Proverbi 6

DIODATI	LXX
1 FIGLIUOL mio, se tu hai fatta sicurtà al tuo prossimo, Se tu hai toccata la mano allo strano,	1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω
2 Tu sei allacciato con le parole della tua bocca, Tu sei preso con le parole della tua bocca.	2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος
3 Ora fa’ questo, figliuol mio, e riscuotiti; Poichè tu sei caduto in man del tuo prossimo, Va’, gittati a’ piedi de’ tuoi amici, e sollecitali.	3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω
4 Non lasciar dormire gli occhi tuoi, Nè sonnecchiar le tue palpebre.	4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις
5 Riscuotiti, come un cavriuolo di mano del cacciatore, E come un uccello di mano dell’uccellatore	5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος
6 Va’, pigro, alla formica; Riguarda le sue vie, e diventa savio;	6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος
7 Conciossiachè ella non abbia nè capitano, Nè magistrato, nè signore;	7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων
8 E pure ella apparecchia nella state il suo cibo, E raduna nella ricolta il suo mangiare.	8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη
9 Infino a quando, o pigro, giacerai? Quando ti desterai dal tuo sonno?	9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση
10 Dormendo un poco, sonnecchiando un poco, Piegando un poco le braccia per riposare;	10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη
11 La tua povertà verrà come un viandante, E la tua necessità come uno scudiere	11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει
12 L’uomo scellerato, l’uomo da nulla, Procede con perversità di bocca.	12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας
13 Egli ammicca con gli occhi, parla co’ piedi, Accenna con le dita;	13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων
14 Egli ha delle perversità nel suo cuore, Egli macchina del male in ogni tempo; Egli commette contese.	14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει
15 Perciò in un momento verrà la sua ruina; Egli di subito sarà fiaccato, senza rimedio.	15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος
16 Il Signore odia queste sei cose; Anzi queste sette son cosa abbominevole all’anima sua;	16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης
17 Gli occhi altieri, la lingua bugiarda, E la mani che spandono il sangue innocente,	17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου
18 Il cuore che divisa pensieri d’iniquità, I piedi che si affrettano per correre al male,	18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν
19 Il falso testimonio che sbocca menzogne, E colui che commette contese tra fratelli	19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων
20 FIGLIUOL mio, guarda il comandamento di tuo padre, E non lasciar l’insegnamento di tua madre;	20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
21 Tienli del continuo legati in sul tuo cuore, Ed avvinti in su la tua gola.	21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω
22 Quando tu camminerai, quello ti guiderà; Quando tu giacerai, farà la guardia intorno a te; E quando tu ti risveglierai, ragionerà teco;	22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι
23 Perciocchè il comandamento è una lampana, E l’insegnamento è una luce, E le correzioni di disciplina son la via della vita;	23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια
24 Per guardarti dalla femmina malvagia, Dalle lusinghe della lingua della straniera.	24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας
25 Non invaghirti nel tuo cuore della sua bellezza; E non prendati ella con le sue palpebre.	25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων
26 Perciocchè per una donna meretrice si viene fino ad un pezzo di pane; E la donna vaga d’uomini va a caccia dietro alle anime preziose.	26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει
27 Alcuno prenderà egli del fuoco in seno, Senza che i suoi vestimenti ne sieno arsi?	27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει
28 Alcuno camminerà egli sopra le brace, Senza bruciarsi i piedi?	28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει
29 Così avviene a chi entra dalla moglie del suo prossimo; Chiunque la tocca non sarà innocente.	29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης
30 Ei non si scusa il ladro, quando egli ruba Per saziarsi, avendo fame;	30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων
31 Anzi, se è colto, restituisce il furto a sette doppi, Egli dà tutta la sostanza di casa sua.	31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον
32 Chi commette adulterio con una donna è scemo di senno; Chi vuol perder l’anima sua faccia tal cosa.	32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται
33 Egli troverà ferite ed ignominia; E il suo vituperio non sarà giammai cancellato.	33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα
34 Perciocchè la gelosia è un furor dell’uomo; Ed egli non risparmierà nel giorno della vendetta.	34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως
35 Egli non avrà riguardo ad alcun riscatto; Ed avvegnachè tu moltiplichi i presenti, non però li accetterà	35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων