ΙΩΒ - Giobbe - Job 22

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Και απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπε?	1 Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
2 Δυναται ανθρωπος να ωφεληση τον Θεον, διοτι φρονιμος ων δυναται να ωφελη εαυτον;	2 Can man be compared with God, even though he were of perfect knowledge?
3 Ειναι ευχαριστησις εις τον Παντοδυναμον, εαν ησαι δικαιος; η κερδος, εαν καθιστας αμεμπτους τας οδους σου;	3 What doth it profit God if thou be just? or what dost thou give him if thy way be unspotted?
4 Μηπως φοβουμενος σε θελει σε ελεγξει και θελει ελθει εις κρισιν μετα σου;	4 Shall he reprove thee for fear, and come with thee into judgment:
5 Η κακια σου δεν ειναι μεγαλη; και αι ανομιαι σου απειροι;	5 And not for thy manifold wickedness, and thy infinite iniquities?
6 Διοτι ελαβες ενεχυρον παρα του αδελφου σου αναιτιως και εστερησας τους γυμνους απο του ενδυματος αυτων.	6 For thou hast taken away the pledge of thy brethren without cause, and stripped the naked of their clothing.
7 Δεν εποτισας υδωρ τον διψωντα, και ηρνηθης αρτον εις τον πεινωντα.	7 Thou hast not given water to the weary, thou hast withdrawn bread from the hungry.
8 Ο δε ισχυρος ανθρωπος απελαμβανε την γην? και ο περιβλεπτος κατωκει εν αυτη.	8 In the strength of thy arm thou didst possess the land, and being the most mighty thou holdest it.
9 Χηρας απεβαλες αβοηθητους, και οι βραχιονες των ορφανων συνετριβησαν υπο σου.	9 Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless thou hast broken in pieces.
10 Δια τουτο παγιδες σε περιεκυκλωσαν, και φοβος αιφνιδιος σε ταραττει?	10 Therefore art thou surrounded with snares, and sudden fear troubleth thee.
11 και σκοτος, ωστε δεν βλεπεις? και πλημμυρα υδατων σε σκεπαζει.	11 And didst thou think that thou shouldst not see darkness, and that thou shouldst not be covered with the violence of overflowing waters?
12 Δεν ειναι ο Θεος εν τοις υψηλοις του ουρανου; και θεωρησον το υψος των αστρων, ποσον υψηλα ειναι	12 Dost not thou think that God is higher than heaven, and is elevated above the height of the stars?
13 Και συ λεγεις, Τι γνωριζει ο Θεος; δυναται να κρινη δια του γνοφου;	13 And thou sayst: What doth God know? and he judgeth as it were through a mist.
14 Νεφη αποκρυπτουσιν αυτον, και δεν βλεπει, και τον γυρον του ουρανου διαπορευεται.	14 The clouds are his covert, and he doth not consider our things, and he walketh about the poles of heaven.
15 Μηπως θελεις φυλαξει την παντοτεινην οδον, την οποιαν επατησαν οι ανομοι;	15 Dost thou desire to keep the path of ages, which wicked men have trodden?
16 Οιτινες αφηρπασθησαν αωρως, και το θεμελιον αυτων κατεποντισε χειμαρρος?	16 Who were taken away before their time, and a flood hath overthrown their foundation.
17 οιτινες ειπον προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων? και τι θελει καμει ο Παντοδυναμος εις αυτους;	17 Who said to God: Depart from us: and looked upon the Almighty as if he could do nothing:
18 Αλλ' αυτος ενεπλησεν αγαθων τους οικους αυτων? πλην μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.	18 Whereas he had filled their houses with good things: whose way of thinking be far from me.
19 Οι δικαιοι βλεπουσι και αγαλλονται? και οι αθωοι μυκτηριζουσιν αυτους.	19 The just shall see, and shall rejoice, and the innocent shall laugh them to scorn.
20 Η μεν περιουσια ημων δεν ηφανισθη, το υπολοιπον ομως αυτων κατατρωγει πυρ.	20 Is not their exaltation cut down, and hath not fire devoured the remnants of them?
21 Οικειωθητι λοιπον μετ' αυτου και εσο εν ειρηνη? ουτω θελει ελθει καλον εις σε.	21 Submit thyself then to him, and be at peace: and thereby thou shalt have the best fruits.
22 Δεχθητι λοιπον τον νομον εκ του στοματος αυτου, και βαλε τους λογους αυτου εν τη καρδια σου.	22 Receive the law of his mouth, and lay up his words in thy heart.
23 Εαν επιστρεψης προς τον Παντοδυναμου, θελεις ανοικοδομηθη, εκδιωξας την ανομιαν μακραν απο των σκηνων σου.	23 If thou wilt return to the Almighty, thou shalt be built up, and shalt put away iniquity far from thy tabernacle.
24 Και θελεις επισωρευσει το χρυσιον ως χωμα και το χρυσιον του Οφειρ ως τας πετρας των χειμαρρων.	24 He shall give for earth flint, and for flint torrents of gold.
25 Και ο Παντοδυναμος θελει εισθαι ο υπερασπιστης σου, και θελεις εχει πληθος αργυριου.	25 And the Almighty shall be against thy enemies, and silver shall be heaped together for thee.
26 Διοτι τοτε θελεις ευφραινεσθε εις τον Παντοδυναμον, και θελεις υψωσει το προσωπον σου προς τον Θεον.	26 Then shalt thou abound in delights in the Almighty, and shalt lift up thy face to God.
27 Θελεις δεηθη αυτου, και θελει σου εισακουσει, και θελεις αποδωσει τας ευχας σου.	27 Thou shalt pray to him, and he will hear thee, and thou shalt pay vows.
28 Και ο, τι αποφασισης, θελει κατορθουσθαι εις σε? και το φως θελει φεγγει επι τας οδους σου.	28 Thou shalt decree a thing, and it I shall come to thee, and light shall shine in thy ways.
29 Οταν ταπεινωθη τις, τοτε θελεις ειπει, Ειναι υψωσις? διοτι θελει σωσει τον κεκυφοτα τους οφθαλμους.	29 For he that hath been humbled, shall be in glory: and he that shall bow down his eyes, he shall be saved.
30 Θελει σωσει και τον μη αθωον? ναι, δια της καθαροτητος των χειρων σου θελει σωθη.	30 The innocent shall be saved, and he shall be saved by the cleanness of his hands.