Giobbe (ايوب) 37

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 فلهذا اضطرب قلبي وخفق من موضعه.	1 Az én szívem is megremeg miatta és felriad helyéről.
2 اسمعوا سماعا رعد صوته والزمزمة الخارجة من فيه.	2 Halljátok csak hangja dörgését, s a morajt, amely szájából kijön!
3 تحت كل السموات يطلقها كذا نوره الى اكناف الارض.	3 Kiengedi az egész ég alatt, és villámát a föld szélei fölött;
4 بعد يزمجر صوت يرعد بصوت جلاله ولا يؤخرها اذ سمع صوته.	4 utána hangja bömböl, ő zeng fölséges szavával, és nem tartja azt vissza, amikor hangja megzendül.
5 الله يرعد بصوته عجبا. يصنع عظائم لا ندركها.	5 Csodásan mennydörög szavával Isten, olyan nagyokat művel, hogy fel nem foghatjuk.
6 لانه يقول للثلج اسقط على الارض. كذا لوابل المطر وابل امطار عزه.	6 Azt mondja a hónak: Hullj a földre! S a téli esőnek és zápornak: Szakadjatok!
7 يختم على يد كل انسان ليعلم كل الناس خالقهم.	7 Pecsét alá helyezi minden ember kezét, hogy mindannyian megismerjék műveit.
8 فتدخل الحيوانات المآوي وتستقر في اوجرتها.	8 Behúzódik a vad a búvóhelyére, és barlangjában marad.
9 من الجنوب تأتي الاعصار ومن الشمال البرد.	9 Előjön a fergeteg a kamrákból, s a hideg a sarkcsillag felől.
10 من نسمة الله يجعل الجمد وتتضيق سعة المياه.	10 Jég áll össze Isten fuvallatától, s a vizek tágassága összeszorul,
11 ايضا بريّ يطرح الغيم. يبدد سحاب نوره.	11 a felhő jégesőt hullat, s a felleg az ő villámait szórja:
12 فهي مدورة متقلبة بادارته لتفعل كل ما يأمر به على وجه الارض المسكونة	12 ide-oda cikáznak, amerre akarata irányítja őket, hogy megtegyék mindazt, amit nekik meghagyott, szerte a föld kerekségén,
13 سواء كان للتأديب او لارضه او للرحمة يرسلها	13 akár fenyítő pálcának földje számára, akár kegyelemnek szánja őket bárhová.
14 انصت الى هذا يا ايوب وقف وتأمل بعجائب الله.	14 Figyelj csak rám, Jób! Állj meg és ügyelj Isten csodáira!
15 أتدرك انتباه الله اليها او اضاءة نور سحابه.	15 Érted-e, hogyan rendelkezik Isten az esővel, hogy villogtassa felhője fényét?
16 أتدرك موازنة السحاب معجزات الكامل المعارف.	16 Érted-e a felhő nagy útjait, a tudásban Tökéletesnek csodáit?
17 كيف تسخن ثيابك اذا سكنت الارض من ريح الجنوب.	17 Nemde ruháid melegek, amikor a földet megfújja a déli szél!
18 هل صفّحت معه الجلد الممكّن كالمرآة المسبوكة.	18 Talán vele együtt te feszíted ki az egeket, amelyek szilárdak, mintha ércből lennének öntve?
19 علّمنا ما نقول له اننا لا نحسن الكلام بسبب الظلمة.	19 Jelentsd meg nekünk, mit mondjunk neki! Mert mi sötétségtől vagyunk körülvéve!
20 هل يقص عليه كلامي اذا تكلمت. هل ينطق الانسان لكي يبتلع.	20 Ki mondhatja neki, hogy ‘beszélni akarok’? Ha mondaná is valaki, bizony megsemmisülne!
21 والآن لا يرى النور الباهر الذي هو في الجلد ثم تعبر الريح فتنقّيه.	21 De most sohasem látott fény ragyog föl hirtelen az ég felhőiben, és szél kerekedik, amely elhajtja azokat;
22 من الشمال يأتي ذهب. عند الله جلال مرهب.	22 aranyos fény jő észak felől, félelmetes dicsfény van Isten körül.
23 القدير لا ندركه. عظيم القوة والحق وكثير البر. لا يجاوب.	23 A Mindenható, akit nem tudunk méltóképpen felfogni! Nagy ő erőben és igazságban, igazságos nagyon, akit nem lehet leírni!
24 لذلك فلتخفه الناس. كل حكيم القلب لا يراعي	24 Ezért félnek tőle az emberek! Nem mernek rátekinteni mind, akik bölcseknek tartják magukat!«