1 Corinthians 4

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Let a man so account of us as of the ministers of Christ, and the dispensers of the mysteries of God.	1 Ουτως ας μας θεωρη πας ανθρωπος ως υπηρετας του Χριστου και οικονομους των μυστηριων του Θεου.
2 Here now it is required among the dispensers, that a man be found faithful.	2 Το δε επιλοιπον ζητειται μεταξυ των οικονομων, να ευρεθη εκαστος πιστος.
3 But to me it is a very small thing to be judged by you, or by man's day; but neither do I judge my own self.	3 Εις εμε δε ελαχιστον ειναι να ανακριθω υφ' υμων η υπο ανθρωπινης κρισεως? αλλ' ουδε ανακρινω εμαυτον.
4 For I am not conscious to myself of any thing, yet am I not hereby justified; but he that judgeth me, is the Lord.	4 Διοτι η συνειδησις μου δεν με ελεγχει εις ουδεν? πλην με τουτο δεν ειμαι δεδικαιωμενος? αλλ' ο ανακρινων με ειναι ο Κυριος.
5 Therefore judge not before the time; until the Lord come, who both will bring to light the hidden things of darkness, and will make manifest the counsels of the hearts; and then shall every man have praise from God.	5 Ωστε μη κρινετε μηδεν προ καιρου, εως αν ελθη ο Κυριος, οστις και θελει φερει εις το φως τα κρυπτα του σκοτους και θελει φανερωσει τας βουλας των καρδιων, και τοτε ο επαινος θελει γεινει εις εκαστον απο του Θεου.
6 But these things, brethren, I have in a figure transferred to myself and to Apollo, for your sakes; that in us you may learn, that one be not puffed up against the other for another, above that which is written.	6 Ταυτα δε, αδελφοι, μετεφερα παραδειγματικως εις εμαυτον και εις τον Απολλω δια σας, δια να μαθητε δια του παραδειγματος ημων να μη φρονητε υπερ ο, τι ειναι γεγραμμενον, δια να μη επαιρησθε εις υπερ του ενος κατα του αλλου.
7 For who distinguisheth thee ? Or what hast thou that thou hast not received ? And if thou hast received, why dost thou glory, as if thou hadst not received it ?	7 Διοτι τις σε διακρινει απο του αλλου; και τι εχεις, το οποιον δεν ελαβες, εαν δε και ελαβες, τι καυχασαι ως μη λαβων;
8 You are now full; you are now become rich; you reign without us; and I would to God you did reign, that we also might reign with you.	8 Τωρα εισθε κεχορτασμενοι, τωρα επλουτησατε, εβασιλευσατε χωρις ημων? και ειθε να εβασιλευητε, δια να συμβασιλευσωμεν και ημεις με σας.
9 For I think that God hath set forth us apostles, the last, as it were men appointed to death: we are made a spectacle to the world, and to angels, and to men.	9 Διοτι νομιζω οτι ο Θεος απεδειξεν ημας τους αποστολους εσχατους ως καταδεδικασμενους εις θανατον? διοτι εγειναμεν θεατρον εις τον κοσμον, και εις αγγελους και εις ανθρωπους.
10 We are fools for Christ's sake, but you are wise in Christ; we are weak, but you are strong; you are honourable, but we without honour.	10 ημεις μωροι δια τον Χριστον, σεις δε φρονιμοι εν Χριστω? ημεις ασθενεις, σεις δε ισχυροι? σεις ενδοξοι, ημεις δε ατιμοι.
11 Even unto this hour we both hunger and thirst, and are naked, and are buffeted, and have no fixed abode;	11 Εως της παρουσης ωρας και πεινωμεν και διψωμεν και γυμνητευομεν και ραπιζομεθα και περιπλανωμεθα
12 And we labour, working with our own hands: we are reviled, and we bless; we are persecuted, and we suffer it.	12 και κοπιωμεν, εργαζομενοι με τας ιδιας ημων χειρας? λοιδορουμενοι ευλογουμεν, διωκομενοι υποφερομεν,
13 We are blasphemed, and we entreat; we are made as the refuse of this world, the offscouring of all even until now.	13 βλασφημουμενοι παρακαλουμεν? ως περικαθαρματα του κοσμου εγειναμεν, σκυβαλον παντων εως της σημερον.
14 I write not these things to confound you; but I admonish you as my dearest children.	14 Δεν γραφω ταυτα προς εντροπην σας, αλλ' ως τεκνα μου αγαπητα νουθετω.
15 For if you have ten thousand instructors in Christ, yet not many fathers. For in Christ Jesus, by the gospel, I have begotten you.	15 Διοτι εαν εχητε μυριους παιδαγωγους εν Χριστω, δεν εχετε ομως πολλους πατερας? επειδη εγω σας εγεννησα εν Χριστω Ιησου δια του ευαγγελιου.
16 Wherefore I beseech you, be ye followers of me, as I also am of Christ.	16 Σας παρακαλω, λοιπον, γινεσθε μιμηται μου.
17 For this cause have I sent to you Timothy, who is my dearest son and faithful in the Lord; who will put you in mind of my ways, which are in Christ Jesus; as I teach every where in every church.	17 Δια τουτο σας επεμψα τον Τιμοθεον, οστις ειναι τεκνον μου αγαπητον και πιστον εν Κυριω, οστις θελει σας ενθυμισει τας οδους μου τας εν Χριστω, καθως διδασκω πανταχου εν παση εκκλησια.
18 As if I would not come to you, so some are puffed up.	18 Τινες ομως εφυσιωθησαν, ως εαν εγω δεν εμελλον να ελθω προς εσας?
19 But I will come to you shortly, if the Lord will: and will know, not the speech of them that are puffed up, but the power.	19 πλην θελω ελθει ταχεως προς εσας, εαν ο Κυριος θεληση, και θελω γνωρισει ουχι τον λογον των πεφυσιωμενων, αλλα την δυναμιν?
20 For the kingdom of God is not in speech, but in power.	20 διοτι η βασιλεια του Θεου δεν ειναι εν λογω, αλλ' εν δυναμει.
21 What will you ? shall I come to you with a rod; or in charity, and in the spirit of meekness ?	21 Τι θελετε; με ραβδον να ελθω προς εσας, η με αγαπην και με πνευμα πραοτητος;