1 Disse loro una parabola sulla necessità di pregare sempre, senza stancarsi: | 1 Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et nondeficere, |
2 "C'era in una città un giudice, che non temeva Dio e non aveva riguardo per nessuno. | 2 dicens: “ Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum nontimebat et hominem non reverebatur. |
3 In quella città c'era anche una vedova, che andava da lui e gli diceva: Fammi giustizia contro il mio avversario. | 3 Vidua autem erat in civitate illa etveniebat ad eum dicens: “Vindica me de adversario meo”. |
4 Per un certo tempo egli non volle; ma poi disse tra sé: Anche se non temo Dio e non ho rispetto di nessuno, | 4 Et nolebat permultum tempus; post haec autem dixit intra se: “Etsi Deum non timeo nechominem revereor, |
5 poiché questa vedova è così molesta le farò giustizia, perché non venga continuamente a importunarmi". | 5 tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, nein novissimo veniens suggillet me” ”. |
6 E il Signore soggiunse: "Avete udito ciò che dice il giudice disonesto. | 6 Ait autem Dominus: “ Audite quidiudex iniquitatis dicit; |
7 E Dio non farà giustizia ai suoi eletti che gridano giorno e notte verso di lui, e li farà a lungo aspettare? | 7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorumclamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? |
8 Vi dico che farà loro giustizia prontamente. Ma il Figlio dell'uomo, quando verrà, troverà la fede sulla terra?".
| 8 Dico vobis:Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas,inveniet fidem in terra? ”.
|
9 Disse ancora questa parabola per alcuni che presumevano di esser giusti e disprezzavano gli altri: | 9 Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti etaspernabantur ceteros, parabolam istam: |
10 "Due uomini salirono al tempio a pregare: uno era fariseo e l'altro pubblicano. | 10 “ Duo homines ascenderunt intemplum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus. |
11 Il fariseo, stando in piedi, pregava così tra sé: O Dio, ti ringrazio che non sono come gli altri uomini, ladri, ingiusti, adùlteri, e neppure come questo pubblicano. | 11 Pharisaeus stanshaec apud se orabat: “Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceterihominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus; |
12 Digiuno due volte la settimana e pago le decime di quanto possiedo. | 12 ieiuno bisin sabbato, decimas do omnium, quae possideo”. |
13 Il pubblicano invece, fermatosi a distanza, non osava nemmeno alzare gli occhi al cielo, ma si batteva il petto dicendo: O Dio, abbi pietà di me peccatore. | 13 Et publicanus a longe stansnolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: “Deus,propitius esto mihi peccatori”. |
14 Io vi dico: questi tornò a casa sua giustificato, a differenza dell'altro, perché chi si esalta sarà umiliato e chi si umilia sarà esaltato".
| 14 Dico vobis: Descendit hic iustificatus indomum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui sehumiliat, exaltabitur ”.
|
15 Gli presentavano anche i bambini perché li accarezzasse, ma i discepoli, vedendo ciò, li rimproveravano. | 15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent,discipuli increpabant illos. |
16 Allora Gesù li fece venire avanti e disse: "Lasciate che i bambini vengano a me, non glielo impedite perché a chi è come loro appartiene il regno di Dio. | 16 Iesus autem convocans illos dixit: “ Sinitepueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei. |
17 In verità vi dico: Chi non accoglie il regno di Dio come un bambino, non vi entrerà".
| 17 Amendico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud”.
|
18 Un notabile lo interrogò: "Maestro buono, che devo fare per ottenere la vita eterna?". | 18 Et interrogavit eum quidam princeps dicens: “ Magister bone, quid faciensvitam aeternam possidebo? ”. |
19 Gesù gli rispose: "Perché mi dici buono? Nessuno è buono, se non uno solo, Dio. | 19 Dixit autem ei Iesus: “ Quid me dicis bonum?Nemo bonus nisi solus Deus. |
20 Tu conosci i comandamenti: 'Non commettere adulterio, non uccidere, non rubare, non testimoniare il falso, onora tuo padre e tua madre'". | 20 Mandata nosti: non moechaberis, non occides, nonfurtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem ”. |
21 Costui disse: "Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza". | 21 Qui ait: “ Haec omnia custodivi a iuventute ”. |
22 Udito ciò, Gesù gli disse: "Una cosa ancora ti manca: vendi tutto quello che hai, distribuiscilo ai poveri e avrai un tesoro nei cieli; poi vieni e seguimi". | 22 Quo audito, Iesus aitei: “ Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibuset habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me ”. |
23 Ma quegli, udite queste parole, divenne assai triste, perché era molto ricco.
| 23 His ille auditis,contristatus est, quia dives erat valde. |
24 Quando Gesù lo vide, disse: "Quant'è difficile, per coloro che possiedono ricchezze entrare nel regno di Dio. | 24 Videns autem illum Iesus tristemfactum dixit: “ Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant. |
25 È più facile per un cammello passare per la cruna di un ago che per un ricco entrare nel regno di Dio!". | 25 Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare inregnum Dei ”. |
26 Quelli che ascoltavano dissero: "Allora chi potrà essere salvato?". | 26 Et dixerunt, qui audiebant: “ Et quis potest salvus fieri?”. |
27 Rispose: "Ciò che è impossibile agli uomini, è possibile a Dio".
| 27 Ait autem illis: “ Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibiliasunt apud Deum ”. |
28 Pietro allora disse: "Noi abbiamo lasciato tutte le nostre cose e ti abbiamo seguito". | 28 Ait autem Petrus: “ Ecce nos dimisimus nostra et secutisumus te ”. |
29 Ed egli rispose: "In verità vi dico, non c'è nessuno che abbia lasciato casa o moglie o fratelli o genitori o figli per il regno di Dio, | 29 Qui dixit eis: “ Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquitdomum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei, |
30 che non riceva molto di più nel tempo presente e la vita eterna nel tempo che verrà".
| 30 etnon recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam ”.
|
31 Poi prese con sé i Dodici e disse loro: "Ecco, noi andiamo a Gerusalemme, e tutto ciò che fu scritto dai profeti riguardo al Figlio dell'uomo si compirà. | 31 Assumpsit autem Duodecim et ait illis: “ Ecce ascendimus Ierusalem, etconsummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis: |
32 Sarà consegnato ai pagani, schernito, oltraggiato, coperto di sputi | 32 tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur; |
33 e, dopo averlo flagellato, lo uccideranno e il terzo giorno risorgerà". | 33 et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget ”. |
34 Ma non compresero nulla di tutto questo; quel parlare restava oscuro per loro e non capivano ciò che egli aveva detto.
| 34 Etipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et nonintellegebant, quae dicebantur.
|
35 Mentre si avvicinava a Gèrico, un cieco era seduto a mendicare lungo la strada. | 35 Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secusviam mendicans. |
36 Sentendo passare la gente, domandò che cosa accadesse. | 36 Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hocesset. |
37 Gli risposero: "Passa Gesù il Nazareno!". | 37 Dixerunt autem ei: “ Iesus Nazarenus transit ”. |
38 Allora incominciò a gridare: "Gesù, figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 38 Et clamavitdicens: “ Iesu, fili David, miserere mei! ”. |
39 Quelli che camminavano avanti lo sgridavano, perché tacesse; ma lui continuava ancora più forte: "Figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 39 Et qui praeibant,increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: “ Fili David,miserere mei! ”. |
40 Gesù allora si fermò e ordinò che glielo conducessero. Quando gli fu vicino, gli domandò: | 40 Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cumappropinquasset, interrogavit illum: |
41 "Che vuoi che io faccia per te?". Egli rispose: "Signore, che io riabbia la vista". | 41 “ Quid tibi vis faciam? ”. At illedixit: “ Domine, ut videam ”. |
42 E Gesù gli disse: "Abbi di nuovo la vista! La tua fede ti ha salvato". | 42 Et Iesus dixit illi: “ Respice! Fides tuate salvum fecit ”. 43 Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum.Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.
|
43 Subito ci vide di nuovo e cominciò a seguirlo lodando Dio. E tutto il popolo, alla vista di ciò, diede lode a Dio. | |