Jó 19

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Respondens autem Iob dixit:	1 Hiob na to odpowiedział i rzekł:
2 “ Usquequo affligitis ani mam meam et atteritis me sermonibus?	2 Dokąd mnie dręczyć będziecie i gnębić waszymi słowami?
3 En decies obiurgatis me et non erubescitis opprimentes me.	3 Dziesiąty raz mnie znieważacie. Nie wstyd wam nade mną się pastwić?
4 Nempe, etsi erravi, mecum erit error meus.	4 Gdybym naprawdę zbłądził, tkwiłaby we mnie nieprawość.
5 Si vos contra me erigimini et arguitis me opprobriis meis,	5 Jeśli naprawdę chcecie triumfować, próbujcie dowieść mi ohydy.
6 saltem nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me et rete suo me cinxerit.	6 Wiedzcie, że Bóg mnie pognębił, swe sieci rozstawił wokoło.
7 Etsi clamo: Vim patior!, non exaudior; si vociferor, non est qui iudicet.	7 Gdy krzyknę: Gwałt - nie ma echa, Ratunku! - ja nie mam prawa.
8 Semitam meam circumsaepsit, et transire non possum; et in calle meo tenebras posuit.	8 Drogę mi zamknął - nie przejdę; na ścieżkach ciemności roztoczył.
9 Spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo.	9 Pozbawił mnie całkiem godności, koronę zerwał mi z głowy,
10 Destruxit me undique, et pereo, et evellit quasi arborem spem meam.	10 wszystko poburzył. Odchodzę. Nadzieję mi podciął jak drzewo.
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.	11 Zapłonął na mnie swym gniewem, za wroga mnie swego poczytał.
12 Simul venerunt turmae eius et fecerunt sibi viam adversus me et obsederunt in gyro tabernaculum meum.	12 Przybyły wszystkie hufce, wytyczyły drogę przeciwko mnie i oblegają mój namiot.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.	13 Bracia ode mnie uciekli, znajomi stronią ode mnie,
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et, qui me noverant, obliti sunt mei.	14 najbliżsi zawiedli i domownicy, zapomnieli mnie goście mego domu.
15 Inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.	15 Dla moich służebnic jam obcy, stałem się w ich oczach nieznany.
16 Servum meum vocavi, et non respondit; ore proprio deprecabar illum.	16 Na sługę wołałem bez skutku, me usta musiały go prosić,
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et fetui filiis uteri mei.	17 żonie mój oddech niemiły, i cuchnę własnym dzieciom,
18 Vel infantes despiciebant me et, cum surgerem, detrahebant mihi.	18 gardzą mną nawet podrostki, szydzą, gdy staram się podnieść.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei; et, quem maxime diligebam, aversatus est me.	19 Odrazę wzbudzam u bliskich, nastają na mnie kochani.
20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et evanuit cutis mea circa dentes meos.	20 Do skóry, do ciała przylgnęły mi kości, ocaliłem (tylko) ciało moich dziąseł.
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.	21 Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką.
22 Quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis non saturamini?	22 Czemu, jak Bóg, mnie dręczycie? Nie syci was wygląd ciała?
23 Quis mihi tribuat, ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro	23 Któż zdoła utrwalić me słowa, potrafi je w księdze umieścić?
24 stilo ferreo et plumbeo, in aeternum sculpantur in silice?	24 Żelaznym rylcem, diamentem, na skale je wyryć na wieki?
25 Scio enim quod redemptor meus vivit et in novissimo super pulvere stabit;	25 Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni.
26 et post pellem meam hanc, quam abstraxerunt, et de carne mea videbo Deum.	26 Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę.
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alienum. Consumpti sunt renes mei in sinu meo.	27 To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty.
28 Si ergo nunc dicitis: “Quomodo persequemur eum et radicem verbi inveniemus contra eum?”,	28 Powiecie: Po cóż nalegać? Czyż powód oskarżeń znajdziemy?
29 timete a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est; et scitote esse iudicium ”.	29 Wy sami drżyjcie przed mieczem, bo gniew za grzechy zapłonie. Wiedzcie, że sądy istnieją.