Livre de Jérémie 6

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Fuyez, fils de Benjamin, sortez de Jérusalem. Sonnez du cor à Tékoa, dressez un signal sur Beth-Ha-Kérem, car un malheur vient du Nord, une véritable catastrophe.	1 ενισχυσατε υιοι βενιαμιν εκ μεσου της ιερουσαλημ και εν θεκουε σημανατε σαλπιγγι και υπερ βαιθαχαρμα αρατε σημειον οτι κακα εκκεκυφεν απο βορρα και συντριβη μεγαλη γινεται
2 N’étais-tu pas, fille de Sion, une prairie délicieuse?	2 και αφαιρεθησεται το υψος σου θυγατερ σιων
3 Des bergers y arrivent avec leurs troupeaux, ils piquent leurs tentes tout autour, et chacun y fait paître son troupeau.	3 εις αυτην ηξουσιν ποιμενες και τα ποιμνια αυτων και πηξουσιν επ' αυτην σκηνας κυκλω και ποιμανουσιν εκαστος τη χειρι αυτου
4 Engagez contre elle une guerre sainte, debout, il fait jour, montons à l’assaut! Malheur à nous! Déjà le jour baisse et les ombres du soir s’allongent.	4 παρασκευασασθε επ' αυτην εις πολεμον αναστητε και αναβωμεν επ' αυτην μεσημβριας ουαι ημιν οτι κεκλικεν η ημερα οτι εκλειπουσιν αι σκιαι της εσπερας
5 Alors faisons l’assaut de nuit, car il nous faut détruire ses forts.	5 αναστητε και αναβωμεν εν τη νυκτι και διαφθειρωμεν τα θεμελια αυτης
6 Voici ce que dit Yahvé Sabaot: Abattez les arbres, dressez contre Jérusalem des palissades, car cette ville doit rendre des comptes, tout en elle est oppression.	6 οτι ταδε λεγει κυριος εκκοψον τα ξυλα αυτης εκχεον επι ιερουσαλημ δυναμιν ω πολις ψευδης ολη καταδυναστεια εν αυτη
7 Comme la source fait jaillir son eau, d’elle sort sa méchanceté. On n’y entend parler que d’abus, de violence et je n’y vois jamais que plaies et coups.	7 ως ψυχει λακκος υδωρ ουτως ψυχει κακια αυτης ασεβεια και ταλαιπωρια ακουσθησεται εν αυτη επι προσωπον αυτης δια παντος πονω και μαστιγι
8 Reprends-toi, Jérusalem! Ou bien je me détacherai de toi, je ferai de toi un désert, une terre inhabitée.	8 παιδευθηση ιερουσαλημ μη αποστη η ψυχη μου απο σου μη ποιησω σε αβατον γην ητις ου κατοικηθησεται
9 Voici ce que dit Yahvé Sabaot: On grappillera comme une vigne ce qui restera d’Israël, comme le vendangeur passe la main sur les pieds de sa vigne.	9 οτι ταδε λεγει κυριος καλαμασθε καλαμασθε ως αμπελον τα καταλοιπα του ισραηλ επιστρεψατε ως ο τρυγων επι τον καρταλλον αυτου
10 À qui puis-je parler? M’écoutera-t-on si j’insiste? Leurs oreilles ont besoin d’une circoncision: elles sont incapables d’attention. La parole de Yahvé est devenue pour eux un sujet de moqueries; ils n’en veulent pas.	10 προς τινα λαλησω και διαμαρτυρωμαι και ακουσεται ιδου απεριτμητα τα ωτα αυτων και ου δυνανται ακουειν ιδου το ρημα κυριου εγενετο αυτοις εις ονειδισμον ου μη βουληθωσιν αυτο ακουσαι
11 Et moi je suis rempli de la colère de Yahvé, je n’en peux plus de la retenir! “Déverse-la sur les enfants dans la rue, ou sur le groupe des jeunes! Le mari et sa femme seront pris ensemble, et le plus âgé avec celui qui ne l’est pas.	11 και τον θυμον μου επλησα και επεσχον και ου συνετελεσα αυτους εκχεω επι νηπια εξωθεν και επι συναγωγην νεανισκων αμα οτι ανηρ και γυνη συλλημφθησονται πρεσβυτερος μετα πληρους ημερων
12 Leurs maisons, leurs champs et leurs femmes passeront à d’autres, car je vais lever ma main contre les habitants du pays - parole de Yahvé.”	12 και μεταστραφησονται αι οικιαι αυτων εις ετερους αγροι και αι γυναικες αυτων επι το αυτο οτι εκτενω την χειρα μου επι τους κατοικουντας την γην ταυτην λεγει κυριος
13 Tous sont des malhonnêtes, du plus petit jusqu’au plus grand; prophètes ou prêtres, tous mentent.	13 οτι απο μικρου αυτων και εως μεγαλου παντες συνετελεσαντο ανομα απο ιερεως και εως ψευδοπροφητου παντες εποιησαν ψευδη
14 Ils ne font que couvrir la blessure de mon peuple et promettent la paix, alors qu’il n’y a pas de paix.	14 και ιωντο το συντριμμα του λαου μου εξουθενουντες και λεγοντες ειρηνη ειρηνη και που εστιν ειρηνη
15 Ils ne rougissent pas de commettre ces horreurs, car ils ne savent même plus rougir, ils ne savent plus ce que c’est que la honte! C’est pourquoi ils seront au nombre des victimes, ils tomberont le jour où je les visiterai - parole de Yahvé.”	15 κατησχυνθησαν οτι εξελιποσαν και ουδ' ως καταισχυνομενοι κατησχυνθησαν και την ατιμιαν αυτων ουκ εγνωσαν δια τουτο πεσουνται εν τη πτωσει αυτων και εν καιρω επισκοπης αυτων απολουνται ειπεν κυριος
16 Voici ce que dit Yahvé: “Revenez au point de départ et renseignez-vous sur les chemins d’autrefois: quel est le chemin du salut? Et puis suivez-le, et vous trouverez du repos pour vos âmes.” Mais voici qu’ils répondent: “Non, nous ne le prendrons pas!”	16 ταδε λεγει κυριος στητε επι ταις οδοις και ιδετε και ερωτησατε τριβους κυριου αιωνιους και ιδετε ποια εστιν η οδος η αγαθη και βαδιζετε εν αυτη και ευρησετε αγνισμον ταις ψυχαις υμων και ειπαν ου πορευσομεθα
17 J’ai placé à côté de vous des sentinelles: “Faites attention si la trompette sonne!” Mais ils ont répondu: “Non, nous n’y ferons pas attention!”	17 κατεστακα εφ' υμας σκοπους ακουσατε της φωνης της σαλπιγγος και ειπαν ουκ ακουσομεθα
18 C’est pourquoi nations, écoutez, que l’assemblée des peuples le sache,	18 δια τουτο ηκουσαν τα εθνη και οι ποιμαινοντες τα ποιμνια αυτων
19 et toi, terre, écoute: Je vais faire venir un malheur sur ce peuple, et ce sera le fruit de leur infidélité; car ils n’ont pas été attentifs à ma parole et ils ont rejeté ma loi.	19 ακουε γη ιδου εγω επαγω επι τον λαον τουτον κακα τον καρπον αποστροφης αυτων οτι των λογων μου ου προσεσχον και τον νομον μου απωσαντο
20 Que m’importe l’encens importé de Chéba et le roseau parfumé importé d’un pays lointain? Vos holocaustes ne me plaisent pas, vos sacrifices ne me sont pas agréables.	20 ινα τι μοι λιβανον εκ σαβα φερετε και κινναμωμον εκ γης μακροθεν τα ολοκαυτωματα υμων ουκ εισιν δεκτα και αι θυσιαι υμων ουχ ηδυναν μοι
21 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé: Je vais mettre des pierres sur leur chemin, ils trébucheront et périront tous ensemble, le père avec son fils, l’homme et son compagnon.	21 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω διδωμι επι τον λαον τουτον ασθενειαν και ασθενησουσιν εν αυτη πατερες και υιοι αμα γειτων και ο πλησιον αυτου απολουνται
22 Ainsi parle Yahvé: Un peuple arrive du nord, une grande nation se lève des extrémités de la terre.	22 ταδε λεγει κυριος ιδου λαος ερχεται απο βορρα και εθνη εξεγερθησεται απ' εσχατου της γης
23 Ce sont des barbares sans pitié, qui savent manier l’arc et le javelot. On dirait le grondement de la mer: ils arrivent sur leurs chevaux comme un seul homme, prêts à combattre, fille de Sion.	23 τοξον και ζιβυνην κρατησουσιν ιταμος εστιν και ουκ ελεησει φωνη αυτου ως θαλασσα κυμαινουσα εφ' ιπποις και αρμασιν παραταξεται ως πυρ εις πολεμον προς σε θυγατερ σιων
24 Quand nous avons appris la nouvelle, nos mains sont restées sans force, l’inquiétude nous a saisis, une douleur comme celle de la femme qui enfante.	24 ηκουσαμεν την ακοην αυτων παρελυθησαν αι χειρες ημων θλιψις κατεσχεν ημας ωδινες ως τικτουσης
25 Ne sortez pas dans les champs, ne vous aventurez pas sur les routes, car l’épée de l’ennemi est là: c’est la terreur de tous côtés.	25 μη εκπορευεσθε εις αγρον και εν ταις οδοις μη βαδιζετε οτι ρομφαια των εχθρων παροικει κυκλοθεν
26 Habille-toi d’un sac, fille de mon peuple, roule-toi dans la cendre et porte le deuil comme pour un fils unique, pousse des lamentations déchirantes, car d’un seul coup le dévastateur est là sur nous.	26 θυγατερ λαου μου περιζωσαι σακκον καταπασαι εν σποδω πενθος αγαπητου ποιησαι σεαυτη κοπετον οικτρον οτι εξαιφνης ηξει ταλαιπωρια εφ' υμας
27 Je t’ai demandé de passer au creuset mon peuple, de connaître et d’éprouver leur conduite.	27 δοκιμαστην δεδωκα σε εν λαοις δεδοκιμασμενοις και γνωση με εν τω δοκιμασαι με την οδον αυτων
28 Ce sont tous des rebelles, ils ont la tête dure comme le bronze ou le fer; ils ne font tous que détruire.	28 παντες ανηκοοι πορευομενοι σκολιως χαλκος και σιδηρος παντες διεφθαρμενοι εισιν
29 Le soufflet a soufflé si fort que le plomb a disparu dans le feu; mais le fondeur a perdu ses efforts car les impuretés ne sont pas parties.	29 εξελιπεν φυσητηρ απο πυρος εξελιπεν μολιβος εις κενον αργυροκοπος αργυροκοπει πονηρια αυτων ουκ ετακη
30 On les appellera “argent de balayures” car Yahvé les a mis aux ordures.	30 αργυριον αποδεδοκιμασμενον καλεσατε αυτους οτι απεδοκιμασεν αυτους κυριος