Deuxième livre des Chroniques 6

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Alors Salomon dit: “Yahvé a choisi de vivre dans la nuée obscure.	1 τοτε ειπεν σαλωμων κυριος ειπεν του κατασκηνωσαι εν γνοφω
2 Oui! Je t’ai construit une demeure, un Temple, un lieu où tu habiteras à jamais!”	2 και εγω ωκοδομηκα οικον τω ονοματι σου αγιον σοι και ετοιμον του κατασκηνωσαι εις τους αιωνας
3 Puis le roi se tourna pour bénir toute l’assemblée d’Israël qui se tenait là.	3 και επεστρεψεν ο βασιλευς το προσωπον αυτου και ευλογησεν την πασαν εκκλησιαν ισραηλ και πασα εκκλησια ισραηλ παρειστηκει
4 Il dit: “Béni soit Yahvé, Dieu d’Israël, car il vient de réaliser ce qu’il avait dit à David mon père:	4 και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ ος ελαλησεν εν στοματι αυτου προς δαυιδ τον πατερα μου και εν χερσιν αυτου επληρωσεν λεγων
5 Depuis le jour où j’ai fait sortir mon peuple d’Égypte, je n’ai choisi aucune ville sur la terre d’Israël pour y bâtir la Maison où serait mon Nom, et je n’ai choisi personne pour être le chef de mon peuple Israël.	5 απο της ημερας ης ανηγαγον τον λαον μου εκ γης αιγυπτου ουκ εξελεξαμην εν πολει απο πασων φυλων ισραηλ του οικοδομησαι οικον του ειναι ονομα μου εκει και ουκ εξελεξαμην εν ανδρι του ειναι εις ηγουμενον επι τον λαον μου ισραηλ
6 Mais j’ai choisi Jérusalem pour être le lieu où sera mon Nom, et David comme chef de mon peuple!	6 και εξελεξαμην εν ιερουσαλημ γενεσθαι το ονομα μου εκει και εξελεξαμην εν δαυιδ ωστε ειναι επανω του λαου μου ισραηλ
7 Mon père David voulait construire un Temple pour le Nom de Yahvé, le Dieu d’Israël,	7 και εγενετο επι καρδιαν δαυιδ του πατρος μου του οικοδομησαι οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ
8 mais Yahvé a dit à mon père: Tu voulais construire un Temple pour mon Nom: c’était très bien!	8 και ειπεν κυριος προς δαυιδ πατερα μου διοτι εγενετο επι καρδιαν σου του οικοδομησαι οικον τω ονοματι μου καλως εποιησας οτι εγενετο επι καρδιαν σου
9 Cependant, ce n’est pas toi qui construira la Maison, mais ton fils né de toi: lui me construira une Maison.	9 πλην συ ουκ οικοδομησεις τον οικον οτι ο υιος σου ος εξελευσεται εκ της οσφυος σου ουτος οικοδομησει τον οικον τω ονοματι μου
10 Yahvé a réalisé ce qu’il avait dit: j’ai succédé à David, mon père, et je me suis assis sur le trône d’Israël selon la promesse de Yahvé. J’ai construit une Maison pour le Nom de Yahvé Dieu d’Israël,	10 και ανεστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν και εγενηθην αντι δαυιδ πατρος μου και εκαθισα επι τον θρονον ισραηλ καθως ελαλησεν κυριος και ωκοδομησα τον οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ
11 et j’y ai placé l’Arche qui renferme l’Alliance que Yahvé a faite avec le peuple d’Israël.”	11 και εθηκα εκει την κιβωτον εν η εκει διαθηκη κυριου ην διεθετο τω ισραηλ
12 Alors, debout devant l’autel de Yahvé, en présence de toute l’assemblée d’Israël, Salomon étendit les mains.	12 και εστη κατεναντι του θυσιαστηριου κυριου εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ και διεπετασεν τας χειρας αυτου
13 Salomon avait fait une tribune de bronze et l’avait placée au milieu de la cour: elle mesurait cinq coudées de long, cinq de large, et trois de haut. Monté sur la tribune, Salomon s’agenouilla devant toute l’assemblée d’Israël: il étendit ses mains vers le ciel	13 οτι εποιησεν σαλωμων βασιν χαλκην και εθηκεν αυτην εν μεσω της αυλης του ιερου πεντε πηχων το μηκος αυτης και πεντε πηχεων το ευρος αυτης και τριων πηχεων το υψος αυτης και εστη επ' αυτης και επεσεν επι τα γονατα εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ και διεπετασεν τας χειρας αυτου εις τον ουρανον
14 et dit: “Yahvé, Dieu d’Israël, ni au ciel, ni sur la terre il n’y a de Dieu comme toi. Tu es fidèle à ton Alliance et tu te montres plein de bonté envers tes serviteurs quand ils vivent en t’obéissant de tout leur cœur.	14 και ειπεν κυριε ο θεος ισραηλ ουκ εστιν ομοιος σοι θεος εν ουρανω και επι της γης φυλασσων την διαθηκην και το ελεος τοις παισιν σου τοις πορευομενοις εναντιον σου εν ολη καρδια
15 Tu as tenu la promesse que tu as faite à ton serviteur David, mon père, aujourd’hui ta main a réalisé ce que tu avais promis en paroles.	15 α εφυλαξας τω παιδι σου δαυιδ τω πατρι μου α ελαλησας αυτω λεγων και ελαλησας εν στοματι σου και εν χερσιν σου επληρωσας ως η ημερα αυτη
16 Maintenant, Yahvé, Dieu d’Israël, tiens la promesse que tu as faite à ton serviteur David quand tu lui as dit: Si tes fils sont attentifs à leur conduite et suivent ma Loi comme toi-même l’as fait, toujours il y aura quelqu’un de ta descendance pour régner sur Israël.	16 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ φυλαξον τω παιδι σου τω δαυιδ τω πατρι μου α ελαλησας αυτω λεγων ουκ εκλειψει σοι ανηρ απο προσωπου μου καθημενος επι θρονου ισραηλ πλην εαν φυλαξωσιν οι υιοι σου την οδον αυτων του πορευεσθαι εν τω νομω μου ως επορευθης εναντιον μου
17 “Maintenant, Yahvé Dieu d’Israël, que se vérifie la parole que tu as dite à ton serviteur David!	17 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ πιστωθητω δη το ρημα σου ο ελαλησας τω παιδι σου τω δαυιδ
18 Serait-ce vrai que Dieu habite avec l’homme sur la terre? Les cieux et les cieux des cieux ne peuvent te contenir, bien moins encore cette maison que j’ai construite!	18 οτι ει αληθως κατοικησει θεος μετα ανθρωπων επι της γης ει ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου ουκ αρκεσουσιν σοι και τις ο οικος ουτος ον ωκοδομησα
19 Écoute cependant la prière et la supplication de ton serviteur! Yahvé, mon Dieu, entends le cri et la prière que ton serviteur te présente.	19 και επιβλεψη επι την προσευχην παιδος σου και επι την δεησιν μου κυριε ο θεος του επακουσαι της δεησεως και της προσευχης ης ο παις σου προσευχεται εναντιον σου σημερον
20 Que tes yeux soient ouverts jour et nuit sur cette Maison, sur ce lieu où tu as promis de mettre ton Nom. Écoute la prière que ton serviteur fait monter en ce lieu;	20 του ειναι οφθαλμους σου ανεωγμενους επι τον οικον τουτον ημερας και νυκτος εις τον τοπον τουτον ον ειπας επικληθηναι το ονομα σου εκει του ακουσαι της προσευχης ης ο παις σου προσευχεται εις τον τοπον τουτον
21 écoute les supplications que ton serviteur et ton peuple Israël t’adresseront en ce lieu; du lieu de ta Demeure, des cieux, écoute et pardonne.	21 και ακουση της δεησεως του παιδος σου και λαου σου ισραηλ α αν προσευξωνται εις τον τοπον τουτον και συ εισακουση εν τω τοπω της κατοικησεως σου εκ του ουρανου και ακουση και ιλεως εση
22 Si quelqu’un pèche contre son frère et qu’on l’oblige à prêter un serment solennel, lorsqu’il viendra prêter ce serment devant ton autel, dans cette maison,	22 εαν αμαρτη ανηρ τω πλησιον αυτου και λαβη επ' αυτον αραν του αρασθαι αυτον και ελθη και αρασηται κατεναντι του θυσιαστηριου εν τω οικω τουτω
23 écoute-le du haut des cieux, agis et juge tes serviteurs: condamne le coupable en faisant retomber sa conduite sur sa tête, mais fais voir l’innocence du juste et traite-le selon sa justice.	23 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ποιησεις και κρινεις τους δουλους σου του αποδουναι τω ανομω και αποδουναι οδους αυτου εις κεφαλην αυτου του δικαιωσαι δικαιον του αποδουναι αυτω κατα την δικαιοσυνην αυτου
24 Lorsque ton peuple Israël aura péché contre toi et qu’il sera battu devant l’ennemi, s’il se repent et loue ton Nom,	24 και εαν θραυσθη ο λαος σου ισραηλ κατεναντι του εχθρου εαν αμαρτωσιν σοι και επιστρεψωσιν και εξομολογησωνται τω ονοματι σου και προσευξωνται και δεηθωσιν εναντιον σου εν τω οικω τουτω
25 écoute-le du haut des cieux, pardonne le péché de ton peuple Israël et ramène-le vers le pays que tu as donné, à lui et à ses pères.	25 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις λαου σου ισραηλ και αποστρεψεις αυτους εις την γην ην εδωκας αυτοις και τοις πατρασιν αυτων
26 Lorsque ton peuple aura péché contre toi et que le ciel retiendra la pluie, s’il vient prier dans ce lieu, s’il célèbre ton Nom, s’il renonce au péché pour lequel tu l’auras humilié,	26 εν τω συσχεθηναι τον ουρανον και μη γενεσθαι υετον οτι αμαρτησονται σοι και προσευξονται εις τον τοπον τουτον και αινεσουσιν το ονομα σου και απο των αμαρτιων αυτων επιστρεψουσιν οτι ταπεινωσεις αυτους
27 toi, écoute du haut des cieux, pardonne le péché de tes serviteurs et de ton peuple Israël. Montre-leur le bon chemin qu’ils doivent suivre et envoie la pluie sur la terre que tu as donnée à ton peuple en héritage.	27 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις των παιδων σου και του λαου σου ισραηλ οτι δηλωσεις αυτοις την οδον την αγαθην εν η πορευσονται εν αυτη και δωσεις υετον επι την γην σου ην εδωκας τω λαω σου εις κληρονομιαν
28 “Lorsqu’il y aura dans le pays une famine, une peste, un fléau ou une catastrophe, sauterelles ou criquets, lorsque son ennemi l’assiégera dans l’une de ses villes, lorsqu’il y aura une épidémie ou une maladie -	28 λιμος εαν γενηται επι της γης θανατος εαν γενηται ανεμοφθορια και ικτερος ακρις και βρουχος εαν γενηται εαν θλιψη αυτον ο εχθρος κατεναντι των πολεων αυτων κατα πασαν πληγην και παν πονον
29 quelle que soit la prière de qui que ce soit ou de tout ton peuple, lorsqu’ils se voient dans la douleur ou la détresse et tendent les mains vers cette Maison,	29 και πασα προσευχη και πασα δεησις η εαν γενηται παντι ανθρωπω και παντι λαω σου ισραηλ εαν γνω ανθρωπος την αφην αυτου και την μαλακιαν αυτου και διαπεταση τας χειρας αυτου εις τον οικον τουτον
30 écoute du haut des cieux où tu habites et pardonne; toi qui connais leurs cœurs - puisque toi seul connais le cœur des fils d’Adam - traite chacun selon sa conduite.	30 και συ εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ιλαση και δωσεις ανδρι κατα τας οδους αυτου ως αν γνως την καρδιαν αυτου οτι μονος γινωσκεις την καρδιαν υιων ανθρωπων
31 Ainsi tous te craindront et marcheront dans tes chemins tous les jours de leur vie, sur cette terre que tu as donnée à nos pères.	31 οπως φοβωνται τας οδους σου πασας τας ημερας ας αυτοι ζωσιν επι προσωπου της γης ης εδωκας τοις πατρασιν ημων
32 “Un étranger, qui n’est pas de ton peuple Israël, pourrait venir d’un pays lointain à cause de ta grande renommée, de ta main puissante et de tes grandes interventions. S’il vient prier dans cette Maison,	32 και πας αλλοτριος ος ουκ εκ του λαου σου ισραηλ εστιν αυτος και ελθη εκ γης μακροθεν δια το ονομα σου το μεγα και την χειρα σου την κραταιαν και τον βραχιονα σου τον υψηλον και ελθωσιν και προσευξωνται εις τον τοπον τουτον
33 écoute-le du haut des cieux où tu habites et exauce en toutes choses la prière de cet étranger. Ainsi tous les peuples de la terre connaîtront ton Nom, ils te craindront comme le fait ton peuple Israël, et ils sauront que ton Nom repose sur cette Maison que j’ai bâtie.	33 και εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ποιησεις κατα παντα οσα εαν επικαλεσηται σε ο αλλοτριος οπως γνωσιν παντες οι λαοι της γης το ονομα σου και του φοβεισθαι σε ως ο λαος σου ισραηλ και του γνωναι οτι επικεκληται το ονομα σου επι τον οικον τουτον ον ωκοδομησα
34 “Lorsque ton peuple partira en guerre contre ses ennemis par le chemin sur lequel tu l’auras envoyé, s’il te prie en se tournant vers cette ville que tu as choisie, et vers la Maison que j’ai bâtie en l’honneur de ton Nom,	34 εαν δε εξελθη ο λαος σου εις πολεμον επι τους εχθρους αυτου εν οδω η αποστελεις αυτους και προσευξωνται προς σε κατα την οδον της πολεως ταυτης ην εξελεξω εν αυτη και οικου ου ωκοδομησα τω ονοματι σου
35 écoute du haut des cieux ses prières et ses supplications et fais-lui justice.	35 και ακουση εκ του ουρανου της δεησεως αυτων και της προσευχης αυτων και ποιησεις το δικαιωμα αυτων
36 “Lorsqu’ils auront péché contre toi - car y a-t-il un seul homme qui ne pèche jamais? - lorsque tu seras en colère contre eux, que tu les livreras à leurs ennemis et que leurs vainqueurs les emmèneront captifs dans leur pays loin ou proche,	36 οτι αμαρτησονται σοι οτι ουκ εσται ανθρωπος ος ουχ αμαρτησεται και παταξεις αυτους και παραδωσεις αυτους κατα προσωπον εχθρων και αιχμαλωτευσουσιν οι αιχμαλωτευοντες αυτους εις γην εχθρων εις γην μακραν η εγγυς
37 si dans le pays où on les a emmenés ils regrettent vraiment leur attitude, s’ils se convertissent et te supplient dans ce pays où ils sont captifs, s’ils te disent: Nous avons péché, nous avons fait ce qui est mal et nous avons commis un crime,	37 και επιστρεψωσιν καρδιαν αυτων εν τη γη αυτων ου μετηχθησαν εκει και γε επιστρεψωσιν και δεηθωσιν σου εν τη αιχμαλωσια αυτων λεγοντες ημαρτομεν ηδικησαμεν ηνομησαμεν
38 si dans le pays de leur captivité ils reviennent vers toi de tout leur cœur et de toute leur âme, s’ils te prient en se tournant vers le pays que tu as donné à leurs pères, vers la ville que tu as choisie et vers la Maison que j’ai bâtie en l’honneur de ton Nom,	38 και επιστρεψωσιν προς σε εν ολη καρδια και εν ολη ψυχη αυτων εν γη αιχμαλωτευσαντων αυτους και προσευξωνται οδον γης αυτων ης εδωκας τοις πατρασιν αυτων και της πολεως ης εξελεξω και του οικου ου ωκοδομησα τω ονοματι σου
39 écoute du haut des cieux où tu habites, leurs prières et leurs supplications, et fais-leur justice. Pardonne à ton peuple les péchés qu’il a commis contre toi.	39 και ακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων και ποιησεις κριματα και ιλεως εση τω λαω τω αμαρτοντι σοι
40 “Maintenant, mon Dieu, que tes yeux soient ouverts et tes oreilles attentives à la prière qui se fait en ce lieu!	40 νυν κυριε εστωσαν δη οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι και τα ωτα σου επηκοα εις την δεησιν του τοπου τουτου
41 “Lève-toi, Yahvé Dieu! viens avec l’Arche de ta puissance à ce lieu de repos! Que tes prêtres, Yahvé Dieu, soient revêtus de ton salut et que tes fidèles se réjouissent de bonheur!	41 και νυν αναστηθι κυριε ο θεος εις την καταπαυσιν σου συ και η κιβωτος της ισχυος σου οι ιερεις σου κυριε ο θεος ενδυσαιντο σωτηριαν και οι υιοι σου ευφρανθητωσαν εν αγαθοις
42 “Yahvé Dieu, ne repousse pas celui que tu as consacré et souviens-toi de ton amitié pour ton serviteur David.”	42 κυριε ο θεος μη αποστρεψης το προσωπον του χριστου σου μνησθητι τα ελεη δαυιδ του δουλου σου