ΝΕΕΜΙΑΣ - Neemia - Ezra-Nehemiah 9

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Και εν τη εικοστη τεταρτη ημερα τουτου του μηνος συνηχθησαν οι υιοι Ισραηλ με νηστειαν και με σακκους και με χωμα εφ' εαυτους.	1 Le vingt-quatrième jour de ce mois, les Israélites, revêtus de sacs et la tête couverte de poussière,se rassemblèrent pour un jeûne.
2 Και εχωρισθη το σπερμα του Ισραηλ απο παντων των ξενων? και σταθεντες εξωμολογηθησαν τας αμαρτιας αυτων και τας ανομιας των πατερων αυτων.	2 La race d'Israël se sépara de tous les gens de souche étrangère: debout, ils confessèrent leurspéchés et les iniquités de leurs pères.
3 Και σταθεντες εν τω τοπω αυτων, ανεγνωσαν εν τω βιβλιω του νομου Κυριου του Θεου αυτων, εν τεταρτον της ημερας? και εν τεταρτον, εξωμολογουντο και προσεκυνουν Κυριον τον Θεον αυτων.	3 Debout, et chacun à sa place, ils lurent dans le livre de la Loi de Yahvé leur Dieu, durant un quartde la journée; pendant un autre quart, ils confessaient leurs péchés et se prosternaient devant Yahvé leur Dieu.
4 Τοτε εσηκωθη επι το βημα των Λευιτων Ιησους και Βανι, Καδμιηλ, Σεβανιας, Βουννι, Σερεβιας, Βανι και Χανανι, και ανεβοησαν μετα φωνης μεγαλης προς Κυριον τον Θεον αυτων.	4 Prenant place sur l'estrade des lévites, Josué, Binnuï, Qadmiel, Shebanya, Bunni, Shérébya, Bani,Kenani crièrent à voix forte vers Yahvé leur Dieu,
5 Και οι Λευιται, Ιησους και Καδμιηλ, Βανι, Ασαβνιας, Σερεβιας, Ωδιας, Σεβανιας και Πεθαια, ειπον, Σηκωθητε, ευλογησατε Κυριον τον Θεον υμων απο του αιωνος εως του αιωνος? και ας ηναι, Θεε, ευλογημενον το ενδοξον σου ονομα, το υπερτερον πασης ευλογιας και αινεσεως.	5 et les lévites Josué, Qadmiel, Bani, Hashabnéya, Shérébya, Hodiyya, Shebanya, Petahya dirent:"Levez-vous, bénissez Yahvé votre Dieu!" Bénis sois-tu, Yahvé notre Dieu, d'éternité en éternité! Et qu'onbénisse ton Nom de gloire qui surpasse toute bénédiction et louange!
6 Συ αυτος εισαι Κυριος μονος? συ εποιησας τον ουρανον, τους ουρανους των ουρανων, και πασαν την στρατιαν αυτων, την γην και παντα τα επ' αυτης, τας θαλασσας και παντα τα εν αυταις, και συ ζωοποιεις παντα ταυτα? και σε προσκυνουσιν αι στρατιαι των ουρανων.	6 C'est toi, Yahvé, qui es l'Unique! Tu fis les cieux, les cieux des cieux et toute leur armée, la terre ettout ce qu'elle porte, les mers et tout ce qu'elles renferment. Tout cela, c'est toi qui l'animes et l'armée des cieuxdevant toi se prosterne.
7 Συ εισαι Κυριος ο Θεος, οστις εξελεξας τον Αβραμ και εξηγαγες αυτον απο της Ουρ των Χαλδαιων, και εδωκας εις αυτον το ονομα Αβρααμ?	7 Tu es Yahvé, Dieu, qui fis choix d'Abram, le tiras d'Ur des Chaldéens et lui donnas le nomd'Abraham.
8 και ευρηκας την καρδιαν αυτου πιστην ενωπιον σου, και εκαμες προς αυτον διαθηκην, οτι θελεις δωσει την γην των Χαναναιων, των Χετταιων, των Αμορραιων και των Φερεζαιων και των Ιεβουσαιων και των Γεργεσαιων, οτι θελεις δωσει αυτην εις το σπερμα αυτου? και εξετελεσας τους λογους σου? διοτι δικαιος εισαι συ.	8 Trouvant son coeur fidèle devant toi, tu fis alliance avec lui, pour lui donner le pays du Cananéen,du Hittite et de l'Amorite, du Perizzite, du Jébuséen et du Girgashite, à lui et à sa postérité. Et tu as tenu tespromesses, car tu es juste.
9 Και ειδες την θλιψιν των πατερων ημων εν Αιγυπτω, και ηκουσας την κραυγην αυτων επι την Ερυθραν θαλασσαν?	9 Tu vis la détresse de nos pères en Egypte, tu entendis leur cri près la mer des Roseaux.
10 και εδειξας σημεια και τερατα επι τον Φαραω και επι παντας τους δουλους αυτου και επι παντα τον λαον της γης αυτου? επειδη εγνωρισας οτι υπερηφανευθησαν εναντιον αυτων. Και εκαμες εις σεαυτον ονομα, ως την ημεραν ταυτην.	10 Tu opéras signes et prodiges contre Pharaon, tous ses valets et tout le peuple de son pays; car tusavais quelle fut envers eux leur arrogance. Tu t'acquis un renom qui dure encore.
11 Και διεσχισας την θαλασσαν ενωπιον αυτων, και διεβησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης? τους δε καταδιωκοντας αυτους ερριψας εις τα βαθη, ως λιθον εις υδατα ισχυρα?	11 La mer, tu l'ouvris devant eux: ils passèrent au milieu de la mer à pied sec. Dans les abîmes tuprécipitas leurs poursuivants, telle une pierre dans des eaux impétueuses.
12 και ωδηγησας αυτους την ημεραν δια στυλου νεφελης, την δε νυκτα δια στυλου πυρος, δια να φωτιζης εις αυτους την οδον δι' ης εμελλον να διελθωσι.	12 Par une colonne de nuée, tu les guidas le jour, la nuit, par une colonne de feu, pour illuminerdevant eux la voie où ils chemineraient.
13 Και κατεβης επι το ορος Σινα, και ελαλησας μετ' αυτων εξ ουρανου, και εδωκας εις αυτους ευθειας κρισεις και αληθινους νομους, διαταγματα και εντολας αγαθας?	13 Tu es descendu sur le mont Sinaï, et du ciel leur as parlé; et tu leur as donné des ordonnancesjustes, des lois sûres, des préceptes et des commandements excellents;
14 και το αγιον σου σαββατον εκαμες γνωστον εις αυτους, και προσεταξας εις αυτους εντολας και διαταγματα και νομους, δια χειρος Μωυσεως του δουλου σου.	14 tu leur fis connaître ton saint sabbat; tu leur prescrivis commandements, préceptes et Loi par leministère de Moïse, ton serviteur.
15 Και αρτον εξ ουρανου εδωκας εις αυτους εις την πειναν αυτων, και υδωρ εκ πετρας εξηγαγες εις αυτους εις την διψαν αυτων? και ειπας προς αυτους να εισελθωσι δια να κληρονομησωσι την γην, περι ης υψωσας την χειρα σου οτι θελεις δωσει αυτην εις αυτους.	15 Du ciel tu leur fournis le pain pour leur faim, du roc tu fis jaillir l'eau pour leur soif. Tu leurcommandas d'aller prendre possession du pays que tu avais fait serment de leur donner.
16 Εκεινοι δε και οι πατερες ημων υπερηφανευθησαν και εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων και δεν υπηκουσαν εις τας εντολας σου?	16 Mais nos pères s'enorgueillirent, ils raidirent la nuque, ils n'obéirent point à tes ordres.
17 και ηρνηθησαν να υπακουσωσι και δεν ενεθυμηθησαν τα θαυμασια σου τα οποια εκαμες εις αυτους? αλλ' εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων, και εν τη αποστασια αυτων διωρισαν αρχηγον δια να επιστρεψωσιν εις την δουλειαν αυτων. Αλλα συ εισαι Θεος συγχωρητικος, ελεημων και οικτιρμων, μακροθυμος και πολυελεος, και δεν εγκατελιπες αυτους.	17 Ils refusèrent d'obéir, oublieux des merveilles que tu avais accomplies pour eux; ils raidirent lanuque, ils se mirent en tête de retourner en Egypte, à leur esclavage. Mais tu es le Dieu des pardons, plein depitié et de tendresse, lent à la colère et riche en bonté: tu ne les as pas abandonnés!
18 Μαλιστα, οτε εκαμον εις εαυτους χωνευτον μοσχον και ειπον, Ουτος ειναι ο Θεος σου οστις σε ανηγαγεν εξ Αιγυπτου, και επραξαν μεγαλους παροργισμους?	18 Même quand ils se fabriquèrent un veau de métal fondu, déclarèrent: "C'est là ton Dieu qui t'a faitmonter d'Egypte!" et commirent de grands blasphèmes,
19 συ ομως, εν τοις οικτιρμοις σου τοις μεγαλοις, δεν εγκατελιπες αυτους εν τη ερημω? ο στυλος της νεφελης δεν εξεκλινεν απ' αυτων την ημεραν, δια να οδηγη αυτους εν τη οδω, ουδε ο στυλος του πυρος την νυκτα, δια να φωτιζη εις αυτους και την οδον δι' ης εμελλον να διελθωσι.	19 toi, dans ton immense tendresse, tu ne les as pas abandonnés au désert: la colonne de nuée nes'écarta point d'eux pour les guider de jour sur la route, ni la colonne de feu la nuit, pour illuminer devant eux laroute où ils chemineraient.
20 Και εδωκας εις αυτους το αγαθον σου πνευμα, δια να συνετιζη αυτους? και δεν εστερησας το μαννα σου απο του στοματος αυτων, και υδωρ εδωκας εις αυτους εις την διψαν αυτων.	20 Tu leur as donné ton bon esprit pour les rendre sages, tu n'as pas retenu ta manne loin de leurbouche et tu leur as fourni l'eau pour leur soif.
21 Και τεσσαρακοντα ετη εθρεψας αυτους εν τη ερημω? δεν ελειψεν εις αυτους ουδεν? τα ιματια αυτων δεν επαλαιωθησαν και οι ποδες αυτων δεν επρησθησαν.	21 40 ans tu en pris soin au désert: ils ne manquèrent de rien, ni leurs habits ne s'usèrent, ni leurspieds n'enflèrent.
22 Και εδωκας εις αυτους βασιλεια και λαους, και διεμερισας εις αυτους δια μεριδας? και εκληρονομησαν την γην του Σηων και την γην του βασιλεως της Εσεβων και την γην του Ωγ βασιλεως της Βασαν.	22 Et tu leur livras des royaumes et des peuples et les leur attribuas en cantons frontaliers: ils ontpris possession du pays de Sihôn, roi de Heshbôn, et du pays d'Og, roi du Bashân.
23 Και τους υιους αυτων επληθυνας ως τα αστρα του ουρανου? και εφερες αυτους εις την γην, εις την οποιαν ειπας προς τους πατερας αυτων να εισελθωσι, δια να κληρονομησωσιν αυτην.	23 Et tu multiplias leurs fils comme étoiles du ciel et tu les introduisis dans le pays où tu avais dit àleurs pères d'entrer pour en prendre possession.
24 Και εισηλθον οι υιοι αυτων και εκληρονομησαν την γην? και υπεταξας εμπροσθεν αυτων τους κατοικους της γης, τους Χαναναιους, και παρεδωκας αυτους εις τας χειρας αυτων, και τους βασιλεις αυτων και τους λαους της γης, δια να καμωσιν εις αυτους κατα την θελησιν αυτων.	24 Les fils envahirent et conquirent ce pays et tu abaissas devant eux les habitants du pays, lesCananéens, que tu livras entre leurs mains, leurs rois et les peuples du pays pour les traiter à leur gré;
25 Και εκυριευσαν πολεις ισχυρας και γην παχειαν, και εκληρονομησαν οικους πληρεις παντων των αγαθων, φρεατα ωρυγμενα, αμπελωνας και ελαιωνας και δενδρα καρπιμα εν αφθονια? και εφαγον και εχορτασθησαν και επαχυνθησαν και ενετρυφησαν, εν τη μεγαλη σου αγαθοτητι.	25 ils s'emparèrent de villes fortifiées et d'une terre grasse; ils héritèrent de maisons regorgeant detous biens, de citernes déjà creusées, de vignes, d'oliviers, d'arbres fruitiers à profusion: ils mangèrent, ils serassasièrent, ils engraissèrent, ils firent leurs délices de tes immenses biens.
26 Και ηπειθησαν και επανεστατησαν εναντιον σου, και ερριψαν τον νομον σου οπισω των νωτων αυτων, και τους προφητας σου εφονευσαν, οιτινες διεμαρτυροντο εναντιον αυτων δια να επιστρεψωσιν αυτους προς σε, και επραξαν μεγαλους παροργισμους.	26 Mais voici qu'indociles, révoltés contre toi, ils jetèrent ta Loi derrière leur dos, ils tuèrent lesprophètes qui les avertissaient pour te les ramener et commirent de grands blasphèmes.
27 Δια τουτο παρεδωκας αυτους εις την χειρα των θλιβοντων αυτους, και κατεθλιψαν αυτους? και εν τω καιρω της θλιψεως αυτων ανεβοησαν προς σε, και συ εισηκουσας εξ ουρανου? και κατα τους πολλους οικτιρμους σου εδωκας σωτηρας εις αυτους, και εσωσαν αυτους εκ της χειρος των θλιβοντων αυτους.	27 Tu les livras alors aux mains de leurs oppresseurs, qui les opprimèrent. Au temps de leuroppression, ils criaient vers toi, et toi, du ciel, tu les entendais et dans ton immense tendresse tu leur accordaisdes sauveurs qui les délivraient des mains de leurs oppresseurs.
28 Αλλ' αφου ανεπαυθησαν, εστραφησαν εις το να πραττωσι πονηρα ενωπιον σου? οθεν εγκατελιπες αυτους εις την χειρα των εχθρων αυτων, και εξουσιασαν αυτους? οτε ομως επεστρεψαν και ανεβοησαν προς σε, συ εισηκουσας εξ ουρανου? και πολλακις ηλευθερωσας αυτους κατα τους οικτιρμους σου.	28 Mais, sitôt en paix, voilà qu'ils refaisaient le mal devant toi, et tu les abandonnais aux mains deleurs ennemis, qui les tyrannisaient. Eux, de nouveau, criaient vers toi, et toi, du ciel, tu les entendais: que de foisdans ta tendresse ne les délivras-tu pas!
29 Και διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων, δια να επιστρεψης αυτους εις τον νομον σου? πλην αυτοι υπερηφανευθησαν και δεν υπηκουσαν εις τας εντολας σου, αλλ' ημαρτησαν εις τας κρισεις σου, τας οποιας εαν τις εκτελη, θελει ζησει δι' αυτων? και εδωκαν νωτον απειθη και εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων και δεν ηκουσαν.	29 Tu les avertis pour les ramener à ta Loi: mais ils s'enorgueillirent, ils n'obéirent pas à tescommandements, ils péchèrent contre tes ordonnances, celles-là mêmes où trouve vie l'homme qui les observe,ils présentèrent une épaule rebelle, raidirent leur nuque et n'obéirent point.
30 Και ομως ετη πολλα παρεκτεινας επ' αυτους, και διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων δια του πνευματος σου δια των προφητων σου? αλλα δεν εδωκαν ακροασιν? δια τουτο παρεδωκας αυτους εις την χειρα των λαων των τοπων.	30 Tu fus patient avec eux bien des années; tu les avertis par ton Esprit, par le ministère de tesprophètes; mais ils n'écoutèrent pas. Alors tu les livras aux mains des peuples des pays.
31 Πλην δια τους πολλους οικτιρμους σου δεν συνετελεσας αυτους, ουδε εγκατελιπες αυτους? διοτι Θεος οικτιρμων και ελεημων εισαι.	31 Dans ton immense tendresse, tu ne les as pas exterminés, tu ne les as pas abandonnés, car tu es unDieu plein de pitié et de tendresse.
32 Τωρα λοιπον, Θεε ημων, ο μεγας, ο ισχυρος και φοβερος Θεος, ο φυλαττων την διαθηκην και το ελεος, ας μη λογισθη μικρα ενωπιον σου πασα η θλιψις ητις ευρηκεν ημας, τους βασιλεις ημων, τους αρχοντας ημων και τους ιερεις ημων και τους προφητας ημων και τους πατερας ημων και παντα τον λαον σου, απο των ημερων των βασιλεων της Ασσυριας μεχρι της ημερας ταυτης.	32 Et maintenant, ô notre Dieu, toi le Dieu grand, puissant et redoutable, qui maintiens l'alliance etla bonté, ne compte pas pour rien tout cet accablement qui est tombé sur nous, sur nos rois, nos chefs, nosprêtres, nos prophètes et tout ton peuple, depuis le temps des rois d'Assur jusqu'à ce jour.
33 Δικαιος βεβαιως εισαι εις παντα τα επελθοντα εφ' ημας? διοτι συ μεν αληθειαν εκαμες, ημεις δε ησεβησαμεν.	33 Tu as été juste en tout ce qui nous est advenu, car tu as montré ta fidélité, alors que nousagissions mal.
34 Και οι βασιλεις ημων, οι αρχοντες ημων, οι ιερεις ημων και οι πατερες ημων, δεν εφυλαξαν τον νομον σου και δεν εδωκαν προσοχην εις τας εντολας σου και εις τα μαρτυρια σου, με τα οποια διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων.	34 Oui, nos rois, nos chefs, nos prêtres et nos pères n'ont pas suivi ta Loi, inattentifs à tescommandements et aux obligations que tu leur imposais.
35 Διοτι αυτοι, εν τη βασιλεια αυτων και εν τη μεγαλη σου αγαθωσυνη την οποιαν εδωκας εις αυτους, και εν τη γη τη πλατεια και παχεια, την οποιαν εδωκας ενωπιον αυτων, δεν σε εδουλευσαν ουδε εστραφησαν απο των πονηρων εργων αυτων.	35 Tant qu'ils furent en leur royaume, parmi les grands biens que tu leur accordais, et dans le vaste etfertile pays que tu avais mis devant eux, ils ne t'ont point servi et ne se sont pas détournés de leurs actionsmauvaises.
36 Ιδου, δουλοι ειμεθα την ημεραν ταυτην? και εν τη γη, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας ημων, δια να τρωγωσι τον καρπον αυτης και τα αγαθα αυτης, ιδου, δουλοι ειμεθα επ' αυτης?	36 Voici que nous sommes aujourd'hui asservis, et le pays que tu avais donné à nos pères pour jouirde ses fruits et de ses biens, voici que nous y sommes en servitude.
37 και αυτη διδει πολλην αφθονιαν εις τους βασιλεις, τους οποιους επεβαλες εφ' ημας δια τας αμαρτιας ημων? και κατεξουσιαζουσιν επι των σωματων ημων και επι των κτηνων ημων κατα την αρεσκειαν αυτων? και ειμεθα εν θλιψει μεγαλη.	37 Ses produits profitent aux rois, que tu nous imposas, pour nos péchés, et qui disposent à leur gréde nos personnes et de notre bétail. Nous sommes en grande détresse.
38 Οθεν δια παντα ταυτα ημεις καμνομεν διαθηκην πιστην και γραφομεν αυτην? και επισφραγιζουσιν αυτην οι αρχοντες ημων, οι Λευιται ημων και οι ιερεις ημων.