Salmi 74

BIBBIA RICCIOTTI	Biblia Tysiąclecia
1 - Al corifeo. [Sull'aria]: «Non mandare in malora!». Salmo-cantico di Asaf.	1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, odrzuciłeś na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?
2 Ti celebreremo, o Dio, [ti] celebreremo, e invocheremo il tuo nome: narreremo le tue meraviglie!	2 Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.
3 «Quando coglierò il momento, con giustizia giudicherò.	3 Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
4 Disfatta [quasi] è la terra con tutti i suoi abitanti;[ma] renderò saldi i suoi pilastri!».	4 Ryknęli Twoi przeciwnicy w środku Namiotu Spotkania, zatknęli swe proporce.
5 Io dico agl'iniqui: «Non fate gl'iniqui!». E agli empi: «Non alzate la cresta!».	5 Można było ich poznać jak tego, co wznosi wysoko siekiery wśród gąszczów.
6 Non levate in alto la vostra cresta, non parlate contro Dio con arroganza!	6 Wszystkie jego bramy wyłamali razem, zniszczyli toporem i kilofem.
7 Perchè nè da Oriente nè da Occidente, nè dalle deserte montagne [vien la salvezza].	7 Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, doszczętnie zbezcześcili przybytek Twego imienia.
8 Giacchè Dio è il giudice: l'uno egli umilia e l'altro esalta!	8 Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.
9 Un calice invero è in mano del Signore, [un calice] di vino schietto e spumeggiante, pieno di vino aromatizzato, e ne mesce di qua e di là. Sì, [fin] le fecce ne sorbiranno [e] berranno tutti i malvagi della terra!	9 Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,
10 Ma io annunzierò nè secoli [la giustizia di Dio], canterò [lodi] al Dio di Giacobbe.	10 jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twemu imieniu?
11 E tutta la potenza dè malvagi abbatterò, e sarà esaltata la potenza del giusto.	11 Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?
	12 Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.
	13 Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.
	14 Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.
	15 Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.
	16 Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.
	17 Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.
	18 Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.
	19 Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki!
	20 Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.
	21 Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię!
	22 Powstań, o Boże, prowadź swoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
	23 Nie zapomnij o krzyku Twoich przeciwników; zawsze się podnosi zgiełk powstających na Ciebie.