Livre de Nahum 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Voyez déjà sur les montagnes les pieds du messager, de celui qui nous annonce la paix. Juda, reprends tes pèlerinages, accomplis tes vœux, car le brigand ne passera plus chez toi; il a été anéanti.	1 Ο κατασυντριβων ανεβη εμπροσθεν του προσωπου σου? φυλαττε το οχυρωμα, σκοπευσον την οδον, ενισχυσον τας οσφυς, ενδυναμωσον την ισχυν σου σφοδρα.
2 2:3 Yahvé ramène la gloire de Jacob, la gloire d’Israël; des ravageurs l’avaient ravagé, ils en avaient détruit les rejetons.	2 Επειδη ο Κυριος απεστρεψε την δοξαν του Ιακωβ καθως την δοξαν του Ισραηλ? διοτι οι τινακται εξετιναξαν αυτους και διεφθειραν τα κληματα αυτων.
3 2:2 Monte la garde sur tes remparts, veille sur tes chemins, prends courage et rassemble tes forces, car le Destructeur monte contre toi.	3 Η ασπις των ισχυρων αυτου ειναι κοκκινοβαφης, οι ανδρες δυναμεως ενδεδυμενοι ερυθρα? αι αμαξαι θελουσι κινεισθαι με σιδηρον λαμποντα εν τη ημερα της ετοιμασιας αυτου, και τα ελατινα δορατα θελουσι σεισθη τρομερα.
4 Ses soldats portent le bouclier rouge, ses guerriers sont habillés de pourpre, ses chars en rangs serrés scintillent comme des torches, ses hommes ont le casque sur la tête.	4 Αι αμαξαι θελουσι θορυβεισθαι εν ταις οδοις, θελουσι συγκρουεσθαι η μια μετα της αλλης εν ταις πλατειαις? η θεα αυτων θελει εισθαι ως λαμπαδες, θελουσι τρεχει ως αστραπαι.
5 Ils s’élancent à travers les rues et bondissent sur les places comme des torches enflammées, comme des éclairs de feu.	5 Θελει ενθυμηθη τους ανδρειους αυτου? αλλα θελουσι κατολισθησει εν τη οδω αυτων? θελουσι σπευσει εις τα τειχη αυτης και ο συνασπισμος θελει ετοιμασθη.
6 Contre eux on fait appel aux plus vaillants, mais c’est un échec; ils s’élancent vers la muraille et mettent en place le bouclier.	6 Αι πυλαι των ποταμων θελουσιν ανοιχθη και τα παλατια θελουσι διαλυθη.
7 Bientôt les portes sont enfoncées, se brisent, et dans le palais c’est la déroute.	7 Και η καθεστωσα θελει γυμνωθη, θελει μετοικισθη, και αι δουλαι αυτης θελουσιν αναδιδει στεναγμους ως η φωνη των περιστερων, τυπτουσαι τα στηθη αυτων.
8 On fait sortir la déesse, leur reine, on l’emmène captive; ses servantes sont en larmes, elles gémissent comme des colombes et se frappent les seins.	8 Και η Νινευη ειναι παλαιοθεν ως λιμνη υδατων? ταυτα ομως θελουσι φυγει. Στητε, στητε, θελουσι φωναζει? και ουδεις ο βλεπων οπισω.
9 Ninive est comme un bassin dont les eaux s’échappent; on crie: “Arrêtez! Arrêtez!” Mais pas un ne se retourne.	9 Λαφυραγωγειτε το αργυριον, λαφυραγωγειτε το χρυσιον? διοτι δεν ειναι τελος των θησαυρων αυτης? ειναι πληθος παντος σκευους επιθυμητου.
10 On entend des cris: “Pillez l’argent, pillez l’or!” Ses richesses ne se pouvaient compter, quelle abondance de tout ce qu’on peut désirer!	10 Εξεκενωθη και εξετιναχθη και ηρημωθη και η καρδια διαλυεται και τα γονατα κλονιζονται και ωδινες ειναι εις πασας τας οσφυς, τα δε προσωπα παντων ειναι απησβολωμενα.
11 Pillage, ravage, carnage! Les habitants sont dans l’épouvante, leurs genoux tremblent, les plus courageux sont désemparés, et tous sont blancs de peur.	11 Που ειναι το κατοικητηριον των λεοντων και η βοσκη των σκυμνων, οπου ο λεων, ο γηραιος λεων, περιεπατει και ο σκυμνος του λεοντος, και δεν υπηρχεν ο εκφοβων;
12 Qu’est devenu le repaire des lions, la caverne des lionceaux? N’est-ce pas là que le lion conduisait ses petits et nul ne les inquiétait?	12 Ο λεων διεσπαραττεν ικανα δια τους σκυμνους αυτου και απεπνιγε δια τας λεαινας αυτου, και εγεμιζε τα σπηλαια αυτου απο θηραματος και τα κατοικητηρια αυτου απο αρπαγης.
13 Le lion mettait en pièces pour nourrir ses petits, il déchirait pour ses lionnes; il remplissait de ses proies ses repaires, et ses cavernes, de ce qu’il avait chassé.	13 Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, λεγει ο Κυριος των δυναμεων, και θελω καυσει τας αμαξας σου μεχρι καπνου και η ρομφαια θελει καταφαγει τους σκυμνους σου, και θελω εξολοθρευσει το θηραμα σου εκ της γης, και δεν θελει ακουσθη πλεον η φωνη των πρεσβεων σου.
14 Mais voici que je viens vers toi - parole de Yahvé Sabaot. Tes chars partiront en fumée, l’épée dévorera tes lionceaux; la terre ne verra plus tes chasses et l’on n’entendra plus la voix de tes hommes.