Psalmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus. | 1 Salmo, dato al capo de’ Musici, de’ figliuoli di Core. UDITE questo, popoli tutti; Porgete gli orecchi, voi tutti gli abitanti del mondo; |
2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: | 2 E plebei, e nobili, E ricchi, e bisognosi tutti insieme. |
3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! | 3 La mia bocca proferirà cose di gran sapienza; E il ragionamento del mio cuore sarà di cose di grande intendimento. |
4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. | 4 Io inchinerò il mio orecchio alle sentenze; Io spiegherò sopra la cetera i miei detti notevoli. |
5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. | 5 Perchè temerò ne’ giorni dell’avversità Quando l’iniquità che mi è alle calcagna m’intornierà? |
6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? | 6 Ve ne son molti che si confidano ne’ lor beni, E si gloriano della grandezza delle lor ricchezze. |
7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. | 7 Niuno però può riscuotere il suo fratello, Nè dare a Dio il prezzo del suo riscatto. |
8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. | 8 E il riscatto della lor propria anima non può trovarsi, E il modo ne mancherà in perpetuo; |
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, | 9 Per fare che continuino a vivere in perpetuo, E che non veggano la fossa; |
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. | 10 Conciossiachè veggano che i savi muoiono, E che parimente i pazzi, e gli stolti periscono, E lasciano i lor beni ad altri. |
11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. | 11 Il loro intimo pensiero è che le lor case dimoreranno in eterno, E che le loro abitazioni dureranno per ogni età; Impongono i nomi loro a delle terre. |
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. | 12 E pur l’uomo che è in onore non vi dimora sempre; Anzi è renduto simile alle bestie che periscono. |
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. | 13 Questa lor via è loro una pazzia; E pure i lor discendenti si compiacciono a seguire i lor precetti. Sela. |
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. | 14 Saranno posti sotterra, come pecore; La morte li pasturerà; E gli uomini diritti signoreggeranno sopra loro in quella mattina; E il sepolcro consumerà la lor bella apparenza, Che sarà portata via dal suo abitacolo |
15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. | 15 Ma Iddio riscuoterà l’anima mia dal sepolcro; |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. | 16 Non temere, quando alcuno sarà arricchito, Quando la gloria della sua casa sarà accresciuta. |
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, | 17 Perciocchè, quando egli morrà non torrà seco nulla; La sua gloria non gli scenderà dietro. |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. | 18 Benchè egli abbia benedetta l’anima sua in vita sua; E tali ti lodino, se tu ti dài piacere, e buon tempo; |
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, | 19 Quella verrà là ove è la generazion de’ suoi padri; Giammai in eterno non vedranno la luce. |
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. | 20 L’uomo che è in istato onorevole, e non ha intelletto, È simile alle bestie che periscono |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. |