1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν? | 1 Job spoke next. He said: |
2 Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας. | 2 Listen careful y to my words; let this be the consolation you allow me. |
3 Υποφερετε με να λαλησω? και αφου λαλησω, εμπαιζετε. | 3 Permit me to speak in my turn; you may jeer when I have spoken. |
4 Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου; | 4 Is my complaint just about a fellow-mortal? I have good grounds to be perturbed! |
5 Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος. | 5 Give your attention to me; you wil be dumbfounded and wil place your hand over your mouth. |
6 Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου. | 6 I myself am appalled at the very thought, and my flesh creeps. |
7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη; | 7 Why do the wicked stil live on, their power increasing with their age? |
8 Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ' αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων. | 8 They see their posterity assured, and their offspring secure before their eyes. |
9 Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου? και ραβδος Θεου δεν ειναι επ' αυτους. | 9 The peace of their houses has nothing to fear, the rod that God wields is not for them. |
10 Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει? η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει. | 10 No mishap with their bull at breeding-time, nor miscarriage with their cow at calving. |
11 Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι. | 11 They let their infants frisk like lambs, their children dance like deer. |
12 Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου. | 12 They sing to the tambourine and harp, and rejoice to the sound of the pipe. |
13 Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην. | 13 They end their lives in happiness and go down in peace to Sheol. |
14 Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου? | 14 Yet these are the ones who say to God, 'Go away! We do not want to learn your ways. |
15 τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον; | 15 What is the point of our serving Shaddai? What should we gain from praying to him?' |
16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων? μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων. | 16 Surely they have won their own prosperity, since God is kept so far from their plans? |
17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου. | 17 Do we often see the light of the wicked put out, or disaster overtake him, or the retribution of Goddestroy his possessions, |
18 Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου? και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος. | 18 or the wind blow him away like a straw, or a whirlwind carry him off like chaff? |
19 Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων? ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο. | 19 So God is storing up punishment for his children? But the wicked himself should be punished, andshould know it! |
20 Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου. | 20 He himself should witness his own ruin, and himself drink the anger of Shaddai. |
21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου; | 21 Once he is gone, what joy can he gain from his family, once the number of his months has been cutoff? |
22 Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους. | 22 But who can teach wisdom to God, to him who is judge of those on high? |
23 Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος? | 23 And again: one person dies in the ful ness of strength, in all possible happiness and ease, |
24 τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον. | 24 thighs padded with fat and the marrow in the bones good and moist. |
25 Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη. | 25 Another dies in bitterness of heart, never having tasted happiness. |
26 Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους. | 26 They lie together down in the dust and the worms soon cover them both. |
27 Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ' εμου. | 27 Oh, I know what is in your minds, what you so spiteful y think about me! |
28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων; | 28 'What has become of the great lord's house,' you say, 'where is the tent where the wicked used tolive?' |
29 Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε; | 29 Have you never questioned people who travel, do you not understand the testimony they give: |
30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται. | 30 on the day of disaster, the wicked is spared, on the day of retribution, he is kept safe? |
31 Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε; | 31 And who is there then to reproach him for his deeds and to pay him back for the things he has done? |
32 και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι. | 32 He is carried away to the cemetery, and a watch is kept at his tomb. |
33 Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου. | 33 The clods of the ravine lie easy on him, and the whole population walk behind. |
34 Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος; | 34 So what sense is there in your empty consolation? your answers are the left-overs of infidelity! |