Actes des Apôtres 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Lorsque arriva la fête de la Pentecôte, ils étaient tous réunis.	1 Και οτε ηλθεν η ημερα της Πεντηκοστης, ησαν απαντες ομοθυμαδον εν τω αυτω τοπω.
2 Un bruit soudain se fit entendre dans le ciel, comme une violente rafale, et il remplit toute la maison où ils se trouvaient.	2 Και εξαιφνης εγεινεν ηχος εκ του ουρανου ως ανεμου βιαιως φερομενου, και εγεμισεν ολον τον οικον οπου ησαν καθημενοι?
3 Ils virent comme un feu qui se divisait, et sur chacun d’eux se posait une des langues de ce feu.	3 και εφανησαν εις αυτους διαμεριζομεναι γλωσσαι ως πυρος, και εκαθησεν επι ενα εκαστον αυτων,
4 Tous furent remplis de l’Esprit Saint et ils se mirent à parler en d’autres langues dans lesquelles l’Esprit leur donnait de s’exprimer.	4 και επλησθησαν απαντες Πνευματος Αγιου, και ηρχισαν να λαλωσι ξενας γλωσσας, καθως το Πνευμα εδιδεν εις αυτους να λαλωσιν.
5 Il y avait alors à Jérusalem des Juifs de passage, des croyants venus de toutes les nations qui sont sous le ciel.	5 Ησαν δε κατοικουντες εν Ιερουσαλημ Ιουδαιοι, ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον?
6 Et ces gens, quel que soit leur dialecte, les entendirent s’exprimer dans leur propre langue, car le bruit qui s’était produit avait attiré la foule. Ils n’en revenaient pas!	6 και καθως εγεινεν η φωνη αυτη, συνηλθε το πληθος και συνεταραχθη, διοτι ηκουον αυτους εις εκαστος λαλουντας με την ιδιαν αυτου διαλεκτον.
7 Ils étaient stupéfaits, étonnés: "Ce sont tous des Galiléens, disaient-ils, et voyez comme ils parlent!	7 Εξεπληττοντο δε παντες και εθαυμαζον, λεγοντες προς αλληλους? Ιδου, παντες ουτοι οι λαλουντες δεν ειναι Γαλιλαιοι;
8 Chacun de nous les entend s’exprimer dans sa propre langue.	8 Και πως ημεις ακουομεν εκαστος εν τη ιδια ημων διαλεκτω, εν η εγεννηθημεν;
9 Que nous soyons Parthes ou Mèdes ou Élamites, habitants de Mésopotamie, de Judée ou de Cappadoce, du Pont et de l’Asie,	9 Παρθοι και Μηδοι και Ελαμιται και οι κατοικουντες την Μεσοποταμιαν, την Ιουδαιαν τε και Καππαδοκιαν, τον Ποντον και την Ασιαν,
10 de Phrygie et de Pamphylie, d’Égypte ou de la Libye en allant sur Cyrène,	10 την Φρυγιαν τε και την Παμφυλιαν, την Αιγυπτον και τα μερη της Λιβυης της κατα την Κυρηνην και οι παρεπιδημουντες Ρωμαιοι, Ιουδαιοι τε και προσηλυτοι,
11 que nous soyons des Juifs installés à Rome ou des prosélytes, des Crétois ou des Arabes, nous les entendons proclamer dans nos diverses langues les merveilles de Dieu!”	11 Κρητες και Αραβες, ακουομεν αυτους λαλουντας εν ταις γλωσσαις ημων τα μεγαλεια του Θεου.
12 Ils étaient tous stupéfaits et se demandaient les uns aux autres ce que cela signifiait.	12 Εθαυμαζον δε παντες και ηπορουν, αλλος προς αλλον λεγοντες? Τι σημαινει τουτο;
13 Certains répondaient en riant: "Ils ont simplement bu plus que leur compte.”	13 Αλλοι δε χλευαζοντες ελεγον οτι ειναι μεστοι απο γλυκυν οινον.
14 C’est alors que Pierre s’avança et prit la parole; les Onze étaient avec lui. Il leur cria: "Écoutez donc, amis juifs et vous tous qui êtes de passage à Jérusalem, j’ai quelque chose à vous apprendre.	14 Σταθεις δε ο Πετρος μετα των ενδεκα, υψωσε την φωνην αυτου και ελαλησε προς αυτους? Ανδρες Ιουδαιοι και παντες οι κατοικουντες την Ιερουσαλημ, τουτο ας ηναι γνωστον εις εσας και ακουσατε τους λογους μου.
15 Ne pensez pas que nous avons bu: il n’est encore que neuf heures du matin.	15 Διοτι ουτοι δεν ειναι μεθυσμενοι, καθως σεις νομιζετε? διοτι ειναι τριτη ωρα της ημερας?
16 C’est simplement ce qu’avait annoncé le prophète Joël:	16 αλλα τουτο ειναι το ρηθεν δια του προφητου Ιωηλ?
17 Dans les derniers jours, dit Dieu, voici ce qui aura lieu: je communiquerai mon Esprit aux humains, quels qu’ils soient. Vos fils et vos filles prophétiseront, vos jeunes auront des visions, et vos vieillards des révélations en songes.	17 Και εν ταις εσχαταις ημεραις, λεγει ο Θεος, Θελω εκχεει απο του Πνευματος μου επι πασαν σαρκα, και θελουσι προφητευσει οι υιοι σας και αι θυγατερες σας, και οι νεανισκοι σας θελουσιν ιδει ορασεις, και οι πρεσβυτεροι σας θελουσιν ενυπνιασθη ενυπνια?
18 Même sur mes serviteurs, sur mes servantes, je répandrai mon Esprit en ces jours-là et ils prophétiseront.	18 και ετι επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις θελω εκχεει απο του Πνευματος μου, και θελουσι προφητευσει?
19 Je réaliserai des prodiges là-haut dans le ciel et des signes ici-bas sur la terre: sang et feu et nuée ardente.	19 και θελω δειξει τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω, αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου?
20 Le soleil se changera en ténèbres et la lune en sang avant la venue du grand jour du Seigneur.	20 ο ηλιος θελει μεταστραφη εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα, πριν ελθη η ημερα του Κυριου η μεγαλη και επιφανης.
21 Alors sera sauvé, quel qu’il soit, celui qui invoquera le Nom du Seigneur.	21 Και πας οστις αν επικαλεσθη το ονομα του Κυριου, θελει σωθη.
22 “Hommes d’Israël, écoutez bien ces paroles: Dieu avait accrédité au milieu de vous un homme, Jésus de Nazareth. Dieu lui avait donné de faire au milieu de vous des miracles, des choses étonnantes et des signes, vous le savez tous.	22 Ανδρες Ισραηλιται, ακουσατε τους λογους τουτους? τον Ιησουν τον Ναζωραιον, ανδρα αποδεδειγμενον προς εσας απο του Θεου δια θαυματων και τεραστιων και σημειων, τα οποια ο Θεος εκαμε δι' αυτου εν μεσω υμων, καθως και σεις εξευρετε,
23 Cependant vous l’avez livré, vous l’avez fait supplicier et mourir par la main des païens; cela répondait à un plan de Dieu qui d’avance avait prévu cela.	23 τουτον λαβοντες παραδεδομενον κατα την ωρισμενην βουλην και προγνωσιν του Θεου, δια χειρων ανομων σταυρωσαντες εθανατωσατε?
24 Mais Dieu l’a délivré des douleurs de la mort et l’a ressuscité: le royaume des morts ne pouvait pas le garder.	24 τον οποιον ο Θεος ανεστησε, λυσας τας ωδινας του θανατου, διοτι δεν ητο δυνατον να κρατηται υπ' αυτου.
25 “Voyez ce que David dit à son sujet: Je garde toujours le Seigneur devant mes yeux; s’il se tient à ma droite, qui pourra m’ébranler?	25 Επειδη ο Δαβιδ λεγει περι αυτου? Εβλεπον τον Κυριον ενωπιον μου διαπαντος, διοτι ειναι εκ δεξιων μου δια να μη σαλευθω.
26 J’en ai le cœur joyeux, ma langue le chante, même ma chair en éprouve sécurité;	26 Δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασεν η γλωσσα μου? ετι δε και η σαρξ μου θελει αναπαυθη επ' ελπιδι.
27 car tu ne donneras pas mon âme au royaume des morts, tu ne voudras pas pour ton fidèle l’expérience de la corruption.	27 Διοτι δεν θελεις εγκαταλειψει την ψυχην μου εν τω αδη ουδε θελεις αφησει τον οσιον σου να ιδη διαφθοραν.
28 Tu me feras connaître le chemin de la vie, une plénitude de joie en ta présence.	28 Εφανερωσας εις εμε οδους ζωης, θελεις με χορτασει απο ευφροσυνης δια του προσωπου σου.
29 “Frères, je n’ai pas besoin de vous prouver que notre patriarche David est mort et qu’il a été enterré: son tombeau est toujours là chez nous.	29 Ανδρες αδελφοι, δυναμαι να σας ειπω μετα παρρησιας περι του πατριαρχου Δαβιδ οτι και ετελευτησε και εταφη, και το μνημα αυτου ειναι παρ' ημιν μεχρι της ημερας ταυτης.
30 Mais il était prophète: Dieu lui avait juré qu’un fils de son sang régnerait sur son trône et, sachant cela,	30 Επειδη λοιπον ητο προφητης και ηξευρεν οτι μεθ' ορκου ωμοσε προς αυτον ο Θεος, οτι εκ του καρπου της οσφυος αυτου θελει αναστησει κατα σαρκα τον Χριστον δια να καθιση αυτον επι του θρονου αυτου,
31 quand il parlait de ne pas rester au pouvoir de la mort et de ne pas connaître la corruption de sa chair, il avait en vue la résurrection du Messie.	31 προιδων ελαλησε περι της αναστασεως του Χριστου οτι δεν εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εν τω αδη ουδε η σαρξ αυτου ειδε διαφθοραν.
32 “C’est ainsi que Dieu a ressuscité Jésus: nous en sommes tous témoins.	32 Τουτον τον Ιησουν ανεστησεν ο Θεος, του οποιου παντες ημεις ειμεθα μαρτυρες.
33 Une fois élevé à la droite de Dieu, Jésus a reçu du Père le don qu’il promettait, c’est-à-dire l’Esprit Saint, et il l’a répandu: c’est ce que vous venez de voir et d’entendre.	33 Αφου λοιπον υψωθη δια της δεξιας του Θεου και ελαβε παρα του Πατρος την επαγγελιαν του Αγιου Πνευματος, εξεχεε τουτο, το οποιον τωρα σεις βλεπετε και ακουετε.
34 “David n’était pas monté au ciel, mais il avait dit: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Siège à ma droite,	34 Διοτι ο Δαβιδ δεν ανεβη εις τους ουρανους, λεγει ομως αυτος, Ειπεν ο Κυριος προς τον Κυριον μου, καθου εκ δεξιων μου,
35 le temps que je fasse de tes ennemis un escabeau pour tes pieds.	35 εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου.
36 “Toute la maison d’Israël doit donc savoir en toute certitude que Dieu a fait Seigneur et Messie ce Jésus que vous avez crucifié.”	36 Βεβαιως λοιπον ας εξευρη πας ο οικος του Ισραηλ οτι ο Θεος Κυριον και Χριστον εκαμεν αυτον τουτον τον Ιησουν, τον οποιον σεις εσταυρωσατε.
37 En entendant cela, tous furent pris de remords. Ils dirent à Pierre et aux autres apôtres: "Frères, que devons-nous faire?”	37 Αφου δε ηκουσαν ταυτα, ηλθεν εις κατανυξιν η καρδια αυτων, και ειπον προς τον Πετρον και τους λοιπους αποστολους? Τι πρεπει να καμωμεν, ανδρες αδελφοι;
38 Pierre leur dit: "Repentez-vous et que chacun de vous se fasse baptiser au nom de Jésus, le Messie, pour obtenir le pardon de ses péchés. Alors vous recevrez le don de l’Esprit Saint.	38 Και ο Πετρος ειπε προς αυτους? Μετανοησατε, και ας βαπτισθη εκαστος υμων εις το ονομα του Ιησου Χριστου εις αφεσιν αμαρτιων, και θελετε λαβει την δωρεαν του Αγιου Πνευματος.
39 Car la promesse est pour vous, pour vos enfants et pour tous ceux que le Seigneur Dieu voudra appeler, même s’ils se sont éloignés.”	39 Διοτι προς εσας ειναι η επαγγελια και προς τα τεκνα σας και προς παντας τους εις μακραν, οσους αν προσκαλεση Κυριος ο Θεος ημων.
40 Pierre continua et insista, leur disant bien d’autres choses. Il les pressait et leur répétait: "Sauvez-vous, laissez là cette génération égarée!”	40 Και με αλλους πολλους λογους διεμαρτυρετο και προετρεπε, λεγων, Σωθητε απο της διεστραμμενης ταυτης γενεας.
41 Beaucoup de gens accueillirent ses paroles et furent baptisés; ce jour-là près de 3 000 personnes vinrent s’ajouter.	41 Εκεινοι λοιπον μετα χαρας δεχθεντες τον λογον αυτου εβαπτισθησαν, και προσετεθησαν εν εκεινη τη ημερα εως τρεις χιλιαδες ψυχαι.
42 Elles venaient de façon assidue pour l’enseignement des apôtres, le partage communautaire, la fraction du pain et les prières.	42 Και ενεμενον εν τη διδαχη των αποστολων και εν τη κοινωνια και εν τη κλασει του αρτου και εν ταις προσευχαις.
43 Tout le monde en était impressionné, d’autant qu’à Jérusalem de nombreux signes et prodiges se réalisaient par les mains des apôtres.	43 Κατελαβε δε πασαν ψυχην φοβος, και πολλα τεραστια και σημεια εγινοντο δια των αποστολων.
44 Tous ceux qui avaient cru se retrouvaient ensemble: ils mettaient tout en commun	44 Και παντες οι πιστευοντες ησαν ομου και ειχον τα παντα κοινα,
45 et vendaient leurs propriétés, leurs biens, partageant avec tous ceux qui étaient dans le besoin.	45 και τα κτηματα και τα υπαρχοντα αυτων επωλουν και διεμοιραζον αυτα εις παντας, καθ' ην εκαστος ειχε χρειαν.
46 Ils se retrouvaient tous les jours avec un même entrain dans le Temple; ils avaient à leur domicile la fraction du pain et ils prenaient leur nourriture dans la joie et la simplicité du cœur.	46 Και καθ' ημεραν εμμενοντες ομοθυμαδον εν τω ιερω και κοπτοντες τον αρτον κατ' οικους, μετελαμβανον την τροφην εν αγαλλιασει και απλοτητι καρδιας,
47 Ils louaient Dieu et tout le peuple leur était favorable; le Seigneur amenait de jour en jour à l’Église ceux qu’il continuait de sauver.	47 δοξολογουντες τον Θεον και ευρισκοντες χαριν ενωπιον ολου του λαου. Ο δε Κυριος προσεθετε καθ' ημεραν εις την εκκλησιαν τους σωζομενους.