Livre d'Isaïe 48

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Écoutez ceci, maison de Jacob, vous qui portez le nom d’Israël, vous qui êtes la descendance de Juda et jurez par le nom de Yahvé, vous qui vous adressez au Dieu d’Israël, mais non dans le vrai et droit sens;	1 ακουσατε ταυτα οικος ιακωβ οι κεκλημενοι τω ονοματι ισραηλ και οι εξ ιουδα εξελθοντες οι ομνυοντες τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ μιμνησκομενοι ου μετα αληθειας ουδε μετα δικαιοσυνης
2 vous qui vous réclamez de la Ville Sainte, et vous appuyez sur le Dieu d’Israël dont le nom est Yahvé Sabaot.	2 και αντεχομενοι τω ονοματι της πολεως της αγιας και επι τω θεω του ισραηλ αντιστηριζομενοι κυριος σαβαωθ ονομα αυτω
3 Depuis longtemps j’avais annoncé les premiers événements; à peine sortaient-ils de ma bouche que je les faisais connaître. Soudain j’ai agi et ils se sont réalisés.	3 τα προτερα ετι ανηγγειλα και εκ του στοματος μου εξηλθεν και ακουστον εγενετο εξαπινα εποιησα και επηλθεν
4 Je savais à quel point tu es têtu, que ta nuque est une barre de fer et que ton front est de bronze.	4 γινωσκω εγω οτι σκληρος ει και νευρον σιδηρουν ο τραχηλος σου και το μετωπον σου χαλκουν
5 Aussi dès ce temps-là je t’ai annoncé ces choses. Je te les ai fait connaître avant qu’elles n’arrivent, pour que tu ne puisses pas dire: “C’est mon fétiche qui les a accomplies, c’est ma statue, taillée ou fondue, qui les a ordonnées.”	5 και ανηγγειλα σοι παλαι πριν ελθειν επι σε ακουστον σοι εποιησα μη ειπης οτι τα ειδωλα μου εποιησαν και μη ειπης οτι τα γλυπτα και τα χωνευτα ενετειλατο μοι
6 Tu as tout entendu, tu l’as vu, ne vas-tu pas le reconnaître? Maintenant, je te fais entendre des choses nouvelles, encore cachées et que tu ne sais pas.	6 ηκουσατε παντα και υμεις ουκ εγνωτε αλλα και ακουστα σοι εποιησα τα καινα απο του νυν α μελλει γινεσθαι και ουκ ειπας
7 Ce n’est pas dans le passé qu’elles ont été créées, mais maintenant; jusqu’à ce jour tu n’en avais pas entendu parler, donc tu ne pourras pas dire: “Oui, je le savais.”	7 νυν γινεται και ου παλαι και ου προτεραις ημεραις ηκουσας αυτα μη ειπης οτι ναι γινωσκω αυτα
8 Tu ne connaissais rien de cela, tu n’en savais rien, jamais ton oreille ne l’avait entendu; car je savais à quel point tu es rebelle et qu’on t’appelle “Infidèle-depuis-le-sein-maternel.”	8 ουτε εγνως ουτε ηπιστω ουτε απ' αρχης ηνοιξα σου τα ωτα εγνων γαρ οτι αθετων αθετησεις και ανομος ετι εκ κοιλιας κληθηση
9 Mais à cause de mon Nom je retiens ma colère. Je veille à mon honneur, aussi je suis patient avec toi et je ne te fais pas disparaître.	9 ενεκεν του εμου ονοματος δειξω σοι τον θυμον μου και τα ενδοξα μου επαξω επι σοι ινα μη εξολεθρευσω σε
10 Regarde, je t’ai purifiée comme l’argent, je t’ai éprouvée au creuset du malheur.	10 ιδου πεπρακα σε ουχ ενεκεν αργυριου εξειλαμην δε σε εκ καμινου πτωχειας
11 Mais à cause de moi je vais agir, oui, à cause de moi: Comment pourrais-je supporter que mon Nom soit profané? Je n’abandonnerai ma gloire à personne.	11 ενεκεν εμου ποιησω σοι οτι το εμον ονομα βεβηλουται και την δοξαν μου ετερω ου δωσω
12 Écoute-moi Jacob, Israël que j’ai appelé: c’est bien moi! Je suis le premier et je suis aussi le dernier.	12 ακουε μου ιακωβ και ισραηλ ον εγω καλω εγω ειμι πρωτος και εγω ειμι εις τον αιωνα
13 Ma main a fondé la terre, ma droite a étendu les cieux. Il me suffit de les appeler pour que tous ensemble se présentent.	13 και η χειρ μου εθεμελιωσεν την γην και η δεξια μου εστερεωσεν τον ουρανον καλεσω αυτους και στησονται αμα
14 Rassemblez-vous tous et écoutez: qui, de tout ce monde-là, a fait cette annonce: “Yahvé aime cet homme, il accomplira sa volonté contre Babylone et la race des Kaldéens”?	14 και συναχθησονται παντες και ακουσονται τις αυτοις ανηγγειλεν ταυτα αγαπων σε εποιησα το θελημα σου επι βαβυλωνα του αραι σπερμα χαλδαιων
15 Moi, oui moi, j’ai parlé, car c’est moi qui l’appelais et qui faisais réussir ses projets.”	15 εγω ελαλησα εγω εκαλεσα ηγαγον αυτον και ευοδωσα την οδον αυτου
16 “Venez à moi et écoutez: dès le début je n’ai pas parlé en cachette. J’étais présent dès le début de ces événements. Et maintenant le Seigneur Yahvé m’envoie avec son Esprit.	16 προσαγαγετε προς με και ακουσατε ταυτα ουκ απ' αρχης εν κρυφη ελαλησα ουδε εν τοπω γης σκοτεινω ηνικα εγενετο εκει ημην και νυν κυριος απεσταλκεν με και το πνευμα αυτου
17 Voici ce que dit Yahvé, celui qui te rachète, le Saint d’Israël: “Je suis Yahvé ton Dieu; je t’instruis pour ton bien et te conduis sur le chemin où tu dois marcher.	17 ουτως λεγει κυριος ο ρυσαμενος σε ο αγιος ισραηλ εγω ειμι ο θεος σου δεδειχα σοι του ευρειν σε την οδον εν η πορευση εν αυτη
18 Si tu avais été attentif à mes lois, ta prospérité serait comme un fleuve, et ta justice comme les vagues de la mer;	18 και ει ηκουσας των εντολων μου εγενετο αν ωσει ποταμος η ειρηνη σου και η δικαιοσυνη σου ως κυμα θαλασσης
19 ta descendance serait comme le sable, et les fruits de ton sein comme les grains de sable; leur nom ne serait jamais retranché ni effacé de devant moi.”	19 και εγενετο αν ως η αμμος το σπερμα σου και τα εκγονα της κοιλιας σου ως ο χους της γης ουδε νυν ου μη εξολεθρευθης ουδε απολειται το ονομα σου ενωπιον μου
20 Sortez de Babel, fuyez de chez les Kaldéens! Lancez ce cri de joie et qu’on l’entende, qu’il coure jusqu’aux extrémités de la terre, dites: “Yahvé a racheté son serviteur Jacob!	20 εξελθε εκ βαβυλωνος φευγων απο των χαλδαιων φωνην ευφροσυνης αναγγειλατε και ακουστον γενεσθω τουτο απαγγειλατε εως εσχατου της γης λεγετε ερρυσατο κυριος τον δουλον αυτου ιακωβ
21 Ils n’ont pas eu soif au désert où il les menait, pour eux il a tiré l’eau du rocher, il a fendu le roc et les eaux ont jailli.”	21 και εαν διψησωσιν δι' ερημου αξει αυτους υδωρ εκ πετρας εξαξει αυτοις σχισθησεται πετρα και ρυησεται υδωρ και πιεται ο λαος μου
22 Mais pas de paix pour les méchants, dit Yahvé.	22 ουκ εστιν χαιρειν τοις ασεβεσιν λεγει κυριος