ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 6

GREEK BIBLE	LXX
1 αντιγραφον επιστολης ης απεστειλεν ιερεμιας προς τους αχθησομενους αιχμαλωτους εις βαβυλωνα υπο του βασιλεως των βαβυλωνιων αναγγειλαι αυτοις καθοτι επεταγη αυτω υπο του θεου	1 και ως κατεπαυσεν ο θορυβος των ανδρων των κυκλω της συνεδριας και ειπεν ολοφερνης αρχιστρατηγος δυναμεως ασσουρ προς αχιωρ εναντιον παντος του δημου αλλοφυλων και προς παντας υιους μωαβ
2 δια τας αμαρτιας ας ημαρτηκατε εναντιον του θεου αχθησεσθε εις βαβυλωνα αιχμαλωτοι υπο ναβουχοδονοσορ βασιλεως των βαβυλωνιων	2 και τις ει συ αχιωρ και οι μισθωτοι του εφραιμ οτι επροφητευσας εν ημιν καθως σημερον και ειπας το γενος ισραηλ μη πολεμησαι οτι ο θεος αυτων υπερασπιει αυτων και τις θεος ει μη ναβουχοδονοσορ ουτος αποστελει το κρατος αυτου και εξολεθρευσει αυτους απο προσωπου της γης και ου ρυσεται αυτους ο θεος αυτων
3 εισελθοντες ουν εις βαβυλωνα εσεσθε εκει ετη πλειονα και χρονον μακρον εως γενεων επτα μετα τουτο δε εξαξω υμας εκειθεν μετ' ειρηνης	3 αλλ' ημεις οι δουλοι αυτου παταξομεν αυτους ως ανθρωπον ενα και ουχ υποστησονται το κρατος των ιππων ημων
4 νυνι δε οψεσθε εν βαβυλωνι θεους αργυρους και χρυσους και ξυλινους επ' ωμοις αιρομενους δεικνυντας φοβον τοις εθνεσιν	4 κατακαυσομεν γαρ αυτους εν αυτοις και τα ορη αυτων μεθυσθησεται εν τω αιματι αυτων και τα πεδια αυτων πληρωθησεται των νεκρων αυτων και ουκ αντιστησεται το ιχνος των ποδων αυτων κατα προσωπον ημων αλλα απωλεια απολουνται λεγει ο βασιλευς ναβουχοδονοσορ ο κυριος πασης της γης ειπεν γαρ ου ματαιωθησεται τα ρηματα των λογων αυτου
5 ευλαβηθητε ουν μη και υμεις αφομοιωθεντες τοις αλλοφυλοις αφομοιωθητε και φοβος υμας λαβη επ' αυτοις	5 συ δε αχιωρ μισθωτε του αμμων ος ελαλησας τους λογους τουτους εν ημερα αδικιας σου ουκ οψει ετι το προσωπον μου απο της ημερας ταυτης εως ου εκδικησω το γενος των εξ αιγυπτου
6 ιδοντας οχλον εμπροσθεν και οπισθεν αυτων προσκυνουντας αυτα ειπατε δε τη διανοια σοι δει προσκυνειν δεσποτα	6 και τοτε διελευσεται ο σιδηρος της στρατιας μου και ο λαος των θεραποντων μου τας πλευρας σου και πεση εν τοις τραυματιαις αυτων οταν επιστρεψω
7 ο γαρ αγγελος μου μεθ' υμων εστιν αυτος τε εκζητων τας ψυχας υμων	7 και αποκαταστησουσιν σε οι δουλοι μου εις την ορεινην και θησουσιν σε εν μια των πολεων των αναβασεων
8 γλωσσα γαρ αυτων εστιν κατεξυσμενη υπο τεκτονος αυτα τε περιχρυσα και περιαργυρα ψευδη δ' εστιν και ου δυνανται λαλειν	8 και ουκ απολη εως ου εξολεθρευθης μετ' αυτων
9 και ωσπερ παρθενω φιλοκοσμω λαμβανοντες χρυσιον κατασκευαζουσιν στεφανους επι τας κεφαλας των θεων αυτων	9 και ειπερ ελπιζεις τη καρδια σου οτι ου συλλημφθησονται μη συμπεσετω σου το προσωπον ελαλησα και ουδεν διαπεσειται των ρηματων μου
10 εστι δε και οτε υφαιρουμενοι οι ιερεις απο των θεων αυτων χρυσιον και αργυριον εις εαυτους καταναλωσουσιν δωσουσιν δε απ' αυτων και ταις επι του τεγους πορναις	10 και προσεταξεν ολοφερνης τοις δουλοις αυτου οι ησαν παρεστηκοτες εν τη σκηνη αυτου συλλαβειν τον αχιωρ και αποκαταστησαι αυτον εις βαιτυλουα και παραδουναι εις χειρας υιων ισραηλ
11 κοσμουσι τε αυτους ως ανθρωπους τοις ενδυμασιν θεους αργυρους και χρυσους και ξυλινους ουτοι δε ου διασωζονται απο ιου και βρωματων	11 και συνελαβον αυτον οι δουλοι αυτου και ηγαγον αυτον εξω της παρεμβολης εις το πεδιον και απηραν εκ μεσου της πεδινης εις την ορεινην και παρεγενοντο επι τας πηγας αι ησαν υποκατω βαιτυλουα
12 περιβεβλημενων αυτων ιματισμον πορφυρουν εκμασσονται το προσωπον αυτων δια τον εκ της οικιας κονιορτον ος εστιν πλειων επ' αυτοις	12 και ως ειδαν αυτους οι ανδρες της πολεως επι την κορυφην του ορους ανελαβον τα οπλα αυτων και απηλθον εξω της πολεως επι την κορυφην του ορους και πας ανηρ σφενδονητης διεκρατησαν την αναβασιν αυτων και εβαλλον εν λιθοις επ' αυτους
13 και σκηπτρον εχει ως ανθρωπος κριτης χωρας ος τον εις αυτον αμαρτανοντα ουκ ανελει	13 και υποδυσαντες υποκατω του ορους εδησαν τον αχιωρ και αφηκαν ερριμμενον υπο την ριζαν του ορους και απωχοντο προς τον κυριον αυτων
14 εχει δε εγχειριδιον εν δεξια και πελεκυν εαυτον δε εκ πολεμου και ληστων ουκ εξελειται	14 καταβαντες δε οι υιοι ισραηλ εκ της πολεως αυτων επεστησαν αυτω και λυσαντες αυτον απηγαγον εις την βαιτυλουα και κατεστησαν αυτον επι τους αρχοντας της πολεως αυτων
15 οθεν γνωριμοι εισιν ουκ οντες θεοι μη ουν φοβηθητε αυτους	15 οι ησαν εν ταις ημεραις εκειναις οζιας ο του μιχα εκ της φυλης συμεων και χαβρις ο του γοθονιηλ και χαρμις υιος μελχιηλ
16 ωσπερ γαρ σκευος ανθρωπου συντριβεν αχρειον γινεται τοιουτοι υπαρχουσιν οι θεοι αυτων καθιδρυμενων αυτων εν τοις οικοις	16 και συνεκαλεσαν παντας τους πρεσβυτερους της πολεως και συνεδραμον πας νεανισκος αυτων και αι γυναικες εις την εκκλησιαν και εστησαν τον αχιωρ εν μεσω παντος του λαου αυτων και επηρωτησεν αυτον οζιας το συμβεβηκος
17 οι οφθαλμοι αυτων πληρεις εισιν κονιορτου απο των ποδων των εισπορευομενων	17 και αποκριθεις απηγγειλεν αυτοις τα ρηματα της συνεδριας ολοφερνου και παντα τα ρηματα οσα ελαλησεν εν μεσω των αρχοντων υιων ασσουρ και οσα εμεγαλορρημονησεν ολοφερνης εις τον οικον ισραηλ
18 και ωσπερ τινι ηδικηκοτι βασιλεα περιπεφραγμεναι εισιν αι αυλαι ως επι θανατω απηγμενω τους οικους αυτων οχυρουσιν οι ιερεις θυρωμασιν τε και κλειθροις και μοχλοις οπως υπο των ληστων μη συληθωσι	18 και πεσοντες ο λαος προσεκυνησαν τω θεω και εβοησαν λεγοντες
19 λυχνους καιουσιν και πλειους η εαυτοις ων ουδενα δυνανται ιδειν	19 κυριε ο θεος του ουρανου κατιδε επι τας υπερηφανιας αυτων και ελεησον την ταπεινωσιν του γενους ημων και επιβλεψον επι το προσωπον των ηγιασμενων σοι εν τη ημερα ταυτη
20 εστιν μεν ωσπερ δοκος των εκ της οικιας τας δε καρδιας αυτων φασιν εκλειχεσθαι των απο της γης ερπετων κατεσθοντων αυτους τε και τον ιματισμον αυτων ουκ αισθανονται	20 και παρεκαλεσαν τον αχιωρ και επηνεσαν αυτον σφοδρα
21 μεμελανωμενοι το προσωπον αυτων απο του καπνου του εκ της οικιας	21 και παρελαβεν αυτον οζιας εκ της εκκλησιας εις οικον αυτου και εποιησεν ποτον τοις πρεσβυτεροις και επεκαλεσαντο τον θεον ισραηλ εις βοηθειαν ολην την νυκτα εκεινην
22 επι το σωμα αυτων και επι την κεφαλην εφιπτανται νυκτεριδες χελιδονες και τα ορνεα ωσαυτως δε και οι αιλουροι
23 οθεν γνωσεσθε οτι ουκ εισιν θεοι μη ουν φοβεισθε αυτα
24 το γαρ χρυσιον ο περικεινται εις καλλος εαν μη τις εκμαξη τον ιον ου μη στιλψωσιν ουδε γαρ οτε εχωνευοντο ησθανοντο
25 εκ πασης τιμης ηγορασμενα εστιν εν οις ουκ εστιν πνευμα
26 ανευ ποδων επ' ωμοις φερονται ενδεικνυμενοι την εαυτων ατιμιαν τοις ανθρωποις αισχυνονται τε και οι θεραπευοντες αυτα δια το μηποτε επι την γην πεση δι' αυτων ανιστασθαι
27 μητε εαν τις αυτο ορθον στηση δι' εαυτου κινηθησεται μητε εαν κλιθη ου μη ορθωθη αλλ' ωσπερ νεκροις τα δωρα αυτοις παρατιθεται
28 τας δε θυσιας αυτων αποδομενοι οι ιερεις αυτων καταχρωνται ωσαυτως δε και αι γυναικες αυτων απ' αυτων ταριχευουσαι ουτε πτωχω ουτε αδυνατω μεταδιδοασιν των θυσιων αυτων αποκαθημενη και λεχω απτονται
29 γνοντες ουν απο τουτων οτι ουκ εισιν θεοι μη φοβηθητε αυτους
30 ποθεν γαρ κληθειησαν θεοι οτι γυναικες παρατιθεασιν θεοις αργυροις και χρυσοις και ξυλινοις
31 και εν τοις οικοις αυτων οι ιερεις διφρευουσιν εχοντες τους χιτωνας διερρωγοτας και τας κεφαλας και τους πωγωνας εξυρημενους ων αι κεφαλαι ακαλυπτοι εισιν
32 ωρυονται δε βοωντες εναντιον των θεων αυτων ωσπερ τινες εν περιδειπνω νεκρου
33 απο του ιματισμου αυτων αφελομενοι οι ιερεις ενδυουσιν τας γυναικας αυτων και τα παιδια
34 ουτε εαν κακον παθωσιν υπο τινος ουτε εαν αγαθον δυνησονται ανταποδουναι ουτε καταστησαι βασιλεα δυνανται ουτε αφελεσθαι
35 ωσαυτως ουτε πλουτον ουτε χαλκον ου μη δυνωνται διδοναι εαν τις αυτοις ευχην ευξαμενος μη αποδω ου μη επιζητησωσιν
36 εκ θανατου ανθρωπον ου μη ρυσωνται ουτε ηττονα απο ισχυρου ου μη εξελωνται
37 ανθρωπον τυφλον εις ορασιν ου μη περιστησωσιν εν αναγκη ανθρωπον οντα ου μη εξελωνται
38 χηραν ου μη ελεησωσιν ουτε ορφανον ευ ποιησουσιν
39 τοις απο του ορους λιθοις ωμοιωμενοι εισιν τα ξυλινα και τα περιχρυσα και τα περιαργυρα οι δε θεραπευοντες αυτα καταισχυνθησονται
40 πως ουν νομιστεον η κλητεον αυτους υπαρχειν θεους
41 ετι δε και αυτων των χαλδαιων ατιμαζοντων αυτα οι οταν ιδωσιν ενεον ου δυναμενον λαλησαι προσενεγκαμενοι τον βηλον αξιουσιν φωνησαι ως δυνατου οντος αυτου αισθεσθαι
42 και ου δυνανται αυτοι νοησαντες καταλιπειν αυτα αισθησιν γαρ ουκ εχουσιν
43 αι δε γυναικες περιθεμεναι σχοινια εν ταις οδοις εγκαθηνται θυμιωσαι τα πιτυρα
44 οταν δε τις αυτων εφελκυσθεισα υπο τινος των παραπορευομενων κοιμηθη την πλησιον ονειδιζει οτι ουκ ηξιωται ωσπερ και αυτη ουτε το σχοινιον αυτης διερραγη
45 παντα τα γινομενα αυτοις εστιν ψευδη πως ουν νομιστεον η κλητεον ωστε θεους αυτους υπαρχειν
46 υπο τεκτονων και χρυσοχοων κατεσκευασμενα εισιν ουθεν αλλο μη γενωνται η ο βουλονται οι τεχνιται αυτα γενεσθαι
47 αυτοι τε οι κατασκευαζοντες αυτα ου μη γενωνται πολυχρονιοι πως τε δη μελλει τα υπ' αυτων κατασκευασθεντα ειναι θεοι
48 κατελιπον γαρ ψευδη και ονειδος τοις επιγινομενοις
49 οταν γαρ επελθη επ' αυτα πολεμος και κακα βουλευονται προς εαυτους οι ιερεις που συναποκρυβωσι μετ' αυτων
50 πως ουν ουκ εστιν αισθεσθαι οτι ουκ εισιν θεοι οι ουτε σωζουσιν εαυτους εκ πολεμου ουτε εκ κακων
51 υπαρχοντα γαρ ξυλινα και περιχρυσα και περιαργυρα γνωσθησεται μετα ταυτα οτι εστιν ψευδη τοις εθνεσι πασι τοις τε βασιλευσι φανερον εσται οτι ουκ εισι θεοι αλλα εργα χειρων ανθρωπων και ουδεν θεου εργον εν αυτοις εστιν
52 τινι ουν γνωστεον εστιν οτι ουκ εισιν θεοι
53 βασιλεα γαρ χωρας ου μη αναστησωσιν ουτε υετον ανθρωποις ου μη δωσιν
54 κρισιν τε ου μη διακρινωσιν αυτων ουδε μη ρυσωνται αδικουμενον αδυνατοι οντες ωσπερ γαρ κορωναι ανα μεσον του ουρανου και της γης
55 και γαρ οταν εμπεση εις οικιαν θεων ξυλινων η περιχρυσων η περιαργυρων πυρ οι μεν ιερεις αυτων φευξονται και διασωθησονται αυτοι δε ωσπερ δοκοι μεσοι κατακαυθησονται
56 βασιλει δε και πολεμιοις ου μη αντιστωσιν
57 πως ουν εκδεκτεον η νομιστεον οτι εισιν θεοι
58 ουτε απο κλεπτων ουτε απο ληστων ου μη διασωθωσιν θεοι ξυλινοι και περιαργυροι και περιχρυσοι ων οι ισχυοντες περιελουνται το χρυσιον και το αργυριον και τον ιματισμον τον περικειμενον αυτοις απελευσονται εχοντες ουτε εαυτοις ου μη βοηθησωσιν
59 ωστε κρεισσον ειναι βασιλεα επιδεικνυμενον την εαυτου ανδρειαν η σκευος εν οικια χρησιμον εφ' ω χρησεται ο κεκτημενος η οι ψευδεις θεοι η και θυρα εν οικια διασωζουσα τα εν αυτη οντα η οι ψευδεις θεοι και ξυλινος στυλος εν βασιλειοις η οι ψευδεις θεοι
60 ηλιος μεν γαρ και σεληνη και αστρα οντα λαμπρα και αποστελλομενα επι χρειας ευηκοα εισιν
61 ωσαυτως και αστραπη οταν επιφανη ευοπτος εστιν το δ' αυτο και πνευμα εν παση χωρα πνει
62 και νεφελαις οταν επιταγη υπο του θεου επιπορευεσθαι εφ' ολην την οικουμενην συντελουσι το ταχθεν το τε πυρ εξαποσταλεν ανωθεν εξαναλωσαι ορη και δρυμους ποιει το συνταχθεν
63 ταυτα δε ουτε ταις ιδεαις ουτε ταις δυναμεσιν αυτων αφωμοιωμενα εστιν
64 οθεν ουτε νομιστεον ουτε κλητεον υπαρχειν αυτους θεους ου δυνατων οντων αυτων ουτε κρισιν κριναι ουτε ευ ποιειν ανθρωποις
65 γνοντες ουν οτι ουκ εισιν θεοι μη φοβηθητε αυτους
66 ουτε γαρ βασιλευσιν ου μη καταρασωνται ουτε μη ευλογησωσι
67 σημεια τε εν εθνεσιν εν ουρανω ου μη δειξωσιν ουδε ως ο ηλιος λαμψουσιν ουδε φωτισουσιν ως σεληνη
68 τα θηρια εστιν κρειττω αυτων α δυνανται εκφυγοντα εις σκεπην εαυτα ωφελησαι
69 κατ' ουδενα ουν τροπον εστιν ημιν φανερον οτι εισιν θεοι διο μη φοβηθητε αυτους
70 ωσπερ γαρ εν σικυηρατω προβασκανιον ουδεν φυλασσον ουτως οι θεοι αυτων εισιν ξυλινοι και περιχρυσοι και περιαργυροι
71 τον αυτον τροπον και τη εν κηπω ραμνω εφ' ης παν ορνεον επικαθηται ωσαυτως δε και νεκρω ερριμμενω εν σκοτει αφωμοιωνται οι θεοι αυτων ξυλινοι και περιχρυσοι και περιαργυροι
72 απο τε της πορφυρας και της μαρμαρου της επ' αυτοις σηπομενης γνωσεσθε οτι ουκ εισιν θεοι αυτα τε εξ υστερου βρωθησονται και εσται ονειδος εν τη χωρα
73 κρεισσων ουν ανθρωπος δικαιος ουκ εχων ειδωλα εσται γαρ μακραν απο ονειδισμου .