Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 4

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 שִׁמְעוּ בָנִים מוּסַר אָב וְהַקְשִׁיבוּ לָדַעַת בִּינָה	1 Ακουσατε, τεκνα, παιδειαν πατρος, και προσεχετε να μαθητε συνεσιν.
2 כִּי לֶקַח טֹוב נָתַתִּי לָכֶם תֹּורָתִי אַל־תַּעֲזֹבוּ	2 Διοτι διδω εις εσας καλην διδασκαλιαν? μη εγκαταλιπητε τον νομον μου.
3 כִּי־בֵן הָיִיתִי לְאָבִי רַךְ וְיָחִיד לִפְנֵי אִמִּי	3 Διοτι και εγω εσταθην υιος του πατρος μου, αγαπητος και μονογενης ενωπιον της μητρος μου?
4 וַיֹּרֵנִי וַיֹּאמֶר לִי יִתְמָךְ־דְּבָרַי לִבֶּךָ שְׁמֹר מִצְוֹתַי וֶחְיֵה	4 και με εδιδασκε και μοι ελεγεν, Ας κρατη η καρδια σου τους λογους μου? φυλαττε τας εντολας μου και θελεις ζησει.
5 קְנֵה חָכְמָה קְנֵה בִינָה אַל־תִּשְׁכַּח וְאַל־תֵּט מֵאִמְרֵי־פִי	5 Αποκτησον σοφιαν, αποκτησον συνεσιν? μη λησμονησης αυτην, μηδε εκκλινης απο των λογων του στοματος μου?
6 אַל־תַּעַזְבֶהָ וְתִשְׁמְרֶךָּ אֱהָבֶהָ וְתִצְּרֶךָּ	6 μη εγκαταλιπης αυτην, και θελει σε περιφυλαττει? αγαπα αυτην, και θελει σε διατηρει.
7 רֵאשִׁית חָכְמָה קְנֵה חָכְמָה וּבְכָל־קִנְיָנְךָ קְנֵה בִינָה	7 Η σοφια ειναι το πρωτιστον? αποκτησον σοφιαν? και υπερ πασαν αποκτησιν σου αποκτησον συνεσιν.
8 סַלְסְלֶהָ וּתְרֹומְמֶךָּ תְּכַבֵּדְךָ כִּי תְחַבְּקֶנָּה	8 Αναλαβε αυτην και θελει σε υψωσει? θελει σε δοξασει, οταν εναγκαλισθης αυτην.
9 תִּתֵּן לְרֹאשְׁךָ לִוְיַת־חֵן עֲטֶרֶת תִּפְאֶרֶת תְּמַגְּנֶךָּ	9 Θελει επιθεσει επι την κεφαλην σου στεφανον χαριτων? θελει σοι δωσει διαδημα δοξης.
10 שְׁמַע בְּנִי וְקַח אֲמָרָי וְיִרְבּוּ לְךָ שְׁנֹות חַיִּים	10 Ακουε, υιε μου, και δεχθητι τους λογους μου? και θελουσι πληθυνθη τα ετη της ζωης σου.
11 בְּדֶרֶךְ חָכְמָה הֹרֵתִיךָ הִדְרַכְתִּיךָ בְּמַעְגְּלֵי־יֹשֶׁר	11 Σε διδασκω την οδον της σοφιας? σε εμβιβαζω εις τριβους ευθειας.
12 בְּלֶכְתְּךָ לֹא־יֵצַר צַעֲדֶךָ וְאִם־תָּרוּץ לֹא תִכָּשֵׁל	12 Οταν περιπατης, τα βηματα σου δεν θελουσιν εισθαι εστενοχωρημενα? και οταν τρεχης, δεν θελεις προσκοψει.
13 הַחֲזֵק בַּמּוּסָר אַל־תֶּרֶף נִצְּרֶהָ כִּי־הִיא חַיֶּיךָ	13 Δραξον την παιδειαν, μη αφησης αυτην? φυλαττε αυτην, διοτι ειναι η ζωη σου.
14 בְּאֹרַח רְשָׁעִים אַל־תָּבֹא וְאַל־תְּאַשֵּׁר בְּדֶרֶךְ רָעִים	14 Μη εισελθης εις την τριβον των ασεβων, και μη υπαγης εις την οδον των πονηρων.
15 פְּרָעֵהוּ אַל־תַּעֲבָר־בֹּו שְׂטֵה מֵעָלָיו וַעֲבֹור	15 Αποφευγε αυτην, μη περασης δι' αυτης, εκκλινον απ' αυτης και διαβα.
16 כִּי לֹא יִשְׁנוּ אִם־לֹא יָרֵעוּ וְנִגְזְלָה נָתָם אִם־לֹא [יִכְשֹׁולוּ כ] (יַכְשִׁילוּ׃ ק)	16 Διοτι αυτοι δεν κοιμωνται, εαν δεν κακοποιησωσι? και ο υπνος αυτων αφαιρειται, εαν δεν υποσκελισωσιν.
17 כִּי לָחֲמוּ לֶחֶם רֶשַׁע וְיֵין חֲמָסִים יִשְׁתּוּ	17 Επειδη τρωγουσιν αρτον ασεβειας και πινουσιν οινον δυναστειας.
18 וְאֹרַח צַדִּיקִים כְּאֹור נֹגַהּ הֹולֵךְ וָאֹור עַד־נְכֹון הַיֹּום	18 Η οδος ομως των δικαιων ειναι ως το λαμπρον φως, το φεγγον επι μαλλον και μαλλον, εωσου γεινη τελεια ημερα.
19 דֶּרֶךְ רְשָׁעִים כָּאֲפֵלָה לֹא יָדְעוּ בַּמֶּה יִכָּשֵׁלוּ׃ פ	19 Η οδος των ασεβων ειναι ως το σκοτος? δεν γνωριζουσι που προσκοπτουσιν.
20 בְּנִי לִדְבָרַי הַקְשִׁיבָה לַאֲמָרַי הַט־אָזְנֶךָ	20 Υιε μου, προσεχε εις τας ρησεις μου? κλινον το ωτιον σου εις τα λογια μου.
21 אַל־יַלִּיזוּ מֵעֵינֶיךָ מְרֵם בְּתֹוךְ לְבָבֶךָ	21 Ας μη απομακρυνθωσιν απο των οφθαλμων σου? φυλαττε αυτα εν τη καρδια σου?
22 כִּי־חַיִּים הֵם לְמֹצְאֵיהֶם וּלְכָל־בְּשָׂרֹו מַרְפֵּא	22 διοτι ειναι ζωη εις τους ευρισκοντας αυτα και ιασις εις πασαν αυτων την σαρκα.
23 מִכָּל־מִשְׁמָר נְצֹר לִבֶּךָ כִּי־מִמֶּנּוּ תֹּוצְאֹות חַיִּים	23 Μετα πασης φυλαξεως φυλαττε την καρδιαν σου? διοτι εκ ταυτης προερχονται αι εκβασεις της ζωης.
24 הָסֵר מִמְּךָ עִקְּשׁוּת פֶּה וּלְזוּת פָתַיִם הַרְחֵק מִמֶּךָּ	24 Αποβαλε απο σου σκολιοτητα στοματος, και διαστροφην χειλεων απομακρυνον απο σου.
25 עֵינֶיךָ לְנֹכַח יַבִּיטוּ וְעַפְעַפֶּיךָ יַיְשִׁרוּ נֶגְדֶּךָ	25 Οι οφθαλμοι σου ας βλεπωσιν ορθα, και τα βλεφαρα σου ας κατευθυνωνται εμπροσθεν σου.
26 פַּלֵּס מַעְגַּל רַגְלֶךָ וְכָל־דְּרָכֶיךָ יִכֹּנוּ	26 Σταθμιζε το βαδισμα των ποδων σου, και πασαι αι οδοι σου θελουσι κατευθυνθη.
27 אַל־תֵּט־יָמִין וּשְׂמֹאול הָסֵר רַגְלְךָ מֵרָע	27 Μη εκκλινης δεξια η αριστερα? αποστρεψον τον ποδα σου απο κακου.
28 עַל־זֹאת תֶּאֱבַל הָאָרֶץ וְקָדְרוּ הַשָּׁמַיִם מִמָּעַל עַל כִּי־דִבַּרְתִּי זַמֹּתִי וְלֹא נִחַמְתִּי וְלֹא־אָשׁוּב מִמֶּנָּה
29 מִקֹּול פָּרָשׁ וְרֹמֵה קֶשֶׁת בֹּרַחַת כָּל־הָעִיר בָּאוּ בֶּעָבִים וּבַכֵּפִים עָלוּ כָּל־הָעִיר עֲזוּבָה וְאֵין־יֹושֵׁב בָּהֵן אִישׁ
30 [וְאַתִּי כ] (וְאַתְּ ק) שָׁדוּד מַה־תַּעֲשִׂי כִּי־תִלְבְּשִׁי שָׁנִי כִּי־תַעְדִּי עֲדִי־זָהָב כִּי־תִקְרְעִי בַפּוּךְ עֵינַיִךְ לַשָּׁוְא תִּתְיַפִּי מָאֲסוּ־בָךְ עֹגְבִים נַפְשֵׁךְ יְבַקֵּשׁוּ
31 כִּי קֹול כְּחֹולָה שָׁמַעְתִּי צָרָה כְּמַבְכִּירָה קֹול בַּת־צִיֹּון תִּתְיַפֵּחַ תְּפָרֵשׂ כַּפֶּיהָ אֹוי־נָא לִי כִּי־עָיְפָה נַפְשִׁי לְהֹרְגִים׃ פ