ΤΩΒΙΤ - Tobia - Tobit 14

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 και επαυσατο εξομολογουμενος τωβιτ	1 Tobit mourut en paix à l’âge de 112 ans et on l’enterra solennellement à Ninive.
2 και ην ετων πεντηκοντα οκτω οτε απωλεσεν τας οψεις και μετα ετη οκτω ανεβλεψεν και εποιει ελεημοσυνας και προσεθετο φοβεισθαι κυριον τον θεον και εξομολογεισθαι αυτω	2 Il avait déjà 62 ans quand il devint aveugle; après sa guérison il vécut dans l’abondance, faisant des aumônes. Il ne cessait de bénir Dieu et de célébrer sa grandeur.
3 μεγαλως δε εγηρασεν και εκαλεσεν τον υιον αυτου και τους υιους αυτου και ειπεν αυτω τεκνον λαβε τους υιους σου ιδου γεγηρακα και προς το αποτρεχειν εκ του ζην ειμι	3 Sur le point de mourir, il fit venir son fils Tobie et lui fit ses recommandations: “Mon fils, emmène d’ici tes enfants,
4 απελθε εις την μηδιαν τεκνον οτι πεπεισμαι οσα ελαλησεν ιωνας ο προφητης περι νινευη οτι καταστραφησεται εν δε τη μηδια εσται ειρηνη μαλλον εως καιρου και οτι οι αδελφοι ημων εν τη γη σκορπισθησονται απο της αγαθης γης και ιεροσολυμα εσται ερημος και ο οικος του θεου εν αυτη κατακαησεται και ερημος εσται μεχρι χρονου	4 qu’ils se mettent à l’abri en Médie parce que je crois à la parole de Dieu que Nahum a prononcée sur Ninive. Elle se réalisera pour l’Assyrie et pour Ninive. Toutes les paroles des prophètes d’Israël se réaliseront, car c’est Dieu qui les a envoyés. Toutes leurs paroles se réaliseront sans aucune exception. En ce temps-là on sera plus à l’abri en Médie qu’en Assyrie ou en Babylonie. Nos frères qui habitent en terre d’Israël seront tous dispersés et déportés loin de leur beau pays. Toute la terre d’Israël sera ravagée; Samarie et Jérusalem seront dévastées et le Temple de Dieu sera pour un temps ruiné et brûlé.
5 και παλιν ελεησει αυτους ο θεος και επιστρεψει αυτους εις την γην και οικοδομησουσιν τον οικον ουχ οιος ο προτερος εως πληρωθωσιν καιροι του αιωνος και μετα ταυτα επιστρεψουσιν εκ των αιχμαλωσιων και οικοδομησουσιν ιερουσαλημ εντιμως και ο οικος του θεου εν αυτη οικοδομηθησεται εις πασας τας γενεας του αιωνος οικοδομη ενδοξω καθως ελαλησαν περι αυτης οι προφηται	5 Mais de nouveau Dieu aura pitié, il les ramènera sur la terre d’Israël. Ils rebâtiront son Temple, moins beau que le premier, en attendant la venue de temps nouveaux. Alors, tous les survivants de la captivité reconstruiront Jérusalem dans sa grandeur et le Temple de Dieu sera rebâti comme l’ont annoncé les prophètes d’Israël.
6 και παντα τα εθνη επιστρεψουσιν αληθινως φοβεισθαι κυριον τον θεον και κατορυξουσιν τα ειδωλα αυτων και ευλογησουσιν παντα τα εθνη τον κυριον	6 Tous les peuples de la terre entière se convertiront et ils craindront Dieu dans la vérité. Tous rejetteront leurs faux dieux qui les ont égarés dans l’erreur.
7 και ο λαος αυτου εξομολογησεται τω θεω και υψωσει κυριος τον λαον αυτου και χαρησονται παντες οι αγαπωντες κυριον τον θεον εν αληθεια και δικαιοσυνη ποιουντες ελεος τοις αδελφοις ημων	7 Et avec sincérité, ils béniront le Dieu des siècles. Tous les Israélites qui se verront sauvés en ces jours-là, se souviendront de Dieu de tout leur cœur. Ils reviendront à Jérusalem où ils habiteront sans que nul ne les inquiète, sur la terre d’Abraham: elle leur sera rendue. Ceux qui aiment Dieu sincèrement se réjouiront, mais tous ceux qui font le mal et pratiquent l’injustice, disparaîtront de la Terre.
8 και νυν τεκνον απελθε απο νινευη οτι παντως εσται α ελαλησεν ο προφητης ιωνας	8 Maintenant, mes enfants, écoutez cet ordre: Servez Dieu avec fidélité et faites ce qui lui est agréable. Demandez à vos enfants de pratiquer la justice et l’aumône, de se souvenir de Dieu et, en tout temps et de toutes leurs forces, de bénir son Nom avec fidélité.
9 συ δε τηρησον τον νομον και τα προσταγματα και γινου φιλελεημων και δικαιος ινα σοι καλως η και θαψον με καλως και την μητερα σου μετ' εμου και μηκετι αυλισθητε εις νινευη	9 Donc, mon fils, quitte Ninive, ne reste pas ici.
10 τεκνον ιδε τι εποιησεν αμαν αχιαχαρω τω θρεψαντι αυτον ως εκ του φωτος ηγαγεν αυτον εις το σκοτος και οσα ανταπεδωκεν αυτω και αχιαχαρος μεν εσωθη εκεινω δε το ανταποδομα απεδοθη και αυτος κατεβη εις το σκοτος μανασσης εποιησεν ελεημοσυνην και εσωθη εκ παγιδος θανατου ης επηξεν αυτω αμαν δε ενεπεσεν εις την παγιδα και απωλετο	10 Le jour même où tu auras enterré ta mère auprès de moi, va-t’en, ne t’attarde pas dans cette région. Je vois qu’ici il y a beaucoup d’injustice, beaucoup de fausseté, et personne n’en a honte. Regarde, mon enfant, tout ce qu’a fait Nadab à Ahikar qui l’avait élevé. Il l’a enfermé vivant dans un souterrain, mais Dieu a convaincu le criminel face à sa victime. Ahikar est revenu à la lumière tandis que Nadab s’enfonçait dans les ténèbres éternelles: n’avait-il pas voulu la mort d’Ahikar? Mais Ahikar faisait des aumônes, c’est pourquoi il a échappé au filet de la mort que lui avait tendu Nadab, et c’est Nadab qui y est tombé pour sa perte.
11 και νυν παιδια ιδετε τι ελεημοσυνη ποιει και τι δικαιοσυνη ρυεται και ταυτα αυτου λεγοντος εξελιπεν αυτου η ψυχη επι της κλινης ην δε ετων εκατον πεντηκοντα οκτω και εθαψεν αυτον ενδοξως	11 Aussi, mes enfants, voyez où conduit l’aumône et où conduit l’injustice: elle conduit à la mort. Mais voici que le souffle me manque.” On l’étendit sur le lit et il mourut; on l’enterra solennellement.
12 και οτε απεθανεν αννα εθαψεν αυτην μετα του πατρος αυτου απηλθεν δε τωβιας μετα της γυναικος αυτου και των υιων αυτου εις εκβατανα προς ραγουηλ τον πενθερον αυτου	12 Lorsque mourut la mère de Tobie, celui-ci l’enterra auprès de son père, puis il partit pour la Médie avec sa femme et ses enfants. Il habita à Ekbatane, chez son beau-père Ragouël.
13 και εγηρασεν εντιμως και εθαψεν τους πενθερους αυτου ενδοξως και εκληρονομησεν την ουσιαν αυτων και τωβιτ του πατρος αυτου	13 Il entoura de respect et d’attention ses beaux-parents déjà vieux, puis il les enterra en Médie, à Ekbatane. Tobie hérita à la fois de Ragouël et de son père Tobit.
14 και απεθανεν ετων εκατον εικοσι επτα εν εκβατανοις της μηδιας	14 Il était respecté et vécut jusqu’à 117 ans.
15 και ηκουσεν πριν η αποθανειν αυτον την απωλειαν νινευη ην ηχμαλωτισεν ναβουχοδονοσορ και ασυηρος εχαρη προ του αποθανειν επι νινευη .	15 Avant de mourir il eut les échos de la ruine de Ninive, il vit même les habitants de Ninive prisonniers que Cyaxare, roi de Médie, déportait en Médie. Avant sa mort, il put se réjouir du sort de Ninive et bénir le Seigneur Dieu, pour les siècles des siècles. Amen!