Premier livre de Samuel 26

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Les gens de Ziph vinrent trouver Saül à Guibéa: “Ne sais-tu pas, lui dirent-ils, que David est caché sur la colline Hakila, à l’est de la Steppe?”	1 Zifejczycy przybyli do Saula w Gibea z doniesieniem: Dawid ukrywa się na wzgórzu Chakila, leżącym na krańcu stepu.
2 Saül descendit aussitôt au désert de Ziph avec 3 000 hommes d’élite d’Israël; il alla à la recherche de David dans le désert de Ziph.	2 Niezwłocznie wyruszył więc Saul ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif.
3 Alors que Saül campait sur la colline de Hakila, qui est sur le bord du chemin à l’est de la Steppe, David, qui séjournait au désert, fut averti que Saül venait le rejoindre dans son désert.	3 Saul rozbił obóz na wzgórzu Chakila, na krańcu stepu obok drogi, Dawid zaś przebywał na pustkowiu. Kiedy zauważył, że Saul przybył za nim na pustkowie,
4 Il envoya des espions et il sut que Saül arrivait.	4 posłał wywiadowców i przekonał się, że Saul na pewno przybył.
5 Alors David vint à l’endroit même où Saül campait. David reconnut l’endroit où étaient couchés Saül et Abner, fils de Ner, le chef de l’armée. Saül était couché au centre et les gens de sa troupe étaient tout autour.	5 Dawid więc niezwłocznie udał się na miejsce, gdzie obozował Saul. Dawid spostrzegł miejsce, gdzie Saul spoczywał wraz z dowódcą wojsk Abnerem, synem Nera: Saul leżał w środku obozowiska, a ludzie pokładli się wokół niego.
6 David demanda à Ahimélek le Hittite et à Abisaï fils de Sérouya, frère de Joab: “Qui ira avec moi jusqu’à Saül au milieu de son camp?” Abisaï répondit: “J’irai avec toi.”	6 Zwrócił się Dawid do Achimeleka Chetyty i do Abiszaja, syna Serui, a brata Joaba, z pytaniem: Kto podejdzie ze mną do obozu Saulowego? Abiszaj odparł: Ja z tobą pójdę.
7 David et Abisaï arrivèrent donc de nuit jusqu’à la troupe. Saül dormait au milieu du camp et sa lance était plantée en terre à côté de lui, et tous ses hommes dormaient autour de lui.	7 Dawid wraz z Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida była wbita w ziemię obok głowy. Abner i ludzie leżeli uśpieni dokoła niego.
8 Abisaï dit alors à David: “Aujourd’hui Dieu a livré ton ennemi entre tes mains. Laisse-moi le clouer à terre avec sa lance, je n’aurai pas besoin de m’y reprendre à deux fois.”	8 Rzekł więc Abiszaj do Dawida: Dziś Bóg oddaje wroga twojego w twą rękę. Teraz pozwól, że przybiję go dzidą do ziemi, jednym pchnięciem, drugiego nie będzie trzeba.
9 Mais David répondit à Abisaï: “Ne le tue pas! Peux-tu porter la main sur celui que Yahvé a consacré, et rester impuni?”	9 Dawid odparł Abiszajowi: Nie zabijaj go! Któż bowiem podniósłby rękę na pomazańca Pańskiego, a nie doznał kary?
10 David dit encore: “Aussi vrai que Yahvé est vivant, c’est Yahvé lui-même qui le frappera; ou bien il mourra parce que ce sera son jour, ou bien il ira au combat et il y restera.	10 Dawid dodał: Na życie Pana: On na pewno go ukarze, albo nadejdzie jego dzień i umrze, albo zginie wyruszywszy na wojnę.
11 Mais je ne porterai pas la main sur celui que Yahvé a consacré. Prends seulement la lance qui est à côté de lui et la cruche d’eau, et allons-nous en.”	11 Niech mię Pan broni przed podniesieniem ręki na pomazańca Pańskiego! Zabierz tylko dzidę, która jest koło jego wezgłowia, manierkę na wodę i pójdziemy.
12 David prit la lance et la cruche qui étaient à côté de Saül et ils partirent. Personne ne le vit, personne ne sut, personne ne bougea; tous dormaient, et Yahvé avait envoyé sur eux un sommeil de plomb.	12 Zabrał więc Dawid dzidę i manierkę na wodę od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich nie spostrzegł, nikt o nich nie wiedział, nikt się nie obudził. Wszyscy spali, gdyż Pan zesłał na nich twardy sen.
13 David passa de l’autre côté et il se tint à distance sur le sommet de la montagne; un grand espace les séparait.	13 Dawid oddalił się na przeciwległą stronę i stanął na wierzchołku góry z daleka, a dzieliła go od nich spora odległość.
14 David appela alors les hommes de troupe et Abner, fils de Ner: “Ne répondras-tu pas, Abner?” Abner répondit: “Qu’as-tu à m’appeler?”	14 Wtedy zawołał na ludzi i Abnera, syna Nera: Abnerze! Czemu nie dajesz odpowiedzi? Abner rzekł: Kim jesteś, że wołasz na króla?
15 David dit à Abner: “N’es-tu pas un homme, et qui n’a pas son pareil en Israël? Pourquoi donc as-tu gardé si mal le roi, ton seigneur? Quelqu’un est entré et il voulait tuer le roi, ton seigneur.	15 Dawid znów wołał w stronę Abnera: Czyż nie jesteś mężczyzną? Któż ci dorówna w Izraelu? A dlaczego nie czuwałeś przy panu, twoim królu? Zakradł się przecież ktoś z ludu, aby zamordować króla, twojego pana.
16 Tu as bien mal agi; aussi vrai que Yahvé est vivant, vous méritez la mort pour n’avoir pas gardé votre maître, celui que Yahvé a consacré. Regarde donc où sont la lance et la cruche d’eau qui étaient à côté du roi?”	16 Niedobrze postąpiłeś. Na życie Pana! Zasługujecie na śmierć: nie strzegliście bowiem waszego pana, pomazańca Pańskiego. A teraz patrzcie, gdzie jest dzida królewska i manierka na wodę, które były u jego wezgłowia?
17 Saül reconnut la voix de David et dit: “Est-ce ta voix, mon fils David!” David répondit: “Oui, c’est moi, mon seigneur le roi!”	17 Saul rozpoznał głos Dawida. Rzekł: To twój głos, synu mój, Dawidzie? Dawid odrzekł: Tak, panie mój, królu to mój głos.
18 Il ajouta: “Pourquoi mon seigneur se lance-t-il à la poursuite de son serviteur? Qu’ai-je fait? Quel crime ai-je commis?	18 I dodał: Czemu pan mój ściga swego sługę? Cóż uczyniłem? Czy popełniłem coś złego?
19 Que mon seigneur veuille bien écouter les paroles de son serviteur. Si c’est Yahvé qui t’a excité contre moi, je lui présenterai une offrande pour l’apaiser. Mais si ce sont des hommes, que Yahvé les maudisse, car aujourd’hui ils m’ont chassé de l’héritage de Yahvé, comme s’ils disaient: Va et sers d’autres dieux!	19 Niech teraz pan mój, król, posłucha słów swego sługi. Jeśli Pan pobudził cię przeciwko mnie, niech rozkoszuje się wonią ofiarną, a jeśli ludzie - niech będą przeklęci przed Panem, gdyż wypędzają mnie dziś, abym nie miał udziału w Jego dziedzictwie mówią niejako: Idź służyć obcym bogom!
20 Et le roi d’Israël est parti aujourd’hui en expédition pour chasser un homme comme s’il poursuivait une perdrix dans la montagne. Que mon sang ne tombe pas sur une terre étrangère, loin de Yahvé!”	20 Niechże teraz krew moja nie będzie wylana na ziemię z dala od Pana. Król bowiem Izraela wyruszył, aby czyhać na moje życie, jak się poluje na kuropatwę po górach.
21 Saül lui répondit: “J’ai péché! Reviens, mon fils David, je ne te ferai plus de mal. Aujourd’hui tu as respecté ma vie, et moi, je me suis conduit comme un insensé, j’ai commis un grand péché!”	21 Odrzekł Saul: Zgrzeszyłem. Wróć, synu mój, Dawidzie, już nigdy nie zrobię ci krzywdy, gdyż dzisiaj cenne było w twych oczach moje życie. Postępowałem nierozsądnie i błądziłem bardzo.
22 David lui dit: “Voici ta lance, mon seigneur, que l’un des jeunes gens vienne la chercher.	22 Dawid zaś odpowiedział: Oto dzida królewska, niech przyjdzie który z pachołków i weźmie ją.
23 Yahvé rendra à chacun selon sa justice et sa fidélité. Aujourd’hui Yahvé t’avait livré entre mes mains et je n’ai pas voulu porter la main sur celui que Yahvé a consacré.	23 Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność: Pan dał mi ciebie w ręce, lecz ja nie podniosłem ich przeciw pomazańcowi Pańskiemu.
24 Puisque aujourd’hui j’ai eu pour ta vie un très grand respect, Yahvé aura pour la mienne un très grand respect et il me délivrera de tout péril.”	24 Dlatego, jak cenne mi było twoje życie, tak niech będzie cenne u Pana moje życie, niechaj On mię uwalnia od wszelkiego nieszczęścia.
25 Saül dit à David: “Mon fils, sois béni. Tu réussiras certainement dans tout ce que tu feras.” Après cela David continua son chemin et Saül rentra chez lui.	25 I mówił Saul do Dawida: Bądź błogosławiony, synu mój, Dawidzie: na pewno to, co czynisz, wykonasz z powodzeniem. I udał się Dawid w swoją drogę, a Saul powrócił do siebie.