Actes des Apôtres 8

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Saul, pour sa part, était bien d’accord pour qu’on le fasse mourir. C’est alors le début d’une grande persécution contre l’Église à Jérusalem, et tous sauf les apôtres se dispersent dans les districts de Judée et de Samarie.	1 Ο δε Σαυλος ητο συμφωνος εις τον φονον αυτου. Και εγεινεν εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας κατα της εκκλησιας της εν Ιεροσολυμοις και παντες διεσπαρησαν εις τους τοπους της Ιουδαιας και Σαμαρειας, πλην των αποστολων.
2 Des hommes de foi ensevelissent Étienne et font pour lui un grand deuil	2 Εφεραν δε τον Στεφανον εις τον ταφον ανδρες ευλαβεις και εκαμον θρηνον μεγαν επ' αυτον.
3 cependant que Saul essaye de détruire l’Église: il entre dans les maisons et en fait sortir hommes et femmes qu’il fait mettre en prison.	3 Ο δε Σαυλος εκακοποιει την εκκλησιαν, εμβαινων εις πασαν οικιαν και συρων ανδρας και γυναικας, παρεδιδεν εις την φυλακην.
4 Mais ceux qui se sont dispersés répandent la Bonne Nouvelle là où ils passent.	4 Οι μεν λοιπον διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον.
5 C’est ainsi que Philippe annonce le Christ à des Samaritains dans une de leurs villes où il est descendu.	5 Ο δε Φιλιππος, καταβας εις την πολιν της Σαμαρειας, εκηρυττεν εις αυτους τον Χριστον.
6 En entendant parler Philippe, en voyant les miracles qu’il fait, toute la population accueille son message.	6 Και οι οχλοι προσειχον ομοθυμαδον εις τα λεγομενα υπο του Φιλιππου, ακουοντες και βλεποντες τα θαυματα, τα οποια εκαμνε.
7 Car plusieurs démons impurs sont sortis des possédés en poussant de grands cris, des gens paralysés ou impotents ont été guéris,	7 Διοτι εκ πολλων εχοντων πνευματα ακαθαρτα εξηρχοντο αυτα φωναζοντα μετα μεγαλης φωνης, και πολλοι παραλυτικοι και χωλοι εθεραπευθησαν,
8 et c’est une véritable joie dans cette ville.	8 και εγεινε χαρα μεγαλη εν εκεινη τη πολει.
9 Un homme du nom de Simon avait précédé Philippe dans cette ville. Avec ses tours de magie, il éblouissait le peuple de Samarie et se faisait passer pour un grand personnage.	9 Ανθρωπος δε τις Σιμων ονομαζομενος προυπηρχεν εν τη πολει, καμνων μαγειας και εκπληττων τον λαον της Σαμαρειας, λεγων εαυτον οτι ειναι μεγας τις?
10 Tous ne juraient que par lui, du plus petit jusqu’au plus grand, et l’on disait: "C’est lui la Puissance de Dieu, celle qu’on appelle la Grande.”	10 εις τον οποιον εδιδον προσοχην παντες απο μικρου εως μεγαλου, λεγοντες? Ουτος ειναι η δυναμις του Θεου η μεγαλη.
11 Cela faisait un bon moment qu’il les émerveillait avec ses tours magiques, aussi ne juraient-ils que par lui.	11 Εδιδον δε προσοχην εις αυτον, διοτι ειχεν εκπληξει αυτους πολυν καιρον με τας μαγειας.
12 Mais lorsque Philippe leur annonce le Royaume de Dieu et le pouvoir sauveur de Jésus, le Messie, ils le croient, et les hommes comme les femmes viennent se faire baptiser.	12 Οτε ομως επιστευσαν εις τον Φιλιππον ευαγγελιζομενον τα περι της βασιλειας του Θεου και του ονοματος του Ιησου Χριστου, εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες.
13 Simon lui-même croit et se fait baptiser; il ne lâche pas Philippe et il n’en revient pas quand il voit les signes et les grands miracles qui se produisent.	13 Ο δε Σιμων και αυτος επιστευσε, και βαπτισθεις εμενε παντοτε μετα του Φιλιππου, και θεωρων σημεια και θαυματα μεγαλα γινομενα εξεπληττετο.
14 Les apôtres restés à Jérusalem savaient déjà qu’en Samarie on avait accueilli la parole de Dieu; ils leur envoyèrent donc Pierre et Jean.	14 Ακουσαντες δε οι αποστολοι οι εν Ιεροσολυμοις οτι η Σαμαρεια εδεχθη τον λογον του Θεου, απεστειλαν προς αυτους τον Πετρον και Ιωαννην?
15 Ceux-ci firent la route et prièrent pour eux afin qu’ils reçoivent l’Esprit Saint,	15 Οιτινες καταβαντες προσηυχηθησαν περι αυτων δια να λαβωσι Πνευμα Αγιον?
16 car il n’était encore descendu sur aucun d’eux: ils étaient seulement baptisés au nom du Seigneur Jésus.	16 διοτι δεν ειχεν ετι επιπεσει επ' ουδενα εξ αυτων, αλλα μονον ησαν βεβαπτισμενοι εις το ονομα του Κυριου Ιησου.
17 Mais alors on leur imposa les mains et ils reçurent l’Esprit Saint.	17 Τοτε επεθετον τας χειρας επ' αυτους, και ελαμβανον Πνευμα Αγιον.
18 Lorsque Simon vit l’Esprit Saint donné par l’imposition des mains, il se présenta comme acheteur:	18 Ιδων δε ο Σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδεται το Πνευμα το Αγιον, προσεφερεν εις αυτους χρηματα,
19 "Donnez-moi ce pouvoir, leur dit-il, que je puisse moi aussi imposer les mains et que les gens reçoivent l’Esprit Saint.”	19 λεγων? Δοτε και εις εμε την εξουσιαν ταυτην, ωστε εις οντινα επιθεσω τας χειρας να λαμβανη Πνευμα Αγιον.
20 Pierre lui dit: "Ton argent peut se perdre avec toi! Comment as-tu pensé acquérir le don de Dieu en l’achetant?	20 Και ο Πετρος ειπε προς αυτον? το αργυριον σου ας ηναι μετα σου εις απωλειαν, διοτι ενομισας οτι η δωρεα του Θεου αποκταται δια χρηματων.
21 Tu n’as rien à espérer dans cette affaire, ce n’est pas ta place, car ton cœur n’est pas droit devant Dieu.	21 Συ δεν εχεις μεριδα ουδε κληρον εν τω λογω τουτω? διοτι η καρδια σου δεν ειναι ευθεια ενωπιον του Θεου.
22 Il faut te repentir de cette aberration et prier le Seigneur qu’il te pardonne, si c’est possible, ton projet.	22 Μετανοησον λοιπον απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του Θεου, ισως συγχωρηθη εις σε η επινοια της καρδιας σου?
23 Car je ne vois sur ta route que l’amertume du fiel et les liens du mal.”	23 επειδη σε βλεπω οτι εισαι εις χολην πικριας και δεσμον αδικιας.
24 Simon répondit: "Priez vous-mêmes le Seigneur pour moi, que rien de ce que vous venez de dire ne m’arrive.”	24 Αποκριθεις δε ο Σιμων, ειπε? Δεηθητε σεις υπερ εμου προς τον Κυριον, δια να μη ελθη επ' εμε μηδεν εξ οσων ειπετε.
25 Les apôtres donnèrent un témoignage. Après avoir fait entendre la parole du Seigneur ils retournèrent à Jérusalem; cela leur avait permis de porter la Bonne Nouvelle à plusieurs villages samaritains.	25 Εκεινοι λοιπον, αφου εμαρτυρησαν και ελαλησαν τον λογον του Κυριου, υπεστρεψαν εις Ιερουσαλημ, κηρυξαντες το ευαγγελιον και εν πολλαις κωμαις των Σαμαρειτων.
26 Un ange du Seigneur s’adressa à Philippe: "Lève-toi, pars en direction du sud par la route qui descend de Jérusalem à Gaza. Il n’y a personne pour le moment.”	26 Αγγελος δε Κυριου ελαλησε προς τον Φιλιππον, λεγων? Σηκωθητι και υπαγε προς μεσημβριαν εις την οδον την καταβαινουσαν απο Ιερουσαλημ εις Γαζαν? αυτη ειναι ερημος.
27 Philippe se leva et partit. Or voici que passe un Éthiopien, un eunuque de Candace, la reine des Éthiopiens, un homme très haut placé qui administrait toute sa fortune. Il était venu adorer à Jérusalem,	27 Και σηκωθεις υπηγε. Και ιδου, ανθρωπος Αιθιοψ ευνουχος, αρχων της Κανδακης της βασιλισσης των Αιθιοπων, οστις ητο επι παντων των θησαυρων αυτης, ουτος ειχεν ελθει δια να προσκυνηση εις Ιερουσαλημ,
28 et maintenant il retournait; il était assis dans son char et lisait le prophète Isaïe.	28 και υπεστρεφε και καθημενος επι της αμαξης αυτου, ανεγινωσκε τον προφητην Ησαιαν.
29 C’est alors que l’Esprit dit à Philippe: "Approche-toi de ce char et reste collé juste à côté.”	29 Ειπε δε το Πνευμα προς τον Φιλιππον? Πλησιασον και προσκολληθητι εις την αμαξαν ταυτην.
30 Philippe prend donc le pas de course et il entend l’autre qui lit à voix haute le prophète Isaïe. Alors il demande: "Comprends-tu ce que tu lis?”	30 Και ο Φιλιππος εδραμε πλησιον και ηκουσεν αυτον αναγινωσκοντα τον προφητην Ησαιαν και ειπεν? Αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις;
31 Et lui répond: "Comment vais-je comprendre sans personne pour me guider?” Puis il invite Philippe à monter et à s’asseoir à côté de lui.	31 Ο δε ειπε? Και πως ηθελον δυνηθη, εαν δεν με οδηγηση τις; Και παρεκαλεσε τον Φιλιππον να αναβη και να καθηση μετ' αυτου.
32 Le passage de l’Écriture qu’il était en train de lire était celui-ci: On l’a conduit comme une brebis à celui qui l’égorge, comme un agneau muet devant celui qui le tond, il n’a pas ouvert la bouche.	32 Το δε χωριον της γραφης, το οποιον ανεγινωσκεν, ητο τουτο. Εφερθη ως προβατον επι σφαγην? και ως αρνιον εμπροσθεν του κειροντος αυτο αφωνον, ουτω δεν ανοιγει το στομα αυτου.
33 Dans son humiliation on l’a privé de ses droits; qui parlera de sa postérité? car sa vie a été retranchée de la terre.	33 Εν τη ταπεινωσει αυτου αφηρεθη η κρισις αυτου? την δε γενεαν αυτου τις θελει διηγηθη; διοτι σηκονεται απο της γης η ζωη αυτου.
34 L’eunuque demande alors à Philippe: "Je voudrais que tu me dises de qui le prophète dit cela: de lui-même ou de quelqu’un d’autre?”	34 Αποκριθεις δε ο ευνουχος προς τον Φιλιππον, ειπε? Παρακαλω σε, περι τινος λεγει τουτο ο προφητης; περι εαυτου περι αλλου τινος;
35 Et Philippe commence à parler; il lui annonce Jésus en partant de cette Écriture.	35 Και ανοιξας ο Φιλιππος το στομα αυτου και αρχισας απο της γραφης ταυτης, ευηγγελισατο εις αυτον τον Ιησουν.
36 Continuant leur chemin, ils arrivent à un point d’eau et l’eunuque demande: "Il y a de l’eau, qu’est ce qui m’empêcherait d’être baptisé?”	36 Και καθως εξηκολουθουν την οδον, ηλθον εις το υδωρ, και λεγει ο ευνουχος? Ιδου υδωρ? τι με εμποδιζει να βαπτισθω;
37 NO TEXT	37 Και ο Φιλιππος ειπεν? Εαν πιστευης εξ ολης της καρδιας, δυνασαι. Και αποκριθεις ειπε? Πιστευω οτι ο Ιησους Χριστος ειναι ο Υιος του Θεου.
38 Il ordonne d’arrêter le char; tous les deux, avec Philippe, ils descendent à l’eau et Philippe le baptise.	38 Και προσεταξε να σταθη η αμαξα, και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ, ο Φιλιππος και ο ευνουχος, και εβαπτισεν αυτον.
39 Après cela ils remontent de la source et c’est alors que l’Esprit du Seigneur enlève Philippe: l’eunuque ne le voit plus, mais c’est avec une grande joie qu’il reprend sa route.	39 Οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος, Πνευμα Κυριου ηρπασε τον Φιλιππον, και δεν ειδεν αυτον πλεον ο ευνουχος? αλλ' επορευετο την οδον αυτου χαιρων.
40 Quant à Philippe, il se retrouve à Azot et il part évangéliser l’un après l’autre tous les villages jusqu’à ce qu’il atteigne Césarée.	40 Ο δε Φιλιππος ευρεθη εις Αζωτον, και διερχομενος εκηρυττεν εις πασας τας πολεις, εωσου ηλθεν εις Καισαρειαν.