Deuxième livre des Rois 17

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Osée, fils d’Éla commença à régner sur Israël, à Samarie, en la douzième année d’Akaz, roi de Juda; il régna 9 ans.	1 εν ετει δωδεκατω τω αχαζ βασιλει ιουδα εβασιλευσεν ωσηε υιος ηλα εν σαμαρεια επι ισραηλ εννεα ετη
2 Il fit ce qui est mal au regard de Yahvé, mais pas autant que les rois d’Israël qui l’avaient précédé.	2 και εποιησεν το πονηρον εν οφθαλμοις κυριου πλην ουχ ως οι βασιλεις ισραηλ οι ησαν εμπροσθεν αυτου
3 Salmanasar roi d’Assyrie vint l’attaquer, et Osée dut se soumettre: il lui paya un tribut.	3 επ' αυτον ανεβη σαλαμανασαρ βασιλευς ασσυριων και εγενηθη αυτω ωσηε δουλος και επεστρεψεν αυτω μαναα
4 Mais le roi d’Assyrie s’aperçut que Osée conspirait contre lui: il avait envoyé des messagers à Saïs, vers le roi d’Égypte, et il ne payait plus le tribut, comme chaque année, au roi d’Assyrie. Celui-ci le fit donc arrêter et mettre en prison, enchaîné.	4 και ευρεν βασιλευς ασσυριων εν τω ωσηε αδικιαν οτι απεστειλεν αγγελους προς σηγωρ βασιλεα αιγυπτου και ουκ ηνεγκεν μαναα τω βασιλει ασσυριων εν τω ενιαυτω εκεινω και επολιορκησεν αυτον ο βασιλευς ασσυριων και εδησεν αυτον εν οικω φυλακης
5 Le roi d’Assyrie envahit tout le pays; il arriva devant Samarie et l’assiégea durant trois ans.	5 και ανεβη ο βασιλευς ασσυριων εν παση τη γη και ανεβη εις σαμαρειαν και επολιορκησεν επ' αυτην τρια ετη
6 La neuvième année d’Osée, le roi d’Assyrie s’empara de Samarie et il déporta les Israélites en Assyrie. Il les établit à Halah sur le Habor, le fleuve de Gozan, ainsi que dans les villes de Médie.	6 εν ετει ενατω ωσηε συνελαβεν βασιλευς ασσυριων την σαμαρειαν και απωκισεν τον ισραηλ εις ασσυριους και κατωκισεν αυτους εν αλαε και εν αβωρ ποταμοις γωζαν και ορη μηδων
7 Cela arriva parce que les fils d’Israël avaient péché contre Yahvé leur Dieu, qui les avait fait monter du pays d’Égypte et les avait délivrés de la main du Pharaon, roi d’Égypte: ils s’étaient tournés vers d’autre dieux.	7 και εγενετο οτι ημαρτον οι υιοι ισραηλ τω κυριω θεω αυτων τω αναγαγοντι αυτους εκ γης αιγυπτου υποκατωθεν χειρος φαραω βασιλεως αιγυπτου και εφοβηθησαν θεους ετερους
8 Les Israélites imitèrent les coutumes des nations que Yahvé avait dépossédées devant les fils d’Israël.	8 και επορευθησαν τοις δικαιωμασιν των εθνων ων εξηρεν κυριος απο προσωπου υιων ισραηλ και οι βασιλεις ισραηλ οσοι εποιησαν
9 Ils prononcèrent contre Yahvé, leur Dieu, des paroles indécentes, ils se construisirent des Hauts-Lieux dans toutes leurs villes, depuis la tour de garde jusqu’à la ville fortifiée.	9 και οσοι ημφιεσαντο οι υιοι ισραηλ λογους ουχ ουτως κατα κυριου θεου αυτων και ωκοδομησαν εαυτοις υψηλα εν πασαις ταις πολεσιν αυτων απο πυργου φυλασσοντων εως πολεως οχυρας
10 Ils mirent des pierres levées et des pieux sacrés sur toute colline élevée et sous tout arbre vert.	10 και εστηλωσαν εαυτοις στηλας και αλση επι παντι βουνω υψηλω και υποκατω παντος ξυλου αλσωδους
11 Et là, dans tous ces Hauts-Lieux, ils faisaient fumer l’encens comme avaient fait les nations que Yahvé avait chassées devant eux; ils commirent encore toutes sortes d’actions mauvaises pour mettre Yahvé en colère.	11 και εθυμιασαν εκει εν πασιν υψηλοις καθως τα εθνη α απωκισεν κυριος εκ προσωπου αυτων και εποιησαν κοινωνους και εχαραξαν του παροργισαι τον κυριον
12 Ils se mirent au service de sales idoles alors que Yahvé leur avait dit: “Vous ne ferez pas cela.”	12 και ελατρευσαν τοις ειδωλοις οις ειπεν κυριος αυτοις ου ποιησετε το ρημα τουτο κυριω
13 Pourtant Yahvé avait solennellement averti Israël et Juda par la bouche de tous les prophètes et de tous les voyants: “Renoncez à votre mauvaise conduite et observez mes commandements et mes ordres, selon cette Loi que j’ai ordonnée à vos pères et que je vous ai communiquée par la bouche de mes serviteurs les prophètes.”	13 και διεμαρτυρατο κυριος εν τω ισραηλ και εν τω ιουδα εν χειρι παντων των προφητων αυτου παντος ορωντος λεγων αποστραφητε απο των οδων υμων των πονηρων και φυλαξατε τας εντολας μου και τα δικαιωματα μου και παντα τον νομον ον ενετειλαμην τοις πατρασιν υμων οσα απεστειλα αυτοις εν χειρι των δουλων μου των προφητων
14 Mais ils n’écoutèrent pas. Et plus encore que leurs pères, qui n’avaient pas cru en Yahvé, leur Dieu, ils firent la forte tête.	14 και ουκ ηκουσαν και εσκληρυναν τον νωτον αυτων υπερ τον νωτον των πατερων αυτων
15 Ils méprisèrent ses commandements et l’Alliance qu’il avait conclue avec leurs pères, les ordonnances qu’il leur avait données. Ils s’attachèrent à des idoles inutiles et devinrent eux-mêmes aussi inutiles que leurs idoles, comme les nations qui les entouraient, alors que Yahvé leur avait commandé de ne pas les imiter.	15 και τα μαρτυρια αυτου οσα διεμαρτυρατο αυτοις ουκ εφυλαξαν και επορευθησαν οπισω των ματαιων και εματαιωθησαν και οπισω των εθνων των περικυκλω αυτων ων ενετειλατο αυτοις του μη ποιησαι κατα ταυτα
16 Ils abandonnèrent tous les commandements de Yahvé leur Dieu, ils se firent des idoles de métal: leurs deux veaux! Ils dressèrent des pieux sacrés, ils se prosternèrent devant toutes les puissances du ciel, et ils servirent Baal.	16 εγκατελιπον τας εντολας κυριου θεου αυτων και εποιησαν εαυτοις χωνευμα δυο δαμαλεις και εποιησαν αλση και προσεκυνησαν παση τη δυναμει του ουρανου και ελατρευσαν τω βααλ
17 Ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles par le feu, ils pratiquèrent la sorcellerie et la magie, ils se vendirent pour faire ce qui est mal au regard de Yahvé, pour le mettre en colère.	17 και διηγον τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εν πυρι και εμαντευοντο μαντειας και οιωνιζοντο και επραθησαν του ποιησαι το πονηρον εν οφθαλμοις κυριου παροργισαι αυτον
18 Finalement, Yahvé s’emporta contre Israël et le rejeta loin de lui. Seule la tribu de Juda est restée.	18 και εθυμωθη κυριος σφοδρα εν τω ισραηλ και απεστησεν αυτους απο του προσωπου αυτου και ουχ υπελειφθη πλην φυλη ιουδα μονωτατη
19 Mais Juda non plus n’a pas observé les commandements de Yahvé, son Dieu; ils ont imité les pratiques qui étaient devenues habituelles en Israël.	19 και γε ιουδας ουκ εφυλαξεν τας εντολας κυριου του θεου αυτων και επορευθησαν εν τοις δικαιωμασιν ισραηλ οις εποιησαν
20 C’est pourquoi Yahvé a rejeté toute la race d’Israël, il les a frappés, il les a livrés aux mains de pillards et en fin de compte il les a rejetés loin de lui.	20 και απεωσαντο τον κυριον εν παντι σπερματι ισραηλ και εσαλευσεν αυτους και εδωκεν αυτους εν χειρι διαρπαζοντων αυτους εως ου απερριψεν αυτους απο προσωπου αυτου
21 Lorsque Jéroboam fils de Nabat a arraché Israël à la maison de David, lorsqu’on l’a consacré comme roi, il a éloigné Israël loin de Yahvé: il lui a fait commettre un grand péché.	21 οτι πλην ισραηλ επανωθεν οικου δαυιδ και εβασιλευσαν τον ιεροβοαμ υιον ναβατ και εξεωσεν ιεροβοαμ τον ισραηλ εξοπισθεν κυριου και εξημαρτεν αυτους αμαρτιαν μεγαλην
22 Les Israélites ont persévéré dans tous les péchés que Jéroboam avait commis, ils ne s’en sont pas détournés.	22 και επορευθησαν οι υιοι ισραηλ εν παση αμαρτια ιεροβοαμ η εποιησεν ουκ απεστησαν απ' αυτης
23 Si bien qu’à la fin Yahvé a rejeté Israël loin de lui, comme il l’avait dit par la bouche de tous ses serviteurs les prophètes; Israël a été déporté en Assyrie loin de sa terre jusqu’à ce jour.	23 εως ου μετεστησεν κυριος τον ισραηλ απο προσωπου αυτου καθως ελαλησεν κυριος εν χειρι παντων των δουλων αυτου των προφητων και απωκισθη ισραηλ επανωθεν της γης αυτου εις ασσυριους εως της ημερας ταυτης
24 Le roi d’Assyrie fit venir des gens de Babylone, de Kouta, d’Avva, de Hamat, et de Séfarvayim; il les installa dans les villes de Samarie à la place des Israélites. Ils prirent ainsi possession de la Samarie et s’établirent dans ses villes.	24 και ηγαγεν βασιλευς ασσυριων εκ βαβυλωνος τον εκ χουνθα και απο αια και απο αιμαθ και σεπφαρουαιν και κατωκισθησαν εν πολεσιν σαμαρειας αντι των υιων ισραηλ και εκληρονομησαν την σαμαρειαν και κατωκησαν εν ταις πολεσιν αυτης
25 Au début, quand ils s’installèrent dans ce lieu, ces gens n’honoraient pas Yahvé, aussi Yahvé envoya-t-il contre eux des lions qui en firent un carnage.	25 και εγενετο εν αρχη της καθεδρας αυτων ουκ εφοβηθησαν τον κυριον και απεστειλεν κυριος εν αυτοις τους λεοντας και ησαν αποκτεννοντες εν αυτοις
26 Alors ils dirent au roi d’Assyrie: “Les nations que tu as déportées et installées dans les villes de Samarie ne connaissent pas la Loi du Dieu du pays. C’est pourquoi il a envoyé contre elles des lions et ceux-ci les font mourir, car ils ne connaissent pas la Loi du Dieu du pays.”	26 και ειπον τω βασιλει ασσυριων λεγοντες τα εθνη α απωκισας και αντεκαθισας εν πολεσιν σαμαρειας ουκ εγνωσαν το κριμα του θεου της γης και απεστειλεν εις αυτους τους λεοντας και ιδου εισιν θανατουντες αυτους καθοτι ουκ οιδασιν το κριμα του θεου της γης
27 Le roi d’Assyrie donna donc cet ordre: “Renvoyez là-bas l’un des prêtres que j’ai déportés, il s’y établira et il leur apprendra la Loi du Dieu du pays.”	27 και ενετειλατο ο βασιλευς ασσυριων λεγων απαγετε εκειθεν και πορευεσθωσαν και κατοικειτωσαν εκει και φωτιουσιν αυτους το κριμα του θεου της γης
28 L’un des prêtres de Samarie qui avaient été déportés y alla donc; il s’établit à Béthel et il leur apprit comment on devait honorer Yahvé.	28 και ηγαγον ενα των ιερεων ων απωκισαν απο σαμαρειας και εκαθισεν εν βαιθηλ και ην φωτιζων αυτους πως φοβηθωσιν τον κυριον
29 Mais chaque nation se faisait ses propres dieux et les plaçait dans les maisons des Hauts-Lieux que les Samaritains avaient construits, chaque nation dans les villes où elle habitait.	29 και ησαν ποιουντες εθνη εθνη θεους αυτων και εθηκαν εν οικω των υψηλων ων εποιησαν οι σαμαριται εθνη εν ταις πολεσιν αυτων εν αις κατωκουν εν αυταις
30 Ainsi les gens de Babylone se firent un Soukot-Bénot; les gens de Kouta, un Nergal; ceux de Hamat, un Achima;	30 και οι ανδρες βαβυλωνος εποιησαν την σοκχωθβαινιθ και οι ανδρες χουθ εποιησαν την νηριγελ και οι ανδρες αιμαθ εποιησαν την ασιμαθ
31 les Avvites se firent un Nibhaz et un Tartak; les gens de Séfarvayim faisaient passer leurs enfants par le feu en l’honneur d’Adramélek et d’Anamélek, les divinités de Séfarvayim.	31 και οι ευαιοι εποιησαν την εβλαζερ και την θαρθακ και οι σεπφαρουαιν κατεκαιον τους υιους αυτων εν πυρι τω αδραμελεχ και ανημελεχ θεοις σεπφαρουαιν
32 Ils servaient aussi Yahvé, c’est pourquoi ils choisirent parmi eux des prêtres pour les Hauts-Lieux, pour servir en leur nom dans les maisons des Hauts-Lieux.	32 και ησαν φοβουμενοι τον κυριον και κατωκισαν τα βδελυγματα αυτων εν τοις οικοις των υψηλων α εποιησαν εν σαμαρεια εθνος εθνος εν πολει εν η κατωκουν εν αυτη και ησαν φοβουμενοι τον κυριον και εποιησαν εαυτοις ιερεις των υψηλων και εποιησαν εαυτοις εν οικω των υψηλων
33 Ils servaient Yahvé mais ils servaient aussi leurs dieux selon les coutumes des nations d’où ils avaient été déportés.	33 τον κυριον εφοβουντο και τοις θεοις αυτων ελατρευον κατα το κριμα των εθνων οθεν απωκισεν αυτους εκειθεν
34 Jusqu’à ce jour ils suivent leurs anciennes coutumes. Ils n’honorent pas vraiment Yahvé, car ils ne tiennent pas compte de ses rites et de ses coutumes, selon la Loi et le commandement que Yahvé a donnés aux fils de Jacob, l’homme à qui il a donné le nom d’Israël.	34 εως της ημερας ταυτης αυτοι εποιουν κατα το κριμα αυτων αυτοι φοβουνται και αυτοι ποιουσιν κατα τα δικαιωματα αυτων και κατα την κρισιν αυτων και κατα τον νομον και κατα την εντολην ην ενετειλατο κυριος τοις υιοις ιακωβ ου εθηκεν το ονομα αυτου ισραηλ
35 Yahvé avait conclu avec eux une Alliance et il leur avait donné cet ordre: “Vous ne servirez pas les dieux étrangers, vous ne vous prosternerez pas devant eux, vous ne leur rendrez pas de culte et vous ne leur offrirez pas de sacrifices:	35 και διεθετο κυριος μετ' αυτων διαθηκην και ενετειλατο αυτοις λεγων ου φοβηθησεσθε θεους ετερους και ου προσκυνησετε αυτοις και ου λατρευσετε αυτοις και ου θυσιασετε αυτοις
36 vous n’aurez que Yahvé, qui vous a fait monter du pays d’Égypte en montrant sa force, en frappant de grands coups. C’est lui que vous servirez, c’est devant lui que vous vous prosternerez et c’est à lui que vous offrirez des sacrifices.	36 οτι αλλ' η τω κυριω ος ανηγαγεν υμας εκ γης αιγυπτου εν ισχυι μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω αυτον φοβηθησεσθε και αυτω προσκυνησετε και αυτω θυσετε
37 “Vous observerez et vous mettrez en pratique tous les jours les préceptes, les ordonnances, la Loi et le commandement qu’il a écrits pour vous; vous ne servirez pas d’autres dieux.	37 και τα δικαιωματα και τα κριματα και τον νομον και τας εντολας ας εγραψεν υμιν φυλασσεσθε ποιειν πασας τας ημερας και ου φοβηθησεσθε θεους ετερους
38 N’oubliez pas l’Alliance que j’ai conclue avec vous et ne servez pas d’autres dieux.	38 και την διαθηκην ην διεθετο μεθ' υμων ουκ επιλησεσθε και ου φοβηθησεσθε θεους ετερους
39 C’est Yahvé, votre Dieu, que vous servirez, lui vous délivrera de la main de tous vos ennemis.”	39 οτι αλλ' η τον κυριον θεον υμων φοβηθησεσθε και αυτος εξελειται υμας εκ παντων των εχθρων υμων
40 Mais ils n’ont pas entendu, ils continuent avec leurs anciennes coutumes.	40 και ουκ ακουσεσθε επι τω κριματι αυτων ο αυτοι ποιουσιν
41 Ainsi donc, ces nations craignaient Yahvé mais elles servaient aussi leurs idoles, et leurs fils et leurs petits-fils agissent jusqu’à ce jour comme faisaient leurs pères.	41 και ησαν τα εθνη ταυτα φοβουμενοι τον κυριον και τοις γλυπτοις αυτων ησαν δουλευοντες και γε οι υιοι και οι υιοι των υιων αυτων καθα εποιησαν οι πατερες αυτων ποιουσιν εως της ημερας ταυτης