Premier livre des Maccabées 4

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Gorgias prit avec lui 5 000 fantassins et un millier des meilleurs cavaliers. Il partit de nuit	1 και παρελαβεν γοργιας πεντακισχιλιους ανδρας και χιλιαν ιππον εκλεκτην και απηρεν η παρεμβολη νυκτος
2 pour pénétrer dans le camp des Juifs et les frapper par surprise: des hommes de la citadelle lui servaient de guides.	2 ωστε επιβαλειν επι την παρεμβολην των ιουδαιων και παταξαι αυτους αφνω και υιοι της ακρας ησαν αυτω οδηγοι
3 Judas en fut averti; il sortit alors avec ses hommes pour attaquer l’armée du roi qui était à Emmaüs,	3 και ηκουσεν ιουδας και απηρεν αυτος και οι δυνατοι παταξαι την δυναμιν του βασιλεως την εν αμμαους
4 profitant de ce que les troupes s’étaient dispersées loin du camp.	4 εως ετι εσκορπισμεναι ησαν αι δυναμεις απο της παρεμβολης
5 Gorgias arriva de nuit au camp de Judas; il n’y trouva personne et se mit à chercher les Juifs dans les montagnes car il se disait: “Ils ont pris la fuite devant nous.”	5 και ηλθεν γοργιας εις την παρεμβολην ιουδου νυκτος και ουδενα ευρεν και εζητει αυτους εν τοις ορεσιν οτι ειπεν φευγουσιν ουτοι αφ' ημων
6 Mais au petit matin Judas parut dans la plaine avec 3 000 hommes. Ils n’avaient, de fait, ni les armures, ni les épées qu’ils auraient désirées,	6 και αμα ημερα ωφθη ιουδας εν τω πεδιω εν τρισχιλιοις ανδρασιν πλην καλυμματα και μαχαιρας ουκ ειχον ως ηβουλοντο
7 et ils voyaient devant eux le camp des païens, puissant et bien fortifié, avec de la cavalerie tout autour; c’étaient des gens qui savaient se battre.	7 και ειδον παρεμβολην εθνων ισχυραν και τεθωρακισμενην και ιππον κυκλουσαν αυτην και ουτοι διδακτοι πολεμου
8 Judas dit alors à ses hommes: “N’ayez pas peur de cette foule, ne redoutez pas leur attaque.	8 και ειπεν ιουδας τοις ανδρασιν τοις μετ' αυτου μη φοβεισθε το πληθος αυτων και το ορμημα αυτων μη δειλωθητε
9 Rappelez-vous que nos pères furent délivrés à la mer Rouge lorsque le Pharaon les poursuivait avec son armée.	9 μνησθητε ως εσωθησαν οι πατερες ημων εν θαλασση ερυθρα οτε εδιωκεν αυτους φαραω εν δυναμει
10 Crions donc vers le Ciel! S’il veut de nous, il se souviendra de son Alliance avec nos pères et il écrasera aujourd’hui cette armée que vous voyez devant nous.	10 και νυν βοησωμεν εις ουρανον ει θελησει ημας και μνησθησεται διαθηκης πατερων και συντριψει την παρεμβολην ταυτην κατα προσωπον ημων σημερον
11 Alors toutes les nations sauront qu’il y a quelqu’un pour racheter et sauver Israël.”	11 και γνωσονται παντα τα εθνη οτι εστιν ο λυτρουμενος και σωζων τον ισραηλ
12 En levant les yeux, les étrangers virent les Juifs qui venaient droit sur eux;	12 και ηραν οι αλλοφυλοι τους οφθαλμους αυτων και ειδον αυτους ερχομενους εξ εναντιας
13 ils sortirent de leur camp pour combattre. Les soldats de Judas sonnèrent de la trompette	13 και εξηλθον εκ της παρεμβολης εις πολεμον και εσαλπισαν οι παρα ιουδου
14 et engagèrent la bataille. Les païens furent écrasés et prirent la fuite à travers la plaine,	14 και συνηψαν και συνετριβησαν τα εθνη και εφυγον εις το πεδιον
15 mais tous les derniers tombèrent sous l’épée. On les poursuivit jusqu’à Gazer, jusqu’aux plaines d’Idumée, d’Azotos et de Jamnia: il y eut près de 3 000 morts.	15 οι δε εσχατοι παντες επεσον εν ρομφαια και εδιωξαν αυτους εως γαζηρων και εως των πεδιων της ιδουμαιας και αζωτου και ιαμνειας και επεσαν εξ αυτων εις ανδρας τρισχιλιους
16 Revenu de la poursuite avec son armée,	16 και απεστρεψεν ιουδας και η δυναμις απο του διωκειν οπισθεν αυτων
17 Judas dit au peuple: “Ce n’est pas le moment de penser au pillage, car un autre combat vous attend:	17 και ειπεν προς τον λαον μη επιθυμησητε των σκυλων οτι πολεμος εξ εναντιας ημων
18 Gorgias et ses hommes sont dans la montagne tout près de nous, il faut faire face à nos ennemis et les combattre; après cela, vous pourrez ramasser le butin sans crainte.”	18 και γοργιας και η δυναμις εν τω ορει εγγυς ημων αλλα στητε νυν εναντιον των εχθρων ημων και πολεμησατε αυτους και μετα ταυτα λαβετε τα σκυλα μετα παρρησιας
19 Judas venait à peine de prononcer ces paroles, lorsqu’on aperçut des troupes ennemies qui observaient du haut de la montagne.	19 ετι πληρουντος ιουδου ταυτα μερος τι ωφθη εκκυπτον εκ του ορους
20 Elles virent que les leurs avaient pris la fuite et que les flammes avaient dévoré leur camp: il suffisait de voir la fumée pour comprendre.	20 και ειδεν οτι τετροπωνται και εμπυριζουσιν την παρεμβολην ο γαρ καπνος ο θεωρουμενος ενεφανιζεν το γεγονος
21 Ce spectacle les remplit de crainte; mais quand ils virent dans la plaine l’armée de Judas prête à combattre,	21 οι δε ταυτα συνιδοντες εδειλωθησαν σφοδρα συνιδοντες δε και την ιουδου παρεμβολην εν τω πεδιω ετοιμην εις παραταξιν
22 ils prirent tous la fuite vers le pays des Philistins.	22 εφυγον παντες εις γην αλλοφυλων
23 Alors Judas revint pour piller le camp; on ramassa quantité de pièces d’or et d’argent, des étoffes de pourpre violette et de pourpre rouge et beaucoup d’autres richesses.	23 και ιουδας ανεστρεψεν επι την σκυλειαν της παρεμβολης και ελαβον χρυσιον πολυ και αργυριον και υακινθον και πορφυραν θαλασσιαν και πλουτον μεγαν
24 À leur retour, les Juifs louaient et bénissaient le Ciel en chantant: “Il est bon et son amour est éternel!”	24 και επιστραφεντες υμνουν και ευλογουν εις ουρανον οτι καλον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου
25 Ce jour-là, Israël connut une grande délivrance.	25 και εγενηθη σωτηρια μεγαλη τω ισραηλ εν τη ημερα εκεινη
26 Les étrangers qui avaient pu s’enfuir rapportèrent à Lysias tout ce qui s’était passé.	26 οσοι δε των αλλοφυλων διεσωθησαν παραγενηθεντες απηγγειλαν τω λυσια παντα τα συμβεβηκοτα
27 Cette nouvelle le bouleversa et lui fit perdre courage; les affaires avec Israël ne s’étaient pas déroulées comme il l’aurait voulu, et le résultat était tout le contraire de ce que le roi avait ordonné.	27 ο δε ακουσας συνεχυθη και ηθυμει οτι ουχ οια ηθελεν τοιαυτα εγεγονει τω ισραηλ και ουχ οια αυτω ενετειλατο ο βασιλευς εξεβη
28 L’année suivante, Lysias réunit 60 000 hommes parmi les meilleurs et 5 000 cavaliers, afin de venir à bout des Juifs.	28 και εν τω ερχομενω ενιαυτω συνελοχησεν ανδρων επιλεκτων εξηκοντα χιλιαδας και πεντακισχιλιαν ιππον ωστε εκπολεμησαι αυτους
29 Ils arrivèrent en Idumée et campèrent à Beth-Sour; Judas vint à leur rencontre avec 10 000 hommes.	29 και ηλθον εις την ιδουμαιαν και παρενεβαλον εν βαιθσουροις και συνηντησεν αυτοις ιουδας εν δεκα χιλιασιν ανδρων
30 Quand il vit cette puissante armée, il fit cette prière: “Tu es béni, toi qui sauves Israël! Tu as brisé l’attaque du puissant guerrier par la main de ton serviteur David, tu as livré le camp des Philistins entre les mains de Jonathan, fils de Saül, et de son compagnon:	30 και ειδεν την παρεμβολην ισχυραν και προσηυξατο και ειπεν ευλογητος ει ο σωτηρ ισραηλ ο συντριψας το ορμημα του δυνατου εν χειρι του δουλου σου δαυιδ και παρεδωκας την παρεμβολην των αλλοφυλων εις χειρας ιωναθου υιου σαουλ και του αιροντος τα σκευη αυτου
31 livre de même cette armée entre les mains de ton peuple Israël! Qu’ils soient totalement déçus de leurs troupes et de leur cavalerie!	31 ουτως συγκλεισον την παρεμβολην ταυτην εν χειρι λαου σου ισραηλ και αισχυνθητωσαν επι τη δυναμει και τη ιππω αυτων
32 Jette la panique dans leurs rangs, fais fondre la confiance qu’ils mettent dans leurs forces et que leur défaite les décourage.	32 δος αυτοις δειλιαν και τηξον θρασος ισχυος αυτων και σαλευθητωσαν τη συντριβη αυτων
33 Fais-les tomber sous l’épée de ceux qui t’aiment, et que ceux qui connaissent ton Nom te louent par leurs cantiques.”	33 καταβαλε αυτους ρομφαια αγαπωντων σε και αινεσατωσαν σε παντες οι ειδοτες το ονομα σου εν υμνοις
34 Ils se lancèrent les uns contre les autres et 5 000 hommes de l’armée de Lysias tombèrent au cours du corps à corps.	34 και συνεβαλλον αλληλοις και επεσον εκ της παρεμβολης λυσιου εις πεντακισχιλιους ανδρας και επεσον εξ εναντιας αυτων
35 Voyant l’échec de son armée et le courage des soldats de Judas, décidés à vivre ou à mourir courageusement, Lysias repartit vers Antioche où il recruta des étrangers pour revenir en Judée avec une troupe encore plus nombreuse.	35 ιδων δε λυσιας την γενομενην τροπην της αυτου συνταξεως της δε ιουδου το γεγενημενον θαρσος και ως ετοιμοι εισιν η ζην η τεθνηκεναι γενναιως απηρεν εις αντιοχειαν και εξενολογει πλεοναστον παλιν παραγινεσθαι εις την ιουδαιαν
36 Judas et ses frères dirent alors: “Nos ennemis sont maintenant abattus, purifions le Sanctuaire et célébrons la Dédicace.”	36 ειπεν δε ιουδας και οι αδελφοι αυτου ιδου συνετριβησαν οι εχθροι ημων αναβωμεν καθαρισαι τα αγια και εγκαινισαι
37 Toute l’armée se rassembla donc pour monter au mont Sion.	37 και συνηχθη η παρεμβολη πασα και ανεβησαν εις ορος σιων
38 Là ils virent que le Lieu Saint était à l’abandon, l’autel profané, les portes brûlées; de petits arbres poussaient dans les cours comme dans un bois ou sur une montagne et les chambres étaient détruites.	38 και ειδον το αγιασμα ηρημωμενον και το θυσιαστηριον βεβηλωμενον και τας θυρας κατακεκαυμενας και εν ταις αυλαις φυτα πεφυκοτα ως εν δρυμω η ως εν ενι των ορεων και τα παστοφορια καθηρημενα
39 Alors ils déchirèrent leurs vêtements et firent un grand deuil en répandant de la cendre sur leur tête.	39 και διερρηξαν τα ιματια αυτων και εκοψαντο κοπετον μεγαν και επεθεντο σποδον
40 Ils se prosternèrent la face contre terre et au son des trompettes ils poussèrent des cris vers le Ciel.	40 και επεσαν επι προσωπον επι την γην και εσαλπισαν ταις σαλπιγξιν των σημασιων και εβοησαν εις ουρανον
41 Pendant qu’ils nettoyaient le Sanctuaire, Judas désigna des hommes pour combattre ceux qui restaient dans la citadelle.	41 τοτε επεταξεν ιουδας ανδρασιν πολεμειν τους εν τη ακρα εως καθαριση τα αγια
42 Il choisit ensuite des prêtres purs et pleins de zèle pour la Loi;	42 και επελεξατο ιερεις αμωμους θελητας νομου
43 ils purifièrent le Sanctuaire et jetèrent dans un lieu impur les pierres de l’autel païen.	43 και εκαθαρισαν τα αγια και ηραν τους λιθους του μιασμου εις τοπον ακαθαρτον
44 Ils virent ensemble ce que l’on devait faire pour l’autel des holocaustes qui avait été profané,	44 και εβουλευσαντο περι του θυσιαστηριου της ολοκαυτωσεως του βεβηλωμενου τι αυτω ποιησωσιν
45 ils eurent la bonne idée de le supprimer car c’était pour eux un motif d’humiliation, du fait que les païens l’avaient souillé. Ils le démolirent donc	45 και επεσεν αυτοις βουλη αγαθη καθελειν αυτο μηποτε γενηται αυτοις εις ονειδος οτι εμιαναν τα εθνη αυτο και καθειλον το θυσιαστηριον
46 et déposèrent les pierres de cet autel sur la montagne de la Demeure dans un endroit convenable. Ils attendaient qu’un prophète vienne pour se prononcer à ce sujet.	46 και απεθεντο τους λιθους εν τω ορει του οικου εν τοπω επιτηδειω μεχρι του παραγενηθηναι προφητην του αποκριθηναι περι αυτων
47 Ils prirent des pierres qui n’avaient pas été taillées, comme le demandait la Loi, et ils firent un nouvel autel sur le modèle du précédent.	47 και ελαβον λιθους ολοκληρους κατα τον νομον και ωκοδομησαν θυσιαστηριον καινον κατα το προτερον
48 Ils réparèrent le sanctuaire et l’intérieur de la Demeure, et ils purifièrent les cours.	48 και ωκοδομησαν τα αγια και τα εντος του οικου και τας αυλας ηγιασαν
49 Après avoir fait de nouveaux ustensiles sacrés, ils placèrent dans le Temple les chandeliers, l’autel des parfums et la table pour les pains.	49 και εποιησαν σκευη αγια καινα και εισηνεγκαν την λυχνιαν και το θυσιαστηριον των θυμιαματων και την τραπεζαν εις τον ναον
50 Ils firent brûler de l’encens sur l’autel, ils allumèrent les lampes du chandelier qui brillèrent à l’intérieur du Temple.	50 και εθυμιασαν επι το θυσιαστηριον και εξηψαν τους λυχνους τους επι της λυχνιας και εφαινον εν τω ναω
51 Ils déposèrent sur la table les pains, ils suspendirent les rideaux et achevèrent tout ce qu’ils avaient entrepris.	51 και επεθηκαν επι την τραπεζαν αρτους και εξεπετασαν τα καταπετασματα και ετελεσαν παντα τα εργα α εποιησαν
52 Le 25 du neuvième mois, qu’on appelle le mois de Kisleu, en l’an 148, ils se levèrent dès l’aube,	52 και ωρθρισαν το πρωι τη πεμπτη και εικαδι του μηνος του ενατου ουτος ο μην χασελευ του ογδοου και τεσσαρακοστου και εκατοστου ετους
53 et offrirent un sacrifice comme le demande la Loi sur le nouvel autel des holocaustes qu’ils avaient construit.	53 και ανηνεγκαν θυσιαν κατα τον νομον επι το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων το καινον ο εποιησαν
54 On inaugura l’autel au son des cantiques, des cithares, des harpes et des cymbales, à la même époque et le même jour où les païens l’avaient profané.	54 κατα τον καιρον και κατα την ημεραν εν η εβεβηλωσαν αυτο τα εθνη εν εκεινη ενεκαινισθη εν ωδαις και κιθαραις και κινυραις και κυμβαλοις
55 Le peuple tout entier se prosterna pour adorer, il fit monter sa louange vers le ciel qui avait mené à bien toutes choses.	55 και επεσεν πας ο λαος επι προσωπον και προσεκυνησαν και ευλογησαν εις ουρανον τον ευοδωσαντα αυτοις
56 Durant huit jours on célébra la dédicace de l’autel, on offrit dans la joie des holocaustes, ainsi qu’un sacrifice de communion et d’actions de grâces.	56 και εποιησαν τον εγκαινισμον του θυσιαστηριου ημερας οκτω και προσηνεγκαν ολοκαυτωματα μετ' ευφροσυνης και εθυσαν θυσιαν σωτηριου και αινεσεως
57 On décora la façade du Temple avec des couronnes d’or et des écussons, on répara les entrées et l’on mit des portes aux chambres.	57 και κατεκοσμησαν το κατα προσωπον του ναου στεφανοις χρυσοις και ασπιδισκαις και ενεκαινισαν τας πυλας και τα παστοφορια και εθυρωσαν αυτα
58 Le peuple était dans une grande joie et la honte que les païens avaient infligée fut effacée.	58 και εγενηθη ευφροσυνη μεγαλη εν τω λαω σφοδρα και απεστραφη ονειδισμος εθνων
59 Avec ses frères et toute l’assemblée d’Israël, Judas décida que les jours de la dédicace de l’autel seraient célébrés chaque année à la même date, pendant huit jours, à partir du 25 du mois de Kisleu, dans la joie et la fête.	59 και εστησεν ιουδας και οι αδελφοι αυτου και πασα η εκκλησια ισραηλ ινα αγωνται αι ημεραι του εγκαινισμου του θυσιαστηριου εν τοις καιροις αυτων ενιαυτον κατ' ενιαυτον ημερας οκτω απο της πεμπτης και εικαδος του μηνος χασελευ μετ' ευφροσυνης και χαρας
60 En ces jours-là on entoura le mont Sion de remparts et de tours fortifiées, pour que les païens ne viennent pas comme autrefois profaner ces lieux.	60 και ωκοδομησαν εν τω καιρω εκεινω το ορος σιων κυκλοθεν τειχη υψηλα και πυργους οχυρους μηποτε παραγενηθεντα τα εθνη καταπατησωσιν αυτα ως εποιησαν το προτερον
61 Judas y établit une garnison pour le garder, il fortifia aussi Beth-Sour pour que le peuple ait une forteresse face à l’Idumée.	61 και απεταξεν εκει δυναμιν τηρειν αυτο και ωχυρωσεν αυτο τηρειν την βαιθσουραν του εχειν τον λαον οχυρωμα κατα προσωπον της ιδουμαιας