Livre d'Esther 5

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 [1 Le troisième jour, quand elle eut fini sa prière, elle quitta ses vêtements de pénitence pour mettre sa tenue d’apparat. Éclatante de beauté, elle invoqua le Dieu qui voit tout et qui sauve, puis elle prit avec elle deux servantes: elle s’appuyait sur l’une d’entre elles, tandis que l’autre l’accompagnait, soulevant sa traîne. 2 Elle était au sommet de sa beauté, elle rougissait et son visage rayonnait la confiance; pourtant la crainte faisait frémir son cœur. 3 Après avoir franchi toutes les portes, elle se trouva devant le roi. Il était assis sur son trône royal, revêtu de tous les ornements des fêtes solennelles: l’éclat de l’or et des pierres précieuses le rendait terrible à voir. 4 Tout brillant de gloire il leva son visage et lança un regard furieux. La reine s’évanouit, elle changea de couleur et pencha sa tête sur la servante qui l’accompagnait. 5 Alors Dieu changea le cœur du roi et le disposa à la douceur. Tout inquiet, le roi s’élança de son trône et la prit dans ses bras jusqu’à ce qu’elle revienne à elle. Il la réconfortait par des paroles pleines de tendresse: 6 “Qu’as-tu Esther? Je suis ton frère! Rassure-toi, tu ne mourras pas. Notre décret vise les gens du commun, approche-toi.” 7 Alors il leva son sceptre d’or et le posa sur le cou d’Esther, il l’embrassa et lui dit: "Parle-moi.” "8 Seigneur, répondit-elle, je t’ai vu semblable à un ange de Dieu. Ta gloire inspire la crainte et mon cœur s’est troublé. Car tu es admirable, seigneur, et ton visage est plein de charme.” 9 Tout en parlant, elle s’évanouit de nouveau; le roi était très inquiet et son entourage cherchait à la ranimer.]	1 Την τριτην δε ημεραν ενδυθεισα η Εσθηρ την βασιλικην στολην εσταθη εν τη εσωτερα αυλη του βασιλικου οικου, απεναντι του οικου του βασιλεως? και ο βασιλευς εκαθητο επι του βασιλικου θρονου αυτου εν τω βασιλικω οικω, απεναντι της πυλης του οικου.
	2 Και ως ειδεν ο βασιλευς την Εσθηρ την βασιλισσαν ισταμενην εν τη αυλη, ευρηκε χαριν ενωπιον αυτου? και εξετεινεν ο βασιλευς προς την Εσθηρ το χρυσουν σκηπτρον το εν τη χειρι αυτου? και επλησιασεν η Εσθηρ και ηγγισε το ακρον του σκηπτρου.
3 “Qu’y a-t-il, reine Esther?” demanda le roi. “Dis-moi ce que tu veux: quand ce serait la moitié de mon royaume, elle te serait donnée.”	3 Και ειπε προς αυτην ο βασιλευς, Τι θελεις, βασιλισσα Εσθηρ; και τις η αιτησις σου; και εως του ημισεος της βασιλειας θελει δοθη εις σε.
4 Esther répondit: "Est-ce que le roi acceptera de venir aujourd’hui avec Aman au festin que j’ai préparé pour lui?”	4 Και απεκριθη η Εσθηρ, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, ας ελθη ο βασιλευς και ο Αμαν την ημεραν ταυτην εις το συμποσιον, το οποιον ητοιμασα δι' αυτον.
5 Le roi dit aussitôt: "Allez vite chercher Aman et faisons ce qu’Esther a demandé.” Le roi se rendit donc avec Aman au festin qu’Esther avait préparé.	5 Και ειπεν ο βασιλευς, Επισπευσατε τον Αμαν, δια να καμη τον λογον της Εσθηρ. Και ηλθον ο βασιλευς και ο Αμαν εις το συμποσιον, το οποιον εκαμεν η Εσθηρ.
6 Tandis qu’on servait le vin, le roi dit à Esther: "Quelle est ta demande? Elle te sera accordée. Dis-moi ce que tu désires, serait-ce même la moitié du royaume, ce sera fait.”	6 Και ειπεν ο βασιλευς προς την Εσθηρ επι του συμποσιου του οινου, Τι το ζητημα σου; και θελει δοθη εις σε? και τις η αιτησις σου; και εως του ημισεος της βασιλειας εαν ζητησης, θελει γεινει.
7 Esther répondit: "Ma demande et mon désir?	7 Τοτε αποκριθεισα η Εσθηρ ειπε, το ζητημα μου και η αιτησις μου ειναι?
8 Si j’ai trouvé grâce au yeux du roi, si le roi juge bon de satisfaire ma demande et mon désir, que le roi vienne encore avec Aman au repas que je préparerai pour eux demain. Alors je donnerai au roi ma réponse.”	8 Εαν ευρηκα χαριν ενωπιον του βασιλεως, και εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα να εκτελεση το ζητημα μου και να καμη την αιτησιν μου, ας ελθη ο βασιλευς και ο Αμαν εις το συμποσιον το οποιον θελω ετοιμασει δι' αυτους? και αυριον θελω καμει κατα τον λογον του βασιλεως.
9 Ce jour-là Aman sortit joyeux et de bonne humeur. Mais quand il vit à la porte du roi Mardochée qui ne se levait pas et ne se dérangeait pas devant lui, de nouveau il fut rempli de colère contre Mardochée.	9 Τοτε εξηλθεν ο Αμαν την ημεραν εκεινην περιχαρης και ευθυμος την καρδιαν? αλλ' οτε ο Αμαν ειδε τον Μαροδοχαιον εν τη πυλη του βασιλεως, οτι δεν εσηκωθη ουδε εκινηθη δι' αυτον, ενεπλησθη ο Αμαν θυμου κατα του Μαροδοχαιου.
10 Il se domina cependant et rentra chez lui; il envoya alors chercher ses amis et sa femme Zérech.	10 Αλλ' ο Αμαν εκρατησεν εαυτον? και εισελθων εις τον οικον αυτου εστειλε και εκαλεσε τους φιλους αυτου και Ζερες την γυναικα αυτου,
11 Aman leur redit en détail son incroyable richesse, le grand nombre de ses fils, et tout ce que le roi avait fait pour l’élever et le mettre au-dessus de tous les fonctionnaires et de tous les serviteurs du roi.	11 και διηγηθη προς αυτους ο Αμαν περι της δοξης του πλουτου αυτου και του πληθους των τεκνων αυτου, και ποσον ο βασιλευς εμεγαλυνεν αυτον, και τινι τροπω υψωσεν αυτον υπερανω των αρχοντων και των δουλων του βασιλεως.
12 Aman ajouta: "La reine Esther n’a invité personne d’autre que moi au festin qu’elle a préparé pour le roi, et demain encore je suis invité par elle avec le roi.	12 Και ειπεν ο Αμαν, Μαλιστα η βασιλισσα Εσθηρ δεν προσεκαλεσεν εις το συμποσιον το οποιον εκαμεν, ειμη εμε, μετα του βασιλεως? και αυριον ετι ειμαι προσκεκλημενος προς αυτην μετα του βασιλεως?
13 Mais tout cela n’est rien pour moi tant que je vois Mardochée, ce Juif, assis à la porte du roi.”	13 πλην παντα ταυτα δεν με ωφελουσιν, ενοσω βλεπω τον Μαροδοχαιον τον Ιουδαιον καθημενον εν τη πυλη του βασιλεως.
14 Sa femme Zérech et ses amis lui dirent: "Donne l’ordre de dresser une potence haute de 50 coudées, et demain matin tu demanderas au roi qu’on y pende Mardochée. Tu seras ainsi de bonne humeur pour aller au festin avec le roi.” Aman partagea cet avis et donna l’ordre de dresser la potence.	14 Και ειπε προς αυτον Ζερες η γυνη αυτου και παντες οι φιλοι αυτου, Ας κατασκευασθη ξυλον πεντηκοντα πηχων το υψος, και το πρωι ειπε προς τον βασιλεα να κρεμασθη ο Μαροδοχαιος επ' αυτο? τοτε υπαγε περιχαρης μετα του βασιλεως εις το συμποσιον. Και το πραγμα ηρεσεν εις τον Αμαν, και προσεταξε να ετοιμασθη το ξυλον.