ΙΩΒ - Giobbe - Job 28

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?	1 Habet argentum venarum suarum principia, et auro locus est in quo conflatur.
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.	2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in æs vertitur.
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.	3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat : lapidem quoque caliginis et umbram mortis.
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.	4 Dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?	5 Terra de qua oriebatur panis, in loco suo igni subversa est.
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.	6 Locus sapphiri lapides ejus, et glebæ illius aurum.
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?	7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.	8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.	9 Ad silicem extendit manum suam : subvertit a radicibus montes.
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.	10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus ejus.
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.	11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	12 Sapientia vero ubi invenitur ? et quis est locus intelligentiæ ?
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.	13 Nescit homo pretium ejus, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.	14 Abyssus dicit : Non est in me, et mare loquitur : Non est mecum.
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.	15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione ejus.
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.	16 Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.	17 Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.	18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus : trahitur autem sapientia de occultis.
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.	19 Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	20 Unde ergo sapientia venit ? et quis est locus intelligentiæ ?
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.	21 Abscondita est ab oculis omnium viventium : volucres quoque cæli latet.
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.	22 Perditio et mors dixerunt : Auribus nostris audivimus famam ejus.
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.	23 Deus intelligit viam ejus, et ipse novit locum illius.
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,	24 Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.	25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,	26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus :
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.	27 tunc vidit illam et enarravit, et præparavit, et investigavit.
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.	28 Et dixit homini : Ecce timor Domini, ipsa est sapientia ; et recedere a malo, intelligentia.