Samuelis II 22
123456789101112131415161718192021222324
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, | 1 Or Davidde cantò al Signore le parole di questo cantico il giorno, in cui il Signore lo liberò dalle mani di tutti li suoi nemici, e dalle mani di Saul. |
2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; | 2 E disse: II Signore mio asilo, e mia fortezza, e mio salvatore. |
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. | 3 Dio mia difesa, in lui spererò: mio scudo, e mia possente salute: tu che m'ingrandisci, tu mio rifugio: salvator mio, tu mi libererai dall'iniquità. |
4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invocherò il Signore, che è degno di lode: e sarò salvo da' miei nemici. |
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; | 5 Imperocché mi circondarono gli affanni di morte: torrenti di gente iniqua mi spaventarono. |
6 praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 I lacci dell'inferno mi cinsero: mi stringevano i lacci di morte. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. | 7 Nella mia tribolazione invocherò il Signore, e verso il mio Dio alzerò le strida: ed egli dal suo tempio udirà le mie voci, e alle orecchie di lui perverranno i miei clamori. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. | 8 Si commosse, e fu in tremore la terra: agitate furono, e scosse le fondamenta de' monti, perchè egli era con essi sdegnato. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. | 9 Dalle sue narici si alza il fumo, e la sua faccia getta fuoco divoratore: da lui sono accesi i carboni. |
10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Abbassò i cieli, e discese: e una nebbia caliginosa (era) sotto i suoi piedi. |
11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. | 11 Salì sopra i Cherubini, e sciolse il suo volo: strisciò sull'ale de' venti. |
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. | 12 Sì occultò nelle tenebre, che avea d'intorno: fe' distillare le acque dalle nubi dei cieli. |
13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. | 13 Dal fulgore, che gli va innanzi, preser fuoco gli ardenti carboni. |
14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. | 14 Tuonerà dal cielo il Signore; e l'Altissimo farà udir la sua voce. |
15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. | 15 Scagliò sue saette, e dissipò quella gente: i suoi fulmini, e la distrusse. |
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. | 16 Scoperte (allora) rimasero le voragini del mare; e aperti i fondamenti della terra alle minacce del Signore, al soffio impetuoso del suo furore. |
17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; | 17 Stese dall'alto la mano, e mi prese; e dalle profonde acque mi trasse. |
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. | 18 Liberommi dal nemico mio potentissimo, e da coloro, che mi odiavano: perchè eran più forti di me. |
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; | 19 Ei mi prevenne nel giorno dell'afflizione: il Signore fu mio sostegno. |
20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. | 20 E fuor mi trasse all’aperto: mi liberò, perchè ebbe buon volere per me. |
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, | 21 Darà mercede a me il Signore secondo la mia giustizia: renderà a me secondo la purezza delle mie mani. |
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. | 22 Perocché io seguitai attentamente le vie del Signore, ed empiamente non operai contro il mio Dio. |
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; | 23 Conciossiachè tutti i suoi giudizii mi stanno dinanzi agli occhi; i suoi precetti non gettai lungi da me. |
24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. | 24 E sarò perfetto con lui: e mondo mi serberò dalla mia iniquità. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. | 25 E darà mercede a me il Signore secondo la mia giustizia: e secondo la purezza delle mie mani nel cospetto degli occhi suoi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; | 26 Col santo tu (o Dio) sarai santo: e perfetto coll'uom perfetto. |
27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 Coll’uom innocente tu sarai innocente: e con chi mal fa, tu sarai malfacente. |
28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, | 28 Tu salverai la nazione de' poveri: e i superbi umilierai col tuo sguardo. |
29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 La mia lampa se' tu, o Signore: le mie tenebre schiarirai tu, o Signore. |
30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. | 30 Col tuo ajuto correrò armato di tutto punto (a combattere) e coll'ajuto del mio Dio valicherò la muraglia. |
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. | 31 Immacolata la via di Dio: la parola del Signore purgata (quasi) col fuoco: egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui. |
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? | 32 Chi è Dio fuori che il Signore? e chi è potente fuori che il nostro Dio? |
33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, | 33 Iddio è quegli, che di fortezza mi veste: e la strada mi appiana perfettamente. |
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; | 34 I miei piedi fece uguali a quelli de' cervi, e in luogo sublime mi collocò. |
35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 Egli avvezzò le mie mani a combattere, e le mie braccia fe’ simili a un arco di bronzo. |
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu lo scudo mi desti di tua salute, e la tua benignità m'ingrandì. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. | 37 Tu allargasti la strada a' miei passi: e i miei calcagni non saranno spossati giammai. |
38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. | 38 Darò dietro a' miei nemici, e gli sterminerò: e non avrò posa, fino a tanto ch'io gli abbia consunti. |
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. | 39 Li consumerò, e gl’infrangerò, onde non possano rialzarsi: cadranno sotto i miei piedi. |
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. | 40 Tu di fortezza mi ammantasti per la battaglia: abbattesti sotto di me quelli che contro di me alzaron bandiera. |
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. | 41 Facesti, che a me volgesser le spalle i miei nemici: que' che mi odiavano, e io gli sperderò. |
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. | 42 Alzeranno le strida, e non sarà chi li salvi: (alzeran le strida) al Signore, e non saranno esauditi. |
43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. | 43 Li dispergerò come polvere della terra: gl’infrangerò, e gli pesterò, come si fa del fango delle contrade. |
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, | 44 Tu mi salverai dalle contraddizioni del popol mio: mi custodirai, perchè io sia capo delle nazioni: un popolo da me sconosciuto mi servirà. |
45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. | 45 I figliuoli bastardi mi faran resistenza: al primo udire mi obbediranno. |
46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. | 46 I figliuoli bastardi si struggeranno: e saran ridotti a strettezze né loro angusti recinti. |
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. | 47 Viva il Signore, e (sia) benedetto il mio Dio; e sia esaltato Iddio potente, ch'è mia salute. |
48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. | 48 Tu, o Dio, tu fai le mie vendette, e soggetti a me le nazioni. |
49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. | 49 Tu mi traesti dalle mani de' miei nemici, e m'innalzasti sopra coloro che a me si opponevano: tu dall'uomo iniquo mi liberasti. |
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: | 50 Per questo, o Signore, io ti confesserò tra le genti: e laude canterò al tuo nome. |
51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. | 51 A lui che ha maravigliosamente salvato il suo re, e fa misericordia a Davidde suo cristo, e alla sua stirpe pe' secoli. |