Livre de Joël 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Sonnez du cor dans Sion, sonnez de la trompette sur ma sainte montagne; que tremblent tous les habitants, car le jour de Yahvé est proche: oui, il vient!	1 σαλπισατε σαλπιγγι εν σιων κηρυξατε εν ορει αγιω μου και συγχυθητωσαν παντες οι κατοικουντες την γην διοτι παρεστιν ημερα κυριου οτι εγγυς
2 C’est un jour de ténèbres et d’obscurité, un jour de nuages et de sombres nuées. Voici venir, comme une ombre qui s’étend sur les monts, un peuple nombreux, puissant, comme il n’y en a jamais eu, comme il n’y en aura plus dans les années et les générations à venir.	2 ημερα σκοτους και γνοφου ημερα νεφελης και ομιχλης ως ορθρος χυθησεται επι τα ορη λαος πολυς και ισχυρος ομοιος αυτω ου γεγονεν απο του αιωνος και μετ' αυτον ου προστεθησεται εως ετων εις γενεας γενεων
3 Devant lui le feu dévore, et derrière lui danse la flamme; devant lui la terre semble un jardin de paradis, derrière lui c’est un désert, une solitude: rien ne lui a échappé.	3 τα εμπροσθεν αυτου πυρ αναλισκον και τα οπισω αυτου αναπτομενη φλοξ ως παραδεισος τρυφης η γη προ προσωπου αυτου και τα οπισθεν αυτου πεδιον αφανισμου και ανασωζομενος ουκ εσται αυτω
4 Leur aspect est celui des chevaux, ils courent comme des cavaliers;	4 ως ορασις ιππων η οψις αυτων και ως ιππεις ουτως καταδιωξονται
5 c’est comme un bruit de chars qui bondissent sur les hauteurs, le bruit d’un feu violent qui dévore la paille, comme une armée immense rangée en bataille.	5 ως φωνη αρματων επι τας κορυφας των ορεων εξαλουνται και ως φωνη φλογος πυρος κατεσθιουσης καλαμην και ως λαος πολυς και ισχυρος παρατασσομενος εις πολεμον
6 À ce spectacle les peuples tremblent, tous les visages sont abattus.	6 απο προσωπου αυτου συντριβησονται λαοι παν προσωπον ως προσκαυμα χυτρας
7 Comme des soldats les voici qui s’élancent, comme des assaillants ils escaladent la muraille; chacun fait son chemin sans que rien le détourne.	7 ως μαχηται δραμουνται και ως ανδρες πολεμισται αναβησονται επι τα τειχη και εκαστος εν τη οδω αυτου πορευσεται και ου μη εκκλινωσιν τας τριβους αυτων
8 Chacun va devant soi sans bousculer ses frères; ils foncent à travers les flèches et ne se dispersent pas.	8 και εκαστος απο του αδελφου αυτου ουκ αφεξεται καταβαρυνομενοι εν τοις οπλοις αυτων πορευσονται και εν τοις βελεσιν αυτων πεσουνται και ου μη συντελεσθωσιν
9 Voici qu’ils se jettent sur la ville, courent sur les remparts, montent aux maisons et, comme des voleurs, entrent par les fenêtres.	9 της πολεως επιλημψονται και επι των τειχεων δραμουνται και επι τας οικιας αναβησονται και δια θυριδων εισελευσονται ως κλεπται
10 En les voyant la terre s’effraie, les cieux s’agitent, soleil et lune s’assombrissent; les étoiles perdent leur éclat.	10 προ προσωπου αυτων συγχυθησεται η γη και σεισθησεται ο ουρανος ο ηλιος και η σεληνη συσκοτασουσιν και τα αστρα δυσουσιν το φεγγος αυτων
11 Yahvé fait entendre son tonnerre à la tête de ses troupes, innombrables sont ses bataillons, et puissants pour exécuter ses ordres. Oui, le jour de Yahvé est grand, il est très redoutable: qui pourra l’affronter?	11 και κυριος δωσει φωνην αυτου προ προσωπου δυναμεως αυτου οτι πολλη εστιν σφοδρα η παρεμβολη αυτου οτι ισχυρα εργα λογων αυτου διοτι μεγαλη η ημερα του κυριου μεγαλη και επιφανης σφοδρα και τις εσται ικανος αυτη
12 Revenez à moi de tout votre cœur - parole de Yahvé - il en est encore temps; jeûnez, pleurez et lamentez-vous.	12 και νυν λεγει κυριος ο θεος υμων επιστραφητε προς με εξ ολης της καρδιας υμων και εν νηστεια και εν κλαυθμω και εν κοπετω
13 Déchirez vos cœurs et non vos habits; revenez vers Yahvé votre Dieu, car il est tendresse et pardon, lent à la colère, riche en miséricorde, il regrette bientôt le malheur qu’il a envoyé.	13 και διαρρηξατε τας καρδιας υμων και μη τα ιματια υμων και επιστραφητε προς κυριον τον θεον υμων οτι ελεημων και οικτιρμων εστιν μακροθυμος και πολυελεος και μετανοων επι ταις κακιαις
14 Qui sait? Peut-être va-t-il se reprendre, regretter et laisser à la fin quelque bénédiction, pour que vous puissiez offrir oblations et libations à Yahvé votre Dieu?	14 τις οιδεν ει επιστρεψει και μετανοησει και υπολειψεται οπισω αυτου ευλογιαν θυσιαν και σπονδην κυριω τω θεω ημων
15 Sonnez du cor dans Sion, ordonnez un jeûne, convoquez une assemblée.	15 σαλπισατε σαλπιγγι εν σιων αγιασατε νηστειαν κηρυξατε θεραπειαν
16 Réunissez le peuple, rassemblez les vieillards, réunissez les enfants et les nourrissons à la mamelle: même vous, jeunes mariés, sortez de votre chambre!	16 συναγαγετε λαον αγιασατε εκκλησιαν εκλεξασθε πρεσβυτερους συναγαγετε νηπια θηλαζοντα μαστους εξελθατω νυμφιος εκ του κοιτωνος αυτου και νυμφη εκ του παστου αυτης
17 Que les prêtres serviteurs de Yahvé pleurent entre le vestibule et l’autel; qu’ils disent: “Yahvé, prends pitié de ton peuple, ne permets pas que les tiens soient humiliés et que les païens s’en amusent. Pourquoi dirait-on parmi les peuples: Où est leur Dieu?”	17 ανα μεσον της κρηπιδος του θυσιαστηριου κλαυσονται οι ιερεις οι λειτουργουντες κυριω και ερουσιν φεισαι κυριε του λαου σου και μη δως την κληρονομιαν σου εις ονειδος του καταρξαι αυτων εθνη οπως μη ειπωσιν εν τοις εθνεσιν που εστιν ο θεος αυτων
18 Et voici que Yahvé s’est inquiété pour sa terre, il a eu pitié de son peuple.	18 και εζηλωσεν κυριος την γην αυτου και εφεισατο του λαου αυτου
19 Yahvé a répondu, il a dit à son peuple: “Je vais vous envoyer le blé, le vin nouveau et l’huile fraîche; vous pourrez vous rassasier. Désormais je ne ferai plus rien qui vous attire le mépris des étrangers.	19 και απεκριθη κυριος και ειπεν τω λαω αυτου ιδου εγω εξαποστελλω υμιν τον σιτον και τον οινον και το ελαιον και εμπλησθησεσθε αυτων και ου δωσω υμας ουκετι εις ονειδισμον εν τοις εθνεσι
20 J’éloignerai de vous cet ennemi qui vient du nord, je le chasserai vers un pays désert et aride, son avant-garde vers la Mer Orientale, et les derniers vers la Mer Occidentale. Il s’en élèvera une odeur infecte, une vraie puanteur: voyez que Yahvé fait de grandes choses.”	20 και τον απο βορρα εκδιωξω αφ' υμων και εξωσω αυτον εις γην ανυδρον και αφανιω το προσωπον αυτου εις την θαλασσαν την πρωτην και τα οπισω αυτου εις την θαλασσαν την εσχατην και αναβησεται η σαπρια αυτου και αναβησεται ο βρομος αυτου οτι εμεγαλυνεν τα εργα αυτου
21 Terre, ne crains plus; sois toute à la joie et la fête, car Yahvé fait de grandes choses.	21 θαρσει γη χαιρε και ευφραινου οτι εμεγαλυνεν κυριος του ποιησαι
22 Bêtes des champs, ne craignez plus, car les pâturages du désert ont reverdi; de nouveau l’arbre porte des fruits, les figuiers et la vigne donnent leurs richesses.	22 θαρσειτε κτηνη του πεδιου οτι βεβλαστηκεν πεδια της ερημου οτι ξυλον ηνεγκεν τον καρπον αυτου αμπελος και συκη εδωκαν την ισχυν αυτων
23 Et vous, enfants de Sion, soyez heureux, réjouissez-vous en Yahvé votre Dieu, car dans sa justice il vous a donné à manger. Il fera venir sur vous les pluies: pluie d’automne et pluie de printemps comme autrefois.	23 και τα τεκνα σιων χαιρετε και ευφραινεσθε επι τω κυριω θεω υμων διοτι εδωκεν υμιν τα βρωματα εις δικαιοσυνην και βρεξει υμιν υετον προιμον και οψιμον καθως εμπροσθεν
24 Vos aires à battre se rempliront de blé, vos cuves déborderont de vin nouveau et d’huile.	24 και πλησθησονται αι αλωνες σιτου και υπερεκχυθησονται αι ληνοι οινου και ελαιου
25 Je vous dédommagerai pour les années qu’ont dévorées la sauterelle, le sauteur, le hanneton et le criquet - toute cette armée que j’avais envoyée contre vous.	25 και ανταποδωσω υμιν αντι των ετων ων κατεφαγεν η ακρις και ο βρουχος και η ερυσιβη και η καμπη η δυναμις μου η μεγαλη ην εξαπεστειλα εις υμας
26 Vous mangerez et serez rassasiés, vous louerez le Nom de Yahvé votre Dieu qui a fait pour vous des merveilles.	26 και φαγεσθε εσθιοντες και εμπλησθησεσθε και αινεσετε το ονομα κυριου του θεου υμων α εποιησεν μεθ' υμων εις θαυμασια και ου μη καταισχυνθη ο λαος μου εις τον αιωνα
27 Vous saurez que je suis au milieu d’Israël, que je suis, moi Yahvé, votre Dieu et qu’il n’y en a pas d’autre; mon peuple ne connaîtra plus jamais la honte.	27 και επιγνωσεσθε οτι εν μεσω του ισραηλ εγω ειμι και εγω κυριος ο θεος υμων και ουκ εστιν ετι πλην εμου και ου μη καταισχυνθωσιν ουκετι πας ο λαος μου εις τον αιωνα