1 E fu fatta la parola di Dio a me, dicendo: | 1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων, |
2 O figliuolo d' uomo, poni la tua faccia contro a' figliuoli d' Ammon, e profeteggerai di loro. | 2 Υιε ανθρωπου, στηριξον το προσωπον σου επι τους υιους Αμμων και προφητευσον κατ' αυτων? |
3 E dirai alli figliuoli di Ammon: udite la parola del Signore Iddio: questo dice lo Signore Iddio però che dicesti: rallegriamoci, rallegriamoci sopra lo mio santuario, però ch' è corrotto, e sopra la terra d'Israel, però che è desolata, e sopra la casa di Giuda, però che sono menati in prigione; | 3 και ειπε προς τους υιους Αμμων, Ακουσατε τον λογον Κυριου του Θεου? ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη επιλεγεις εις τα αγια μου, Ευγε, διοτι εβεβηλωθησαν, και εις την γην του Ισραηλ, διοτι ηφανισθη, και εις τον οικον Ιουδα, διοτι υπηγαν εις αιχμαλωσιαν, |
4 però ecco, io ti darò alli figliuoli delle parti d'oriente per eredità, e collocheranno le loro mansioni in te, e porranno in te le loro tende; egli mangeranno le tue biade, e beranno lo tuo latte. | 4 δια τουτο, ιδου, θελω σε παραδωσει προς κληρονομιαν εις τους υιους της ανατολης, και θελουσι θεσει τας επαυλεις αυτων εν σοι και θελουσι καμει τας κατασκηνωσεις αυτων εν σοι? ουτοι θελουσι φαγει τους καρπους σου και ουτοι θελουσι πιει το γαλα σου. |
5 E darò Rabbat (cioè una terra); la farò abitazione di cammelli; li figliuoli d' Ammon farò letto delle pecore; e saprete ch' io sono lo Signore Iddio. | 5 Και θελω καταστησει την Ραββα σταυλον καμηλων και την γην των υιων Αμμων μανδραν προβατων? και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος. |
6 Però [che] questo dice lo Signore: però che chiudesti la mano, e percotesti col piede, e se'ti rallegrata di tutto lo desiderio sopra la terra d' Israel; | 6 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη επεκροτησας χειρας και εκτυπησας με τον ποδα και εν ολη τη περιφρονησει της καρδιας σου εχαρης κατα της γης Ισραηλ, |
7 però ecco, distenderò la mia mano sopra di te, e darotti in vastamento delle genti, e ucciderò te de' popoli, e ucciderò le genti delle terre, e fracasserolle; e saprete ch' io sono lo Signore Iddio. | 7 δια τουτο, ιδου, θελω εκτεινει την χειρα μου επι σε και θελω σε παραδωσει εις διαρπαγην των εθνων και θελω σε εκκοψει απο των λαων και σε εξαφανισει απο των τοπων? θελω σε εξολοθρευσει? και θελεις γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος. |
8 Questo dice lo Signore Iddio: però che Moab e Seir hanno detto: la casa di Giuda, ecco ch' è come tutte le genti; | 8 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη ο Μωαβ και ο Σηειρ λεγουσιν, Ιδου, ο οικος Ιουδα ειναι ως παντα τα εθνη? |
9 però ecco, io aprirò l' omero di Moab delle città, io dico delle cittadi sue, e de' suoi confini le belle terre e alte, cioè Betiesimot e Beelmeon e Cariataim, | 9 δια τουτο, ιδου, θελω ανοιξει την πλευραν του Μωαβ απο των πολεων, απο των πολεων αυτου, απο των ακρων αυτου, την δοξαν της γης, την Βαιθ-ιεσιμωθ, Βααλ-μεων και Κιριαθαιμ, |
10 alli figliuoli d'Oriente colli figliuoli d' Ammon; e darolla per ereditade, acciò che non sia memoria de' figliuoli d' Ammon tra le genti. | 10 εις τους υιους της ανατολης, κατα των υιων Αμμων, και θελω παραδωσει αυτην εις κληρονομιαν, δια να μη μνημονευωνται οι υιοι Αμμων μεταξυ των εθνων. |
11 E farò giudicii in Moab; e sapranno ch' io sono Iddio. | 11 Και θελω εκτελεσει κρισεις επι τον Μωαβ? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος. |
12 Questo dice lo Signore Iddio: però che Idumea fece vendetta acciò che si vendicasse de' figliuoli di Giuda, ed ella peccò lasciando lo mio precetto, e chiese (da sè) vendetta di loro; | 12 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη ο Εδωμ επραξεν εκδικητικως εις τον οικον Ιουδα και εβρισε βαρεως και εξεδικηθη εναντιον αυτων, |
13 però questo dice lo Signore Iddio: io distenderò la mia mano sopra Idumea, e torrò di lei li uomini e li giumenti, e farolla deserta dalla parte d'austro; e quelli che sono in Dedan, cadranno di coltello. | 13 δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? θελω λοιπον εκτεινει την χειρα μου επι τον Εδωμ, και θελω εκκοψει απ' αυτου ανθρωπον και κτηνος και θελω εξαφανισει αυτον απο Θαιμαν, και θελουσι πεσει εν ρομφαια εως Δαιδαν. |
14 E farò la mia vendetta sopra Idumea per la mano del mio popolo Israel; e faranno in Edom (cioè in quella contrada) secondo l' ira mia e secondo lo mio furore; e sapranno la mia vendetta, dice lo Signore Iddio. | 14 Και θελω ενεργησει την εκδικησιν μου επι τον Εδωμ δια χειρος τον λαου μου Ισραηλ? και θελουσι καμει εις τον Εδωμ κατα τον θυμον μου και κατα την οργην μου? και θελουσι γνωρισει την εκδικησιν μου, λεγει Κυριος ο Θεος. |
15 Questo dice lo Signore Iddio; però che i Palestini vendetta feciono, e sonsi vendicati con tutto l'animo, uccidendo e mandando a effetto le vecchie (e le antiche) inimistadi; | 15 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη οι Φιλισταιοι εφερθησαν εκδικητικως και εκαμον εκδικησιν περιφρονουντες εκ ψυχης, ωστε να φερωσιν ολεθρον δια παλαιον μισος, |
16 però questo dice lo Signore Iddio: ecco io distenderò la mia mano sopra quelli di Palestina, e ucciderò li interfettori, e li rimanenti delle marittime regioni. | 16 δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω θελω εκτεινει την χειρα μου επι τους Φιλισταιους και θελω εκκοψει τους Χερεθαιους και εξαφανισει το υπολοιπον των λιμενων της θαλασσης? |
17 E farò in loro grandi vendette, riprendendoli nel furore; e sapranno ch' io sono Iddio, quando io averò data la mia vendetta sopra loro. | 17 και θελω καμει επ' αυτους μεγαλην εκδικησιν εν ελεγμοις θυμου? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν εκτελεσω την εκδικησιν μου επ' αυτους. |