Deuxième livre des Rois 19

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Lorsque le roi Ézékias entendit ces paroles, il déchira ses habits, il se couvrit d’un sac et se rendit à la Maison de Yahvé.	1 και εγενετο ως ηκουσεν ο βασιλευς εζεκιας και διερρηξεν τα ιματια εαυτου και περιεβαλετο σακκον και εισηλθεν εις οικον κυριου
2 Puis il envoya le maître du palais Élyakim, le secrétaire Chebna et les anciens des prêtres vers le prophète Isaïe, fils d’Amos: tous étaient vêtus de sacs.	2 και απεστειλεν ελιακιμ τον οικονομον και σομναν τον γραμματεα και τους πρεσβυτερους των ιερεων περιβεβλημενους σακκους προς ησαιαν τον προφητην υιον αμως
3 Ils lui dirent: “Voici ce qu’a dit Ézékias: Ce jour est un jour de malheur, de châtiment et de honte. L’enfant est pour sortir du sein maternel, mais la force manque pour accoucher.	3 και ειπον προς αυτον ταδε λεγει εζεκιας ημερα θλιψεως και ελεγμου και παροργισμου η ημερα αυτη οτι ηλθον υιοι εως ωδινων και ισχυς ουκ εστιν τη τικτουση
4 Que Yahvé, ton Dieu, entende toutes les paroles du grand échanson que le roi d’Assyrie, son seigneur, a envoyé pour insulter le Dieu vivant. Que Yahvé, ton Dieu, punisse les paroles qu’il a entendues; et toi, fais monter une prière en faveur du reste qui subsiste encore.”	4 ει πως εισακουσεται κυριος ο θεος σου παντας τους λογους ραψακου ον απεστειλεν αυτον βασιλευς ασσυριων ο κυριος αυτου ονειδιζειν θεον ζωντα και βλασφημειν εν λογοις οις ηκουσεν κυριος ο θεος σου και λημψη προσευχην περι του λειμματος του ευρισκομενου
5 Les serviteurs du roi Ézékias arrivèrent auprès d’Isaïe.	5 και ηλθον οι παιδες του βασιλεως εζεκιου προς ησαιαν
6 Isaïe leur dit: “Vous redirez à votre maître cette parole de Yahvé: N’aie pas peur des paroles que tu as entendues, ces blasphèmes que les serviteurs du roi d’Assyrie ont prononcés contre moi.	6 και ειπεν αυτοις ησαιας ταδε ερειτε προς τον κυριον υμων ταδε λεγει κυριος μη φοβηθης απο των λογων ων ηκουσας ων εβλασφημησαν τα παιδαρια βασιλεως ασσυριων
7 Je vais agir sur son esprit, lui faire entendre une nouvelle qui le fera reprendre la route de son pays et, dans son pays, je le ferai tomber par l’épée.”	7 ιδου εγω διδωμι εν αυτω πνευμα και ακουσεται αγγελιαν και αποστραφησεται εις την γην αυτου και καταβαλω αυτον εν ρομφαια εν τη γη αυτου
8 Le grand échanson repartit et trouva le roi d’Assyrie occupé à combattre contre Libna: le grand échanson savait déjà que le roi avait quitté Lakish	8 και επεστρεψεν ραψακης και ευρεν τον βασιλεα ασσυριων πολεμουντα επι λομνα οτι ηκουσεν οτι απηρεν απο λαχις
9 après avoir reçu cette nouvelle: “Tirhaka, roi de Kouch, s’est mis en route pour te faire la guerre.” De nouveau donc, le roi envoya des messagers à Ézékias en leur disant:	9 και ηκουσεν περι θαρακα βασιλεως αιθιοπων λεγων ιδου εξηλθεν πολεμειν μετα σου και επεστρεψεν και απεστειλεν αγγελους προς εζεκιαν λεγων
10 “Voici ce que vous direz à Ézékias, roi de Juda: Tu mets ta confiance en ton Dieu et tu dis que Jérusalem ne sera pas livrée entre les mains du roi d’Assyrie. Mais ton Dieu pourrait bien te décevoir.	10 μη επαιρετω σε ο θεος σου εφ' ω συ πεποιθας επ' αυτω λεγων ου μη παραδοθη ιερουσαλημ εις χειρας βασιλεως ασσυριων
11 Tu as entendu ce que les rois d’Assyrie ont fait à tous les pays, ils les ont voués à l’anathème. Pourquoi toi serais-tu délivré?	11 ιδου συ ηκουσας παντα οσα εποιησαν βασιλεις ασσυριων πασαις ταις γαις του αναθεματισαι αυτας και συ ρυσθηση
12 Les dieux des nations que mes pères ont exterminées, Gozan, Harrân, Récef et les Édénites qui étaient à Tel-Basar, ont-ils été capables de les sauver?	12 μη εξειλαντο αυτους οι θεοι των εθνων ους διεφθειραν οι πατερες μου την τε γωζαν και την χαρραν και ραφες και υιους εδεμ τους εν θαεσθεν
13 Où sont les rois de Hamat, d’Arpad, de Laïr, de Séfarvayim, de Héna et d’Ivva?”	13 που εστιν ο βασιλευς αιμαθ και ο βασιλευς αρφαδ και που εστιν σεπφαρουαιν ανα και αυα
14 Ézékias prit la lettre des mains des messagers et la lut, puis il se rendit à la Maison de Yahvé. Là, Ézékias la déroula devant Yahvé	14 και ελαβεν εζεκιας τα βιβλια εκ χειρος των αγγελων και ανεγνω αυτα και ανεβη εις οικον κυριου και ανεπτυξεν αυτα εζεκιας εναντιον κυριου
15 et il fit cette prière: “Yahvé, Dieu d’Israël, Dieu qui sièges sur les Chérubins, il n’y a pas d’autre Dieu que toi dans tous les royaumes de la terre: c’est toi qui as fait le ciel et la terre.	15 και ειπεν κυριε ο θεος ισραηλ ο καθημενος επι των χερουβιν συ ει ο θεος μονος εν πασαις ταις βασιλειαις της γης συ εποιησας τον ουρανον και την γην
16 Prête l’oreille, Yahvé, entends, ouvre les yeux, Yahvé, et vois! Entends les paroles, les insultes de Sennakérib contre le Dieu vivant.	16 κλινον κυριε το ους σου και ακουσον ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε και ακουσον τους λογους σενναχηριμ ους απεστειλεν ονειδιζειν θεον ζωντα
17 C’est vrai, Yahvé, les rois d’Assyrie ont ravagé les nations païennes.	17 οτι αληθεια κυριε ηρημωσαν βασιλεις ασσυριων τα εθνη
18 Ils ont livré leurs dieux au feu, mais ce n’étaient pas des dieux, seulement l’œuvre des mains de l’homme, du bois et de la pierre; ils les ont donc détruits.	18 και εδωκαν τους θεους αυτων εις το πυρ οτι ου θεοι εισιν αλλ' η εργα χειρων ανθρωπων ξυλα και λιθοι και απωλεσαν αυτους
19 Mais maintenant, Yahvé, notre Dieu, délivre-nous de sa main, je t’en prie, et tous les royaumes de la terre sauront que toi seul, Yahvé, tu es Dieu!”	19 και νυν κυριε ο θεος ημων σωσον ημας εκ χειρος αυτου και γνωσονται πασαι αι βασιλειαι της γης οτι συ κυριος ο θεος μονος
20 Isaïe, fils d’Amos, envoya dire ceci à Ézékias: “Voici ce que dit Yahvé, le Dieu d’Israël: J’ai entendu la prière que tu m’as adressée au sujet de Sennakérib, roi d’Assyrie.	20 και απεστειλεν ησαιας υιος αμως προς εζεκιαν λεγων ταδε λεγει κυριος ο θεος των δυναμεων ο θεος ισραηλ α προσηυξω προς με περι σενναχηριμ βασιλεως ασσυριων ηκουσα
21 Eh bien, voici la parole que Yahvé prononce contre lui: “Elle te méprise, elle se moque de toi, la vierge fille de Sion, elle secoue la tête en te regardant, la fille de Jérusalem.	21 ουτος ο λογος ον ελαλησεν κυριος επ' αυτον εξουδενησεν σε και εμυκτηρισεν σε παρθενος θυγατηρ σιων επι σοι κεφαλην αυτης εκινησεν θυγατηρ ιερουσαλημ
22 Qui as-tu insulté avec tes blasphèmes? Contre qui as-tu élevé la voix et levé tes yeux pleins d’orgueil? Contre le Saint d’Israël!	22 τινα ωνειδισας και εβλασφημησας και επι τινα υψωσας φωνην και ηρας εις υψος τους οφθαλμους σου εις τον αγιον του ισραηλ
23 Par la bouche de tes messagers tu as insulté le Seigneur! Tu as dit: Avec mes nombreux chars j’ai gravi les sommets des montagnes, les pentes du Liban. J’ai coupé la forêt de cèdres et les plus beaux de ses cyprès. J’ai atteint le plus lointain de ses repaires et son jardin boisé.	23 εν χειρι αγγελων σου ωνειδισας κυριον και ειπας εν τω πληθει των αρματων μου εγω αναβησομαι εις υψος ορεων μηρους του λιβανου και εκοψα το μεγεθος της κεδρου αυτου τα εκλεκτα κυπαρισσων αυτου και ηλθον εις μελον τελους αυτου δρυμου καρμηλου αυτου
24 J’ai creusé, et j’ai bu des eaux étrangères, j’ai desséché sous la plante de mes pieds tous les canaux de l’Égypte.	24 εγω εψυξα και επιον υδατα αλλοτρια και εξηρημωσα τω ιχνει του ποδος μου παντας ποταμους περιοχης
25 On ne t’a donc pas dit que depuis longtemps je préparais cela? Dès le commencement j’ai fait un projet, que maintenant je réalise. Tu devais transformer des villes fortifiées en un tas de ruines;	25 επλασα αυτην νυν ηγαγον αυτην και εγενηθη εις επαρσεις αποικεσιων μαχιμων πολεις οχυρας
26 leurs habitants, trop faibles, étaient effrayés, apeurés; ils étaient comme l’herbe des champs, comme le gazon encore vert, comme la mousse qui pousse sur les toits, comme le grain qui rouille avant de devenir épi.	26 και οι ενοικουντες εν αυταις ησθενησαν τη χειρι επτηξαν και κατησχυνθησαν εγενοντο χορτος αγρου η χλωρα βοτανη χλοη δωματων και πατημα απεναντι εστηκοτος
27 Mais je sais lorsque tu t’assieds, lorsque tu sors et que tu rentres. Et quand tu te mets en colère contre moi, je le sais encore.	27 και την καθεδραν σου και την εξοδον σου και την εισοδον σου εγνων και τον θυμον σου επ' εμε
28 Eh bien, puisque tu t’es mis en colère contre moi et que ton insolence est montée jusqu’à mes oreilles, je vais passer mon anneau à ta narine, et mon mors à tes lèvres, et je te reconduirai par le chemin par lequel tu es venu.	28 δια το οργισθηναι σε επ' εμε και το στρηνος σου ανεβη εν τοις ωσιν μου και θησω τα αγκιστρα μου εν τοις μυκτηρσιν σου και χαλινον εν τοις χειλεσιν σου και αποστρεψω σε εν τη οδω η ηλθες εν αυτη
29 “Maintenant, voici un signe pour toi, Ézékias: cette année on mangera du grain tombé; l’an prochain, le grain qui pousse tout seul, mais la troisième année vous sèmerez et vous moissonnerez; vous planterez des vignes et vous en mangerez le fruit.	29 και τουτο σοι το σημειον φαγη τουτον τον ενιαυτον αυτοματα και τω ετει τω δευτερω τα ανατελλοντα και ετι τριτω σπορα και αμητος και φυτεια αμπελωνων και φαγεσθε τον καρπον αυτων
30 “Les rescapés de la maison de Juda donneront de nouveau des racines en bas et des fruits en haut.	30 και προσθησει το διασεσωσμενον οικου ιουδα το υπολειφθεν ριζαν κατω και ποιησει καρπον ανω
31 “Car de Jérusalem sortira un reste et du mont Sion, des survivants. Ce sera l’œuvre de Yahvé Sabaot et de son soin jaloux.	31 οτι εξ ιερουσαλημ εξελευσεται καταλειμμα και ανασωζομενος εξ ορους σιων ο ζηλος κυριου των δυναμεων ποιησει τουτο
32 “C’est pourquoi, voici ce que Yahvé dit au sujet du roi d’Assyrie: “Il n’assiégera pas cette ville et il n’y lancera pas de flèches. Il ne dressera pas contre elle le bouclier, il ne fera pas monter un remblai,	32 ουχ ουτως ταδε λεγει κυριος προς βασιλεα ασσυριων ουκ εισελευσεται εις την πολιν ταυτην και ου τοξευσει εκει βελος και ου προφθασει αυτην θυρεος και ου μη εκχεη προς αυτην προσχωμα
33 mais il retournera par le chemin par lequel il est venu. Il n’entrera pas dans cette ville. Parole de Yahvé!	33 τη οδω η ηλθεν εν αυτη αποστραφησεται και εις την πολιν ταυτην ουκ εισελευσεται λεγει κυριος
34 Je protégerai cette ville et je la sauverai, à cause de moi et de mon serviteur David.”	34 και υπερασπιω υπερ της πολεως ταυτης δι' εμε και δια δαυιδ τον δουλον μου
35 Cette même nuit l’ange de Yahvé sortit et frappa dans le camp des Assyriens 185 000 hommes. Le matin, quand on se leva, il n’y avait que des cadavres: tous morts!	35 και εγενετο εως νυκτος και εξηλθεν αγγελος κυριου και επαταξεν εν τη παρεμβολη των ασσυριων εκατον ογδοηκοντα πεντε χιλιαδας και ωρθρισαν το πρωι και ιδου παντες σωματα νεκρα
36 Sennakérib, roi d’Assyrie, partit donc et revint séjourner à Ninive.	36 και απηρεν και επορευθη και απεστρεψεν σενναχηριμ βασιλευς ασσυριων και ωκησεν εν νινευη
37 Là, pendant qu’il était prosterné dans la Maison de son dieu Nisrok, ses fils Adramélek et Sarécer le frappèrent de leur épée et prirent la fuite au pays d’Ararat. Asarhaddon, son fils, devint roi à sa place.	37 και εγενετο αυτου προσκυνουντος εν οικω νεσεραχ θεου αυτου και αδραμελεχ και σαρασαρ οι υιοι αυτου επαταξαν αυτον εν μαχαιρα και αυτοι εσωθησαν εις γην αραρατ και εβασιλευσεν ασορδαν ο υιος αυτου αντ' αυτου