Livre d'Isaïe 50

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voici ce que dit Yahvé: Où est la lettre de divorce de votre mère? L’aurais-je renvoyée? À qui dois-je de l’argent, à qui vous aurais-je vendus? C’est à cause de vos fautes que vous avez été vendus, c’est pour vos crimes que j’ai renvoyé votre mère.	1 ουτως λεγει κυριος ποιον το βιβλιον του αποστασιου της μητρος υμων ω εξαπεστειλα αυτην η τινι υποχρεω πεπρακα υμας ιδου ταις αμαρτιαις υμων επραθητε και ταις ανομιαις υμων εξαπεστειλα την μητερα υμων
2 Pourquoi n’ai-je trouvé personne lorsque je suis venu? Pourquoi n’a-t-on pas répondu quand j’ai appelé? Ma main serait-elle trop courte pour libérer, ne suis-je pas assez fort pour sauver? Il suffit que je menace et la mer se dessèche, la rivière disparaît dans la vallée et ses poissons restent à sec, ils meurent au soleil.	2 τι οτι ηλθον και ουκ ην ανθρωπος εκαλεσα και ουκ ην ο υπακουων μη ουκ ισχυει η χειρ μου του ρυσασθαι η ουκ ισχυω του εξελεσθαι ιδου τη απειλη μου εξερημωσω την θαλασσαν και θησω ποταμους ερημους και ξηρανθησονται οι ιχθυες αυτων απο του μη ειναι υδωρ και αποθανουνται εν διψει
3 J’habille les cieux tout de noir et les oblige à se vêtir d’un sac.	3 και ενδυσω τον ουρανον σκοτος και θησω ως σακκον το περιβολαιον αυτου
4 Le Seigneur Yahvé m’a formé, pour que je parle comme son disciple, que je sache soutenir celui qui est épuisé. Dès le matin il réveille mon attention pour que j’écoute comme fait un disciple.	4 κυριος διδωσιν μοι γλωσσαν παιδειας του γνωναι εν καιρω ηνικα δει ειπειν λογον εθηκεν μοι πρωι προσεθηκεν μοι ωτιον ακουειν
5 Le Seigneur Yahvé m’a ouvert l’oreille et je ne m’y suis pas refusé, je n’ai pas reculé.	5 και η παιδεια κυριου ανοιγει μου τα ωτα εγω δε ουκ απειθω ουδε αντιλεγω
6 J’ai livré mon dos à ceux qui me frappaient, mes joues à ceux qui m’arrachaient la barbe, je n’ai pas dérobé mon visage aux insultes, aux crachats.	6 τον νωτον μου δεδωκα εις μαστιγας τας δε σιαγονας μου εις ραπισματα το δε προσωπον μου ουκ απεστρεψα απο αισχυνης εμπτυσματων
7 Le Seigneur Yahvé est de mon côté, et les insultes ne me touchent pas; aussi je garde un visage de pierre, je sais que je n’aurai pas à rougir.	7 και κυριος βοηθος μου εγενηθη δια τουτο ουκ ενετραπην αλλα εθηκα το προσωπον μου ως στερεαν πετραν και εγνων οτι ου μη αισχυνθω
8 Voici venir mon juge, qui veut s’en prendre à moi? Allez, comparaissons ensemble, si quelqu’un veut m’accuser, qu’il s’approche!	8 οτι εγγιζει ο δικαιωσας με τις ο κρινομενος μοι αντιστητω μοι αμα και τις ο κρινομενος μοι εγγισατω μοι
9 Si le Seigneur Yahvé est avec moi, qui me condamnera? Regardez-les, voyez comme ils se défont: ils ne sont plus qu’un vêtement dévoré par les mites.	9 ιδου κυριος βοηθει μοι τις κακωσει με ιδου παντες υμεις ως ιματιον παλαιωθησεσθε και ως σης καταφαγεται υμας
10 Si quelqu’un parmi vous craint Yahvé, qu’il écoute la voix de son serviteur; si quelqu’un marche dans les ténèbres, là où ne brille nulle lumière, qu’il mette sa confiance dans le Nom de Yahvé, qu’il s’appuie sur son Dieu.	10 τις εν υμιν ο φοβουμενος τον κυριον ακουσατω της φωνης του παιδος αυτου οι πορευομενοι εν σκοτει ουκ εστιν αυτοις φως πεποιθατε επι τω ονοματι κυριου και αντιστηρισασθε επι τω θεω
11 Mais vous tous qui allumez un feu, et qui faites autour un cercle de braises, allez donc aux flammes de votre feu, et brûlez avec vos bois embrasés: vous vous roulerez dans vos tourments et cela vous viendra de ma propre main.	11 ιδου παντες υμεις πυρ καιετε και κατισχυετε φλογα πορευεσθε τω φωτι του πυρος υμων και τη φλογι η εξεκαυσατε δι' εμε εγενετο ταυτα υμιν εν λυπη κοιμηθησεσθε