1 LA parola, che fu dal Signore indirizzata a Geremia, allora che Nebucadnesar, re di Babilonia, e tutto il suo esercito, tutti i regni della terra, sottoposti al suo imperio, e tutti i popoli, combattevano contro a Gerusalemme, e contro a tutte le sue città, dicendo: | 1 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, quando Nabuchodonosor rexBabylonis et omnis exercitus eius universaque regna terrae, quae erant subpotestate manus eius, et omnes populi bellabant contra Ierusalem et contra omnesurbes eius, dicens: |
2 Così ha detto il Signore Iddio d’Israele: Va’, e parla a Sedechia, re di Giuda, e digli: Così ha detto il Signore: Ecco, io do questa città in man del re di Babilonia, ed egli l’arderà col fuoco, | 2 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Vade et loquere adSedeciam regem Iudae et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Ecce ego tradamcivitatem hanc in manus regis Babylonis, et succendet eam igni; |
3 e tu non iscamperai dalla sua mano; perciocchè per certo sarai preso, e sarai dato in man sua, e vedrai il re di Babilonia a faccia a faccia, ed egli ti parlerà a bocca a bocca, e tu verrai in Babilonia. | 3 et tu noneffugies de manu eius, sed comprehensione capieris et in manu eius traderis, etoculi tui oculos regis Babylonis videbunt, et os eius cum ore tuo loquetur, etBabylonem introibis. |
4 Ma pure, o Sedechia, re di Giuda, ascolta la parola del Signore: Il Signore ha detto così di te: Tu non morrai per la spada. | 4 Attamen audi verbum Domini, Sedecia rex Iudae. Haec dicitDominus ad te: Non morieris in gladio, |
5 Tu morrai in pace, e ti saranno arsi aromati, come si è fatto a’ tuoi padri, i re precedenti, che sono stati avanti te; e si farà cordoglio di te, dicendo: Ahi Signore! perciocchè io ho pronunziata la parola, dice il Signore. | 5 sed in pace morieris et secundumcombustiones patrum tuorum regum priorum, qui fuerunt ante te, sic comburenttibi et “Vae, domine!” plangent te, quia verbum ego locutus sum ”, dicitDominus. |
6 E il profeta Geremia pronunziò a Sedechia, re di Giuda, tutte queste parole, in Gerusalemme. | 6 Et locutus est Ieremias propheta ad Sedeciam regem Iudae universaverba haec in Ierusalem; |
7 Or l’esercito del re di Babilonia combatteva contro a Gerusalemme, e contro a tutte le città di Giuda, ch’erano rimaste, cioè, contro a Lachis, ed Azeca; perciocchè quelle sole ch’erano città forti, erano rimaste d’infra le città | 7 et exercitus regis Babylonis pugnabat contraIerusalem et contra omnes civitates Iudae, quae reliquae erant, contra Lachis etcontra Azeca: hae enim supererant de civitatibus Iudae urbes munitae.
|
8 LA parola che fu dal Signore indirizzata a Geremia, dopo che il re Sedechia ebbe fatto patto con tutto il popolo ch’era in Gerusalemme, di bandir loro libertà; | 8 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, postquam percussit rex Sedeciasfoedus cum omni populo in Ierusalem praedicans eis libertatem, |
9 per fare che ciascuno rimandasse in libertà il suo servo, e la sua serva, Ebreo, ed Ebrea; acciocchè niuno tenesse più in servitù alcun suo fratello Giudeo. | 9 ut dimitteretunusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam, Hebraeum et Hebraeam,liberos et nequaquam dominarentur eis, id est in Iudaeo et fratre suo. |
10 Or tutti i principi, e tutto il popolo che si erano convenuti in questo patto, di rimandare in libertà ciascuno il suo servo, e la sua serva, per non tenerli più in servitù, ubbidirono, e li rimandarono. | 10 Audierunt ergo omnes principes et universus populus, qui inierant pactum, utdimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam liberos et ultranon dominarentur eis; audierunt igitur et dimiserunt. |
11 Ma poi appresso fecero di nuovo tornare i servi, e le serve, che aveano rimandati in libertà, e li sforzarono ad esser loro servi, e serve. | 11 Et conversi suntdeinceps et retraxerunt servos et ancillas suas, quos dimiserant liberos, etsubiugaverunt in famulos et in famulas. |
12 Laonde la parola del Signore fu dal Signore indirizzata a Geremia, dicendo: | 12 Et factum est verbum Domini adIeremiam a Domino dicens: |
13 Così ha detto il Signore, l’Iddio d’Israele: Io feci patto co’ padri vostri, quando li trassi fuor del paese di Egitto, della casa di servitù, dicendo: | 13 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Ego percussifoedus cum patribus vestris in die, qua eduxi eos de terra Aegypti de domoservitutis, dicens: |
14 Al termine di sette anni rimandi ciascun di voi il suo fratello Ebreo, che si sarà venduto a te; servati sei anni, poi rimandalo in libertà d’appresso a te; ma i vostri padri non mi hanno ubbidito, e non hanno inchinato il loro orecchio. | 14 Cum completi fuerint septem anni, dimittat unusquisquefratrem suum Hebraeum, qui venditus est ei, et serviet tibi sex annis, etdimittes eum a te liberum, et non audierunt patres vestri me nec inclinaveruntaurem suam. |
15 Or voi vi eravate oggi convertiti, ed avevate fatto ciò che mi piace, in bandir libertà ciascuno al suo prossimo; e avevate fatto patto nel mio cospetto, nella Casa che si chiama del mio Nome. | 15 Et conversi estis vos hodie et fecistis, quod rectum est inoculis meis, ut praedicaretis libertatem unusquisque ad proximum suum; etinistis pactum in conspectu meo in domo, super quam invocatum est nomen meum. |
16 Ma voi vi siete rivolti, ed avete profanato il mio Nome, e ciascun di voi ha fatto ritornare il suo servo, e la sua serva, che voi avevate rimandati in libertà, a lor volontà; e li avete sforzati ad esservi servi e serve. | 16 Et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis unusquisque servumsuum et unusquisque ancillam suam, quos dimiseratis, ut essent liberi et suaepotestatis, et subiugastis eos, ut sint vobis servi et ancillae. |
17 Perciò, così ha detto il Signore: Voi non mi avete ubbidito, per bandir libertà ciascuno al suo fratello, e ciascuno al suo prossimo; ecco, io vi bandisco libertà, dice il Signore, alla spada, alla pestilenza, ed alla fame; e farò che sarete agitati per tutti i regni della terra. | 17 Propterea haec dicit Dominus: Vos non audistis me, ut praedicaretislibertatem unusquisque fratri suo et unusquisque amico suo; ecce ego praedicovobis libertatem, ait Dominus, ad gladium et pestem et famem et dabo vos incommotionem cunctis regnis terrae. |
18 E darò gli uomini che han trasgredito il mio patto, e non han messe ad effetto le parole del patto che aveano fatto nel mio cospetto, passando in mezzo delle parti del vitello che aveano tagliato in due, cioè: | 18 Et dabo viros, qui praevaricantur foedusmeum et non observaverunt verba foederis, quibus assensi sunt in conspectu meo,sicut vitulum, quem conciderunt in duas partes et transierunt inter divisioneseius, |
19 i principi di Giuda, ed i principi di Gerusalemme, e gli eunuchi, e i sacerdoti, e tutto il popolo del paese, che son passati in mezzo delle parti del vitello; | 19 principes Iudae et principes Ierusalem, eunuchi et sacerdotes et omnispopulus terrae, qui transierunt inter divisiones vituli; |
20 li darò, dico, in man de’ lor nemici, e in man di quelli che cercano l’anima loro; e i lor corpi morti saran per pasto agli uccelli del cielo, ed alle bestie della terra. | 20 et dabo eos in manuinimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum, et erit morticinum eorumin escam volatilibus caeli et bestiis terrae. |
21 Darò eziandio Sedechia, re di Giuda, e i suoi principi, in mano de’ loro nemici, e in man di quelli che cercano l’anima loro, e in man dell’esercito del re di Babilonia, che si è ora ritratto da voi. | 21 Et Sedeciam regem Iudae etprincipes eius dabo in manus inimicorum suorum et in manus quaerentium animaseorum et in manus exercituum regis Babylonis, qui recesserunt a vobis. |
22 Ecco, io do loro comandamento, dice il Signore; e li farò ritornare a questa città, ed essi la combatteranno, e la prenderanno, e l’arderanno col fuoco; io metterò eziandio in desolazione le città di Giuda, sì che niuno abiterà in esse | 22 Ecceego praecipio, dicit Dominus, et reducam eos in civitatem hanc; et proeliabunturadversus eam et capient eam et incendent igni; et civitates Iudae dabo insolitudinem, eo quod non sit habitator ”.
|