ΙΩΒ - Giobbe - Job 16

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?	1 Respondens autem Job, dixit :
2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.	2 Audivi frequenter talia : consolatores onerosi omnes vos estis.
3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;	3 Numquid habebunt finem verba ventosa ? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?
4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.	4 Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea :
5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.	5 consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos ;
6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;	6 roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.	7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me.
8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.	8 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.	9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.	10 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis : hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.	11 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam : satiati sunt pœnis meis.
12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.	12 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.	13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum : tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.	14 Circumdedit me lanceis suis ; convulneravit lumbos meos : non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.	15 Concidit me vulnere super vulnus : irruit in me quasi gigas.
16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?	16 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.	17 Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,	18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.	19 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus :
20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.	20 ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.	21 Verbosi amici mei : ad Deum stillat oculus meus :
22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.	22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
	23 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo.