Livre de la Genèse 27

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Isaac était âgé et ses yeux étaient si affaiblis qu’il ne voyait plus. Il appela Ésaü, son fils aîné, et lui dit: “Mon fils!” Celui-ci répondit: “Me voici.”	1 εγενετο δε μετα το γηρασαι ισαακ και ημβλυνθησαν οι οφθαλμοι αυτου του οραν και εκαλεσεν ησαυ τον υιον αυτου τον πρεσβυτερον και ειπεν αυτω υιε μου και ειπεν ιδου εγω
2 Isaac dit: “Je suis devenu vieux, et je ne peux pas dire le jour de ma mort.	2 και ειπεν ιδου γεγηρακα και ου γινωσκω την ημεραν της τελευτης μου
3 Aussi tu vas prendre tes armes, tes flèches et ton arc, et tu vas sortir dans la campagne pour me rapporter du gibier.	3 νυν ουν λαβε το σκευος σου την τε φαρετραν και το τοξον και εξελθε εις το πεδιον και θηρευσον μοι θηραν
4 Tu me le prépareras comme je l’aime, tu me l’apporteras pour que je le mange et je te bénirai avant de mourir.”	4 και ποιησον μοι εδεσματα ως φιλω εγω και ενεγκε μοι ινα φαγω οπως ευλογηση σε η ψυχη μου πριν αποθανειν με
5 Rébecca écoutait les paroles d’Isaac à son fils Ésaü. Quand Ésaü partit dans la campagne pour chasser et rapporter du gibier,	5 ρεβεκκα δε ηκουσεν λαλουντος ισαακ προς ησαυ τον υιον αυτου επορευθη δε ησαυ εις το πεδιον θηρευσαι θηραν τω πατρι αυτου
6 Rébecca dit à son fils Jacob: “Ton père a parlé à ton frère Ésaü, et j’ai tout entendu. Il lui a dit:	6 ρεβεκκα δε ειπεν προς ιακωβ τον υιον αυτης τον ελασσω ιδε εγω ηκουσα του πατρος σου λαλουντος προς ησαυ τον αδελφον σου λεγοντος
7 ‘Apporte-moi du gibier, tu le prépareras, j’en mangerai et je te bénirai devant Yahvé avant de mourir.’	7 ενεγκον μοι θηραν και ποιησον μοι εδεσματα και φαγων ευλογησω σε εναντιον κυριου προ του αποθανειν με
8 Maintenant mon fils, écoute-moi et fais ce que je te dis.	8 νυν ουν υιε ακουσον μου καθα εγω σοι εντελλομαι
9 Va-t’en au troupeau; tu prendras deux beaux chevreaux et j’en ferai pour ton père un repas comme il aime.	9 και πορευθεις εις τα προβατα λαβε μοι εκειθεν δυο εριφους απαλους και καλους και ποιησω αυτους εδεσματα τω πατρι σου ως φιλει
10 Tu le lui porteras, il en mangera et il te bénira avant de mourir.”	10 και εισοισεις τω πατρι σου και φαγεται οπως ευλογηση σε ο πατηρ σου προ του αποθανειν αυτον
11 Jacob répondit à sa mère Rébecca: “Mais mon frère Ésaü est un homme velu, et moi je n’ai pas de poil!	11 ειπεν δε ιακωβ προς ρεβεκκαν την μητερα αυτου εστιν ησαυ ο αδελφος μου ανηρ δασυς εγω δε ανηρ λειος
12 Si mon père me touche, il verra que je suis un malhonnête, et je m’attirerai une malédiction, non une bénédiction.”	12 μηποτε ψηλαφηση με ο πατηρ μου και εσομαι εναντιον αυτου ως καταφρονων και επαξω επ' εμαυτον καταραν και ουκ ευλογιαν
13 Mais sa mère lui dit: “La malédiction sera pour moi, mon fils. Écoute seulement ce que je te dis, et va chercher les deux chevreaux.”	13 ειπεν δε αυτω η μητηρ επ' εμε η καταρα σου τεκνον μονον υπακουσον της φωνης μου και πορευθεις ενεγκε μοι
14 Il alla donc les prendre au troupeau et les apporta à sa mère, laquelle prépara un repas comme l’aimait son père.	14 πορευθεις δε ελαβεν και ηνεγκεν τη μητρι και εποιησεν η μητηρ αυτου εδεσματα καθα εφιλει ο πατηρ αυτου
15 Rébecca prit alors les meilleurs habits de son fils aîné Ésaü, et de ces habits qu’elle gardait dans la maison, elle habilla son plus jeune fils Jacob.	15 και λαβουσα ρεβεκκα την στολην ησαυ του υιου αυτης του πρεσβυτερου την καλην η ην παρ' αυτη εν τω οικω ενεδυσεν ιακωβ τον υιον αυτης τον νεωτερον
16 Puis elle lui recouvrit les mains et la partie sans poil de son cou avec les peaux des chevreaux.	16 και τα δερματα των εριφων περιεθηκεν επι τους βραχιονας αυτου και επι τα γυμνα του τραχηλου αυτου
17 Elle mit ensuite dans les mains de son fils Jacob le repas et le pain qu’elle avait préparés.	17 και εδωκεν τα εδεσματα και τους αρτους ους εποιησεν εις τας χειρας ιακωβ του υιου αυτης
18 Jacob s’approcha de son père et lui dit: “Mon père!” Il répondit: “Je suis là. Qui es-tu mon fils?”	18 και εισηνεγκεν τω πατρι αυτου ειπεν δε πατερ ο δε ειπεν ιδου εγω τις ει συ τεκνον
19 Jacob dit à son père: “Je suis Ésaü, ton premier-né. J’ai fait comme tu me l’as demandé. Mange donc de mon gibier, et tu me béniras.”	19 και ειπεν ιακωβ τω πατρι αυτου εγω ησαυ ο πρωτοτοκος σου εποιησα καθα ελαλησας μοι αναστας καθισον και φαγε της θηρας μου οπως ευλογηση με η ψυχη σου
20 Isaac dit à son fils: “Tu as trouvé bien vite, mon fils!” Il répondit: “C’est que Yahvé ton Dieu m’a fait faire une bonne rencontre.”	20 ειπεν δε ισαακ τω υιω αυτου τι τουτο ο ταχυ ευρες ω τεκνον ο δε ειπεν ο παρεδωκεν κυριος ο θεος σου εναντιον μου
21 Isaac dit à Jacob: “Avance-toi donc que je te touche, mon fils, pour savoir si c’est toi mon fils Ésaü, ou non.”	21 ειπεν δε ισαακ τω ιακωβ εγγισον μοι και ψηλαφησω σε τεκνον ει συ ει ο υιος μου ησαυ η ου
22 Jacob s’avança vers son père Isaac. Celui-ci le toucha et dit: “La voix est la voix de Jacob, mais les mains sont les mains d’Ésaü.”	22 ηγγισεν δε ιακωβ προς ισαακ τον πατερα αυτου και εψηλαφησεν αυτον και ειπεν η μεν φωνη φωνη ιακωβ αι δε χειρες χειρες ησαυ
23 Il ne le reconnut pas avec ses mains velues comme les mains de son frère Ésaü, de sorte qu’il le bénit.	23 και ουκ επεγνω αυτον ησαν γαρ αι χειρες αυτου ως αι χειρες ησαυ του αδελφου αυτου δασειαι και ηυλογησεν αυτον
24 Il lui demanda: “C’est bien toi, mon fils Ésaü?” Jacob répondit: “C’est moi.”	24 και ειπεν συ ει ο υιος μου ησαυ ο δε ειπεν εγω
25 Son père lui dit: “Sers-moi donc, je veux manger du gibier de mon fils, et ensuite je te bénirai.” Jacob servit son père, qui mangea, puis il lui apporta du vin, et il but.	25 και ειπεν προσαγαγε μοι και φαγομαι απο της θηρας σου τεκνον ινα ευλογηση σε η ψυχη μου και προσηγαγεν αυτω και εφαγεν και εισηνεγκεν αυτω οινον και επιεν
26 Alors son père Isaac lui dit: “Avance-toi et embrasse-moi, mon fils.”	26 και ειπεν αυτω ισαακ ο πατηρ αυτου εγγισον μοι και φιλησον με τεκνον
27 Jacob s’avança et embrassa Isaac. Celui-ci respira la bonne odeur de ses habits et il lui donna cette bénédiction: “Cette odeur de mon fils est celle d’un champ que Yahvé a béni.	27 και εγγισας εφιλησεν αυτον και ωσφρανθη την οσμην των ιματιων αυτου και ηυλογησεν αυτον και ειπεν ιδου οσμη του υιου μου ως οσμη αγρου πληρους ον ηυλογησεν κυριος
28 Que Dieu te donne la rosée du ciel et te réserve les terres grasses, qu’il te donne abondance de blé et de vin.	28 και δωη σοι ο θεος απο της δροσου του ουρανου και απο της πιοτητος της γης και πληθος σιτου και οινου
29 Que des peuples te servent, que des nations se prosternent devant toi. Sois le chef de famille de tes frères et que les fils de ta mère s’inclinent devant toi. Maudits soient ceux qui te maudiront, bénis soient ceux qui te béniront!”	29 και δουλευσατωσαν σοι εθνη και προσκυνησουσιν σοι αρχοντες και γινου κυριος του αδελφου σου και προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου ο καταρωμενος σε επικαταρατος ο δε ευλογων σε ευλογημενος
30 Isaac venait tout juste de bénir Jacob, et Jacob quittait à peine son père Isaac, lorsque son frère Ésaü rentra de la chasse.	30 και εγενετο μετα το παυσασθαι ισαακ ευλογουντα ιακωβ τον υιον αυτου και εγενετο ως εξηλθεν ιακωβ απο προσωπου ισαακ του πατρος αυτου και ησαυ ο αδελφος αυτου ηλθεν απο της θηρας
31 Il prépara lui aussi un repas et l’apporta à son père en lui disant: “Mon père, lève-toi et mange du gibier de ton fils, ensuite tu me béniras.”	31 και εποιησεν και αυτος εδεσματα και προσηνεγκεν τω πατρι αυτου και ειπεν τω πατρι αναστητω ο πατηρ μου και φαγετω της θηρας του υιου αυτου οπως ευλογηση με η ψυχη σου
32 Son père demanda: “Qui es-tu?” Il répondit: “Je suis ton fils premier-né, Ésaü.”	32 και ειπεν αυτω ισαακ ο πατηρ αυτου τις ει συ ο δε ειπεν εγω ειμι ο υιος σου ο πρωτοτοκος ησαυ
33 Isaac fut secoué d’un grand tremblement et dit: “Qui est donc celui qui a chassé du gibier et m’en a apporté? J’ai mangé de tout avant que tu n’arrives et je l’ai béni: oui, il a la bénédiction!”	33 εξεστη δε ισαακ εκστασιν μεγαλην σφοδρα και ειπεν τις ουν ο θηρευσας μοι θηραν και εισενεγκας μοι και εφαγον απο παντων προ του σε ελθειν και ηυλογησα αυτον και ευλογημενος εστω
34 Lorsque Ésaü entendit les paroles de son père, il poussa des cris amers; il dit à son père: “Bénis-moi aussi, mon père!”	34 εγενετο δε ηνικα ηκουσεν ησαυ τα ρηματα ισαακ του πατρος αυτου ανεβοησεν φωνην μεγαλην και πικραν σφοδρα και ειπεν ευλογησον δη καμε πατερ
35 Isaac lui dit: “Ton frère est venu par ruse et il a volé ta bénédiction.”	35 ειπεν δε αυτω ελθων ο αδελφος σου μετα δολου ελαβεν την ευλογιαν σου
36 Ésaü répondit: “On a eu raison de l’appeler Jacob, car il m’a supplanté par deux fois. Il m’a déjà pris mon droit d’aînesse, et maintenant il me prend la bénédiction.” Il ajouta: “Ne m’as-tu pas réservé une bénédiction?”	36 και ειπεν δικαιως εκληθη το ονομα αυτου ιακωβ επτερνικεν γαρ με ηδη δευτερον τουτο τα τε πρωτοτοκια μου ειληφεν και νυν ειληφεν την ευλογιαν μου και ειπεν ησαυ τω πατρι αυτου ουχ υπελιπω μοι ευλογιαν πατερ
37 Isaac répondit à Ésaü: “Regarde, j’ai fait de lui ton chef de famille, et je lui ai donné tous ses frères pour serviteurs. Je l’ai pourvu de blé et de vin. Que puis-je encore pour toi, mon fils?”	37 αποκριθεις δε ισαακ ειπεν τω ησαυ ει κυριον αυτον εποιησα σου και παντας τους αδελφους αυτου εποιησα αυτου οικετας σιτω και οινω εστηρισα αυτον σοι δε τι ποιησω τεκνον
38 Ésaü dit à son père: “N’aurais-tu donc qu’une seule bénédiction? Bénis-moi aussi mon père!” Ésaü pleurait, poussait des cris.	38 ειπεν δε ησαυ προς τον πατερα αυτου μη ευλογια μια σοι εστιν πατερ ευλογησον δη καμε πατερ κατανυχθεντος δε ισαακ ανεβοησεν φωνην ησαυ και εκλαυσεν
39 Alors Isaac, son père, déclara: “Tu auras ta demeure loin des terres grasses, loin de la rosée du ciel.	39 αποκριθεις δε ισαακ ο πατηρ αυτου ειπεν αυτω ιδου απο της πιοτητος της γης εσται η κατοικησις σου και απο της δροσου του ουρανου ανωθεν
40 Tu vivras de ton épée et tu serviras ton frère, mais lorsque tu le voudras, tu secoueras son joug de dessus ton cou.”	40 και επι τη μαχαιρη σου ζηση και τω αδελφω σου δουλευσεις εσται δε ηνικα εαν καθελης και εκλυσεις τον ζυγον αυτου απο του τραχηλου σου
41 Ésaü maintenant détestait Jacob à cause de la bénédiction que lui avait donnée son père. Il se dit en lui-même: “On fera bientôt le deuil de mon père, alors je tuerai mon frère Jacob.”	41 και ενεκοτει ησαυ τω ιακωβ περι της ευλογιας ης ευλογησεν αυτον ο πατηρ αυτου ειπεν δε ησαυ εν τη διανοια εγγισατωσαν αι ημεραι του πενθους του πατρος μου ινα αποκτεινω ιακωβ τον αδελφον μου
42 On rapporta à Rébecca ces paroles de son fils aîné, Ésaü. Elle envoya donc chercher Jacob, son plus jeune fils, et lui dit: “Ton frère Ésaü a décidé de se venger de toi et de te tuer.	42 απηγγελη δε ρεβεκκα τα ρηματα ησαυ του υιου αυτης του πρεσβυτερου και πεμψασα εκαλεσεν ιακωβ τον υιον αυτης τον νεωτερον και ειπεν αυτω ιδου ησαυ ο αδελφος σου απειλει σοι του αποκτειναι σε
43 Fais donc ce que je te dis, mon fils: il te faut partir et te réfugier chez mon frère Laban à Harrân.	43 νυν ουν τεκνον ακουσον μου της φωνης και αναστας αποδραθι εις την μεσοποταμιαν προς λαβαν τον αδελφον μου εις χαρραν
44 Tu resteras chez lui quelque temps, jusqu’à ce que passe la fureur de ton frère.	44 και οικησον μετ' αυτου ημερας τινας εως του αποστρεψαι τον θυμον
45 Quand la colère de ton frère se sera détournée de toi et qu’il aura oublié ce que tu lui as fait, je t’enverrai chercher là-bas. Pourquoi serais-je privée de vous deux en un même jour?”	45 και την οργην του αδελφου σου απο σου και επιλαθηται α πεποιηκας αυτω και αποστειλασα μεταπεμψομαι σε εκειθεν μηποτε ατεκνωθω απο των δυο υμων εν ημερα μια
46 Rébecca dit à Isaac: “Ces filles de Heth m’enlèvent le goût de vivre! Si Jacob aussi devait épouser une fille de Heth, une fille d’ici, je préférerais mourir.”	46 ειπεν δε ρεβεκκα προς ισαακ προσωχθικα τη ζωη μου δια τας θυγατερας των υιων χετ ει λημψεται ιακωβ γυναικα απο των θυγατερων της γης ταυτης ινα τι μοι ζην