1 Pocieszcie, pocieszcie mój lud! - mówi wasz Bóg. | 1 Утешайте, утешайте народ Мой, говорит Бог ваш; |
2 Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy, | 2 говорите к сердцу Иерусалима и возвещайте ему, что исполнилось время борьбы его, что за неправды его сделано удовлетворение, ибо он от руки Господней принял вдвое за все грехи свои. |
3 Głos się rozlega: Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! | 3 Глас вопиющего в пустыне: приготовьте путь Господу, прямыми сделайте в степи стези Богу нашему; |
4 Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką. | 4 всякий дол да наполнится, и всякая гора и холм да понизятся, кривизны выпрямятся и неровные пути сделаются гладкими; |
5 Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały. | 5 и явится слава Господня, и узрит всякая плоть [спасение Божие]; ибо уста Господни изрекли это. |
6 Głos się odzywa: Wołaj! - I rzekłem: Co mam wołać? - Wszelkie ciało to jakby trawa, a cały wdzięk jego jest niby kwiat polny. | 6 Голос говорит: возвещай! И сказал: что мне возвещать? Всякая плоть--трава, и вся красота ее--как цвет полевой. |
7 Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród. | 7 Засыхает трава, увядает цвет, когда дунет на него дуновение Господа: так и народ--трава. |
8 Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki. | 8 Трава засыхает, цвет увядает, а слово Бога нашего пребудет вечно. |
9 Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: Oto wasz Bóg! | 9 Взойди на высокую гору, благовествующий Сион! возвысь с силою голос твой, благовествующий Иерусалим! возвысь, не бойся; скажи городам Иудиным: вот Бог ваш! |
10 Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. | 10 Вот, Господь Бог грядет с силою, и мышца Его со властью. Вот, награда Его с Ним и воздаяние Его пред лицем Его. |
11 Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie. | 11 Как пастырь Он будет пасти стадо Свое; агнцев будет брать на руки и носить на груди Своей, и водить дойных. |
12 Kto zmierzył wody morskie swą garścią i piędzią wymierzył niebiosa? Kto zawarł ziemię w miarce? Kto zważył góry na wadze i pagórki na szalach? | 12 Кто исчерпал воды горстью своею и пядью измерил небеса, и вместил в меру прах земли, и взвесил на весах горы и на чашах весовых холмы? |
13 Kto zdołał zbadać ducha Pana? Kto w roli doradcy dawał Mu wskazania? | 13 Кто уразумел дух Господа, и был советником у Него и учил Его? |
14 Do kogo się On zwracał po radę i światło, żeby Go pouczył o ścieżkach prawa, żeby Go nauczył wiedzy i wskazał Mu drogę roztropności? | 14 С кем советуется Он, и кто вразумляет Его и наставляет Его на путь правды, и учит Его знанию, и указывает Ему путь мудрости? |
15 Oto narody są jak kropla wody u wiadra, uważa się je za pyłek na szali. Oto wyspy ważą tyle co ziarnko prochu. | 15 Вот народы--как капля из ведра, и считаются как пылинка на весах. Вот, острова как порошинку поднимает Он. |
16 I lasów Libanu nie starczy na paliwo ani jego zwierzyny na całopalenie. | 16 И Ливана недостаточно для жертвенного огня, и животных на нем--для всесожжения. |
17 Niczym są przed Nim wszystkie narody, znaczą dla Niego tyle co nicość i pustka. | 17 Все народы пред Ним как ничто, --менее ничтожества и пустоты считаются у Него. |
18 Do kogóż to przyrównacie Boga i jaki obraz zastosujecie do Niego? | 18 Итак кому уподобите вы Бога? И какое подобие найдете Ему? |
19 Ludwisarz odlewa posąg, a złotnik powleka go złotem i srebrne łańcuszki wykuwa. (9a) Pomagają sobie jeden drugiemu - i mówią nawzajem do siebie: Śmiało! (9b) Ludwisarz zachęca złotnika, a wygładzający młotem - tego, co kuje na kowadle; ocenia sprawnie: W porządku; i umacnia gwoźdźmi posąg, żeby się nie zachwiał. | 19 Идола выливает художник, и золотильщик покрывает его золотом и приделывает серебряные цепочки. |
20 Kogo nie stać na taką ofiarę, wybiera drzewo nie próchniejące; stara się o biegłego rzeźbiarza, żeby trwały posąg wystawić. | 20 А кто беден для такого приношения, выбирает негниющее дерево, приискивает себе искусного художника, чтобы сделать идола, который стоял бы твердо. |
21 Czy nie wiecie tego? Czyście nie słyszeli? Czy wam nie głoszono od początku? Czyście nie pojęli utworzenia ziemi? | 21 Разве не знаете? разве вы не слышали? разве вам не говорено было от начала? разве вы не уразумели из оснований земли? |
22 Ten, co mieszka nad kręgiem ziemi, której mieszkańcy są jak szarańcza, On rozciągnął niebiosa jak tkaninę i rozpiął je jak namiot mieszkalny. | 22 Он есть Тот, Который восседает над кругом земли, и живущие на ней--как саранча [пред Ним]; Он распростер небеса, как тонкую ткань, и раскинул их, как шатер для жилья. |
23 On możnych obraca wniwecz, unicestwia władców ziemi. | 23 Он обращает князей в ничто, делает чем-то пустым судей земли. |
24 Ledwie ich wszczepiono, ledwie posiano, ledwie się w ziemi pień ich zakorzenił, On powiał na nich i pousychali, a wicher gwałtowny porwał ich jak słomkę. | 24 Едва они посажены, едва посеяны, едва укоренился в земле ствол их, и как только Он дохнул на них, они высохли, и вихрь унес их, как солому. |
25 Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał? - mówi Święty. | 25 Кому же вы уподобите Меня и с кем сравните? говорит Святый. |
26 Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli. | 26 Поднимите глаза ваши на высоту [небес] и посмотрите, кто сотворил их? Кто выводит воинство их счетом? Он всех их называет по имени: по множеству могущества и великой силе у Него ничто не выбывает. |
27 Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone? | 27 Как же говоришь ты, Иаков, и высказываешь, Израиль: 'путь мой сокрыт от Господа, и дело мое забыто у Бога моего'? |
28 Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. | 28 Разве ты не знаешь? разве ты не слышал, что вечный Господь Бог, сотворивший концы земли, не утомляется и не изнемогает? разум Его неисследим. |
29 On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. | 29 Он дает утомленному силу, и изнемогшему дарует крепость. |
30 Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy, | 30 Утомляются и юноши и ослабевают, и молодые люди падают, |
31 lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. | 31 а надеющиеся на Господа обновятся в силе: поднимут крылья, как орлы, потекут--и не устанут, пойдут--и не утомятся. |