,
	10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.
	11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis.
	12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
	13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ.
	14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
	15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ.
	16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis.
	17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum.
	18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum.
	19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me :
	20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas.
	21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ?
	22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
	23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas.
	24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.