1 Δια τουτο, Ιωβ, ακουσον τωρα τας ομιλιας μου, και ακροασθητι παντας τους λογους μου. | 1 E agora, Jó, escuta minhas palavras, dá ouvidos a todos os meus discursos. |
2 Ιδου, τωρα ηνοιξα το στομα μου? η γλωσσα μου λαλει εν τω στοματι μου. | 2 Eis que abro a boca, minha língua, sob o céu da boca, vai falar. |
3 Οι λογοι μου θελουσιν εισθαι κατα την ευθυτητα της καρδιας μου? και τα χειλη μου θελουσι προφερει γνωσιν καθαραν. | 3 Minhas palavras brotam de um coração reto, meus lábios falarão francamente. |
4 Το Πνευμα του Θεου με εκαμε και η πνοη του Παντοδυναμου με εζωοποιησεν. | 4 O Espírito de Deus me criou, e o sopro do Todo-poderoso me deu a vida. |
5 Εαν δυνασαι, αποκριθητι μοι? παραταχθητι εμπροσθεν μου? στηθι. | 5 Se puderes, responde-me; toma posição, fica firme diante de mim. |
6 Ιδου, εγω ειμαι κατα τον λογον σου απο μερους του Θεου? εκ πηλου ειμαι και εγω μεμορφωμενος. | 6 Em face de Deus sou teu igual: como tu mesmo, fui formado de barro. |
7 Ιδου, ο τρομος μου δεν θελει σε ταραξει, ουδε η χειρ μου θελει εισθαι βαρεια επι σε. | 7 Assim meu temor não te assustará e o peso de minhas palavras não te acabrunhará. |
8 Συ τωοντι ειπας εις τα ωτα μου, και ηκουσα την φωνην των λογων σου, | 8 Ora, disseste aos meus ouvidos, e ouvi estas palavras: |
9 Ειμαι καθαρος χωρις αμαρτιας? ειμαι αθωος? και ανομια δεν υπαρχει εν εμοι? | 9 Sou puro, sem pecado; sou limpo, não há culpa em mim. |
10 ιδου, ευρισκει αφορμας εναντιον μου? με νομιζει εχθρον αυτου? | 10 É ele que inventa pretextos contra mim, considera-me seu inimigo. |
11 βαλλει τους ποδας μου εν τω ξυλω? παραφυλαττει πασας τας οδους μου. | 11 Pôs meus pés no cepo, espiou todos os meus passos. |
12 Ιδου, κατα τουτο δεν εισαι δικαιος? θελω αποκριθη προς σε, διοτι ο Θεος ειναι μεγαλητερος του ανθρωπου. | 12 Responderei que nisto foste injusto, pois Deus é maior do que o homem. |
13 Δια τι αντιμαχεσαι προς αυτον; διοτι δεν διδει λογον περι ουδεμιας των πραξεων αυτου. | 13 Por que o acusas de não dar nenhuma resposta a teus discursos? |
14 Διοτι ο Θεος λαλει απαξ και δις, αλλ' ο ανθρωπος δεν προσεχει. | 14 Pois Deus fala de uma maneira e de outra e não prestas atenção. |
15 Εν ενυπνιω, εν ορασει νυκτερινη, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους, οτε υπνωττουσιν επι της κλινης? | 15 Por meio dos sonhos, das visões noturnas, quando um sono profundo pesa sobre os humanos, enquanto o homem está adormecido em seu leito, |
16 τοτε ανοιγει τα ωτα των ανθρωπων, και επισφραγιζει την προς αυτους νουθεσιαν? | 16 então abre o ouvido do homem e o assusta com suas aparições, |
17 δια να αποστρεψη τον ανθρωπον απο των πραξεων αυτου και να εκβαλη την υπερηφανιαν εκ του ανθρωπου. | 17 a fim de desviá-lo do pecado e de preservá-lo do orgulho, |
18 Προλαμβανει την ψυχην αυτου απο του λακκου και την ζωην αυτου απο του να διαπερασθη υπο ρομφαιας. | 18 para salvar-lhe a alma do fosso, e sua vida, da seta mortífera. |
19 Παλιν, τιμωρειται με πονους επι της κλινης αυτου, και το πληθος των οστεων αυτου με δυνατους πονους? | 19 Pela dor também é instruído o homem em seu leito, quando todos os seus membros são agitados, |
20 ωστε η ζωη αυτου αποστρεφεται τον αρτον και η ψυχη αυτου το επιθυμητον φαγητον? | 20 quando recebe o alimento com desgosto, e já não pode suportar as iguarias mais deliciosas; |
21 η σαρξ αυτου αναλισκεται, ωστε δεν φαινεται, και τα οστα αυτου τα αφανη εξεχουσιν? | 21 sua carne some aos olhares, seus membros emagrecidos se desvanecem; |
22 η δε ψυχη αυτου πλησιαζει εις τον λακκον και η ζωη αυτου εις τους φονευτας. | 22 sua alma aproxima-se da sepultura, e sua vida, daqueles que estão mortos. |
23 Εαν ηναι μηνυτης μετ' αυτου η ερμηνευτης, εις μεταξυ χιλιων, δια να αναγγειλη προς τον ανθρωπον την ευθυτητα αυτου? | 23 Se perto dele se encontrar um anjo, um intercessor entre mil, para ensinar-lhe o que deve fazer, |
24 τοτε θελει εισθαι ιλεως εις αυτον και θελει ειπει, Λυτρωσον αυτον απο του να καταβη εις τον λακκον? εγω ευρηκα εξιλασμον. | 24 ter piedade dele e dizer: Poupai-o de descer à sepultura, recebi o resgate de sua vida; |
25 Η σαρξ αυτου θελει εισθαι ανθηροτερα νηπιου? θελει επιστρεψει εις τας ημερας της νεοτητος αυτου? | 25 sua carne retomará o vigor da mocidade, retornará aos dias de sua adolescência. |
26 θελει δεηθη του Θεου και θελει ευνοησει προς αυτον? και θελει βλεπει το προσωπον αυτου εν χαρα? και θελει αποδωσει εις τον ανθρωπον την δικαιοσυνην αυτου. | 26 Ele reza, e Deus lhe é propício, contempla-lhe a face com alegria. Anuncia {Deus} ao homem sua justiça; |
27 Θελει βλεπει προς τους ανθρωπους και θελει λεγει, Ημαρτησα και διεστρεψα το ορθον, και δεν με ωφελησεν? | 27 canta diante dos homens, dizendo: Pequei, violei o direito, e Deus não me tratou conforme meus erros; |
28 αλλ' αυτος ελυτρωσε την ψυχην μου απο του να υπαγη εις τον λακκον? και η ζωη μου θελει ιδει το φως. | 28 poupou minha alma de descer à sepultura, e minha alma bem viva goza a luz. |
29 Ιδου, παντα ταυτα εργαζεται ο Θεος δις και τρις μετα του ανθρωπου, | 29 Eis o que Deus faz duas, três vezes para o homem, |
30 δια να αποστρεψη την ψυχην αυτου απο του λακκου, ωστε να φωτισθη εν τω φωτι των ζωντων. | 30 a fim de tirar-lhe a alma da sepultura, para iluminá-la com a luz dos vivos. |
31 Προσεχε, Ιωβ, ακουσον μου? σιωπα, και εγω θελω λαλησει. | 31 Presta atenção, Jó, escuta-me; cala a boca para que eu fale. |
32 Εαν εχης τι να ειπης, αποκριθητι μοι? λαλησον, διοτι επιθυμω να δικαιωθης. | 32 Se tens alguma coisa para dizer, responde-me; fala, eu gostaria de te dar razão. |
33 Ει δε μη, συ ακουσον μου? σιωπα και θελω σε διδαξει σοφιαν. | 33 Se não, escuta-me, cala-te, e eu te ensinarei a sabedoria. |