2 Corinthians 4

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	GREEK BIBLE
1 Therefore, since we have this ministry, and in as much as we have obtained mercy for ourselves, we are not inadequate.	1 Δια τουτο, εχοντες την διακονιαν ταυτην, καθως ηλεηθημεν, δεν αποκαμνομεν,
2 For we renounce dishonorable and hidden acts, not walking by craftiness, nor by adulterating the Word of God. Instead, by the manifestation of truth, we commend ourselves to the conscience of each man before God.	2 αλλ' απηρνηθημεν τα κρυπτα της αισχυνης, μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολονοντες τον λογον του Θεου, αλλα με την φανερωσιν της αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του Θεου.
3 But if our Gospel is in some way hidden, it is hidden to those who are perishing.	3 Εαν δε και ηναι το ευαγγελιον ημων κεκαλυμμενον, εις τους απολλυμενους ειναι κεκαλυμμενον,
4 As for them, the god of this age has blinded the minds of unbelievers, so that the light of the Gospel of the glory of Christ, who is the image of God, would not shine in them.	4 των οποιων απιστων οντων ο Θεος του κοσμου τουτου ετυφλωσε τον νουν, δια να μη επιλαμψη εις αυτους ο φωτισμος του ευαγγελιου της δοξης του Χριστου, οστις ειναι εικων του Θεου.
5 For we are not preaching about ourselves, but about Jesus Christ our Lord. We are merely your servants through Jesus.	5 Διοτι ημεις δεν κηρυττομεν εαυτους, αλλα τον Χριστον Ιησουν τον Κυριον, εαυτους δε δουλους υμων δια τον Ιησουν.
6 For God, who told the light to shine out of darkness, has shined a light into our hearts, to illuminate the knowledge of the splendor of God, in the person of Christ Jesus.	6 Διοτι ο Θεος ο ειπων να λαμψη φως εκ του σκοτους, ειναι οστις ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του Θεου δια του προσωπου του Ιησου Χριστου.
7 But we hold this treasure in earthen vessels, so that what is sublime may be of the power of God, and not of us.	7 Εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εις οστρακινα σκευη, δια να ηναι η υπερβολη της δυναμεως του Θεου και ουχι εξ ημων,
8 In all things, we endure tribulation, yet we are not in anguish. We are constrained, yet we are not destitute.	8 κατα παντα θλιβομενοι αλλ' ουχι στενοχωρουμενοι, απορουμενοι αλλ' ουχι απελπιζομενοι,
9 We suffer persecution, yet we have not been abandoned. We are thrown down, yet we do not perish.	9 διωκομενοι αλλ' ουχι εγκαταλειπομενοι, καταβαλλομενοι αλλ' ουχι απολλυμενοι,
10 We ever carry around the mortification of Jesus in our bodies, so that the life of Jesus may also be manifested in our bodies.	10 παντοτε την νεκρωσιν του Κυριου Ιησου περιφεροντες εν τω σωματι, δια να φανερωθη εν τω σωματι ημων και η ζωη του Ιησου.
11 For we who live are ever handed over unto death for the sake of Jesus, so that the life of Jesus may also be manifested in our mortal flesh.	11 Διοτι ημεις οι ζωντες παραδιδομεθα παντοτε εις τον θανατον δια τον Ιησουν, δια να φανερωθη και η ζωη του Ιησου εν τη θνητη ημων σαρκι.
12 Therefore, death is at work in us, and life is at work in you.	12 Ωστε ο μεν θανατος ενεργειται εν ημιν, η δε ζωη εν υμιν.
13 But we have the same Spirit of faith. And just as it is written, “I believed, and for that reason I spoke,” so we also believe, and for that reason, we also speak.	13 Εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον, Επιστευσα, διο ελαλησα, και ημεις πιστευομεν, διο και λαλουμεν,
14 For we know that the One who raised up Jesus will raise us up also with Jesus and will place us with you.	14 εξευροντες οτι ο αναστησας τον Κυριον Ιησουν θελει αναστησει και ημας δια του Ιησου και παραστησει μεθ' υμων.
15 Thus, all is for you, so that grace, abounding through many in thanksgiving, may abound to the glory of God.	15 Διοτι τα παντα ειναι δια σας, ωστε η χαρις, πλεονασασα δια την ευχαριστιαν των πλειοτερων, να περισσευση εις την δοξαν του Θεου.
16 For this reason, we are not insufficient. But it is as though our outer man is corrupted, while our inner man is renewed from day to day.	16 Δια τουτο δεν αποκαμνομεν, αλλ' εαν και ο εξωτερικος ημων ανθρωπος φθειρηται, ο εσωτερικος ομως ανανεουται καθ' εκαστην ημεραν.
17 For though our tribulation is, at the present time, brief and light, it accomplishes in us the weight of a sublime eternal glory, beyond measure.	17 Διοτι η προσωρινη ελαφρα θλιψις ημων εργαζεται εις ημας καθ' υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης,
18 And we are contemplating, not the things that are seen, but the things that are unseen. For the things that are seen are temporal, whereas the things that are not seen are eternal.	18 επειδη ημεις δεν ενατενιζομεν εις τα βλεπομενα, αλλ' εις τα μη βλεπομενα? διοτι τα βλεπομενα ειναι προσκαιρα, τα δε μη βλεπομενα αιωνια.