Jó 12

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Iob dixit:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε?
2 “ Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia.	2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.
3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim haec, quae nostis, ignorat?	3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;
4 Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum; deridetur enim iusti integritas.	4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.
5 Lampas contempta apud cogitationes eorum, qui securi sunt, parata iis, qui vacillant pede.	5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.
6 Tranquilla sunt tabernacula praedonum et secura iis, qui provocant Deum, iis, qui Deum tenent manu sua.	6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.
7 Nimirum interroga iumenta, et docebunt te, et volatilia caeli, et indicabunt tibi.	7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει?
8 Loquere terrae, et docebit te; et narrabunt pisces maris.	8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.
9 Quis ignorat in omnibus his quod manus Domini hoc fecerit?	9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;
10 In cuius manu anima omnis viventis et spiritus universae carnis hominis.	10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.
11 Nonne auris verba diiudicat, et palatum cibum sibi gustat?	11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;
12 In senibus est sapientia, et in longaevis prudentia.	12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.
13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intellegentiam.	13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν.
14 Si destruxerit, nemo est, qui aedificet; si incluserit hominem, nullus est, qui aperiat.	14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.
15 Si continuerit aquas, arescent; et, si emiserit eas, subvertent terram.	15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.
16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem et eum qui decipitur.	16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.
17 Inducit consiliarios spoliatos et iudices in stuporem.	17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.
18 Balteum regum dissolvit et praecingit fune renes eorum.	18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.
19 Inducit sacerdotes spoliatos et optimates supplantat,	19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.
20 commutans labium veracium et doctrinam senum auferens.	20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.
21 Effundit despectionem super principes et cingulum fortium relaxat.	21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.
22 Qui revelat profunda de tenebris et producit in lucem umbram mortis.	22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.
23 Qui multiplicat gentes et perdit eas et subversas in integrum restituit.	23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.
24 Qui immutat cor principum populi terrae et decipit eos et errare eos faciet per invium desertum.	24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω?
25 Palpabunt quasi in tenebris et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.	25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.