| 1 الكثير التوبّخ المقسي عنقه بغتة يكسر ولا شفاء. | 1 Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski - nie ma dla niego leku. |
| 2 اذا ساد الصدّيقون فرح الشعب واذا تسلط الشرير يئن الشعب. | 2 Gdy prawi przy władzy - cieszy się naród; naród wzdycha - gdy rządzi występny. |
| 3 من يحب الحكمة يفرّح اباه ورفيق الزواني يبدد مالا. | 3 Kto mądrość kocha - ten ojca raduje, kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni. |
| 4 الملك بالعدل يثبت الارض والقابل الهدايا يدمرها. | 4 Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska. |
| 5 الرجل الذي يطري صاحبه يبسط شبكة لرجليه. | 5 Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia. |
| 6 في معصية رجل شرير شرك اما الصدّيق فيترنم ويفرح. | 6 W grzechu złego człowieka - pułapka, prawy raduje się, cieszy. |
| 7 الصدّيق يعرف دعوى الفقراء. اما الشرير فلا يفهم معرفة. | 7 Uczciwy rozumie sprawę ubogich, występny nie ma zrozumienia. |
| 8 الناس المستهزئون يفتنون المدينة. اما الحكماء فيصرفون الغضب. | 8 Zuchwali miasto podniecą, a prawi gniew uspokoją. |
| 9 رجل حكيم ان حاكم رجلا احمق فان غضب وان ضحك فلا راحة. | 9 Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy i śmieje się: nie ma pojednania. |
| 10 اهل الدماء يبغضون الكامل. اما المستقيمون فيسألون عن نفسه. | 10 Krwiożercy nienawidzą czystego, uczciwi o jego życie się troszczą. |
| 11 الجاهل يظهر كل غيظه والحكيم يسكنه اخيرا | 11 Głupi ujawnia cały swój gniew, mądry go w końcu uśmierza. |
| 12 الحاكم المصغي الى كلام كذب كل خدامه اشرار. | 12 Jeżeli władca zważa na kłamstwa, to wszyscy dworzanie nieprawi. |
| 13 الفقير والمربي يتلاقيان. الرب ينوّر اعين كليهما. | 13 Spotyka się biedny z ciemięzcą, Pan obydwu oczy oświeca. |
| 14 الملك الحاكم بالحق للفقراء يثبت كرسيه الى الابد. | 14 Król w rządach troskliwy o biednych tron swój umocni na zawsze. |
| 15 العصا والتوبيخ يعطيان حكمة والصبي المطلق الى هواه يخجل امه. | 15 Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki. |
| 16 اذا ساد الاشرار كثرت المعاصي. اما الصدّيقون فينظرون سقوطهم. | 16 Gdy występni się mnożą, to i złości się mnożą, lecz prawi upadek ich ujrzą. |
| 17 ادّب ابنك فيريحك ويعطي نفسك لذّات. | 17 Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie. |
| 18 بلا رؤية يجمح الشعب. اما حافظ الشريعة فطوباه. | 18 Gdy nie ma widzenia, naród się psuje, szczęśliwy, kto Prawa przestrzega. |
| 19 بالكلام لا يؤدب العبد لانه يفهم ولا يعنى. | 19 Słowami nie poprawi się sługi, bo rozumie, a nie odpowiada. |
| 20 أرأيت انسان عجولا في كلامه. الرجاء بالجاهل اكثر من الرجاء به. | 20 Widziałeś człowieka gadatliwego? Więcej nadziei w głupim niż w takim. |
| 21 من فنّق عبده من حداثته ففي آخرته يصير منونا. | 21 Kto sługę rozpuści za młodu, ten w końcu z uporem się spotka. |
| 22 الرجل الغضوب يهيج الخصام والرجل السخوط كثير المعاصي. | 22 Gniewliwy kłótnie wszczyna, zapalczywy mnoży grzechy. |
| 23 كبرياء الانسان تضعه والوضيع الروح ينال مجدا. | 23 Człowieka poniża jego pycha, pokorny zdobędzie uznanie. |
| 24 من يقاسم سارقا يبغض نفسه. يسمع اللعن ولا يقرّ. | 24 Uczestnik kradzieży - wrogiem swej duszy, słysząc przekleństwa - nie wydaje. |
| 25 خشية الانسان تضع شركا والمتكل على الرب يرفع. | 25 Strach przed człowiekiem to sidło, kto ufa Panu, bezpieczny. |
| 26 كثيرون يطلبون وجه المتسلط. اما حق الانسان فمن الرب. | 26 Wielu szuka względów u władcy, lecz Pan osądzi każdego. |
| 27 الرجل الظالم مكرهة الصدّيقين والمستقيم الطريق مكرهة الشرير | 27 Niegodziwiec jest wstrętny dla prawych, dla nieprawych wstrętny jest uczciwy. |