Job 8

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Bildad the Shuhite spoke out and said:	1 Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
2 How long will you utter such things? The words from your mouth are like a mighty wind!	2 Jak długo chcesz mówić w ten sposób? Twe słowa gwałtowne jak wicher,
3 Does God pervert judgment, and does the Almighty distort justice?	3 Czyż Bóg nagina prawo, Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
4 If your children have sinned against him and he has left them in the grip of their guilt,	4 A jeśli synowie zgrzeszyli i oddał ich w moc ich występku?
5 Still, if you yourself have recourse to God and make supplication to the Almighty,	5 Radzę do Boga się zwrócić, o łaskę do Wszechmocnego.
6 Should you be blameless and upright, surely now he will awake for you and restore your rightful domain;	6 Jeśliś jest czysty, niewinny, to czuwać będzie nad tobą, uczciwy twój dom odbuduje.
7 Your former state will be of little moment, for in time to come you will flourish indeed.	7 Skromny byłby początek, lecz koniec byłby wspaniały.
8 If you inquire of the former generations, and give heed to the experience of the fathers	8 Pytaj no dawnych pokoleń, zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
9 (As we are but of yesterday and have no knowledge, because our days on earth are but a shadow),	9 My, wczorajsi, znamy niewiele, bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
10 Will they not teach you and tell you and utter their words of understanding?	10 Lecz oni pouczą, wyjaśnią słowami, co płyną z rozsądku.
11 Can the papyrus grow up without mire? Can the reed grass flourish without water?	11 Czyż rośnie papirus bez błota, czy się krzewi sitowie bez wody?
12 While it is yet green and uncut, it withers quicker than any grass.	12 Jeszcze świeże, niezdatne do ścięcia, a już usycha, prędzej od trawy.
13 So is the end of everyone who forgets God, and so shall the hope of the godless man perish.	13 Tak z drogą niepomnych na Boga; nadzieja nieprawych zaginie,
14 His confidence is but a gossamer thread and his trust is a spider's web.	14 na krótko im starczy nadziei, ich ufność jak nić pajęczyny.
15 He shall rely upon his family, but it shall not last; he shall cling to it, but it shall not endure.	15 Kto się jej uchwyci, ten nie ustoi, upadnie szukając oparcia.
16 He is full of sap before sunrise, and beyond his garden his shoots go forth;	16 On wprawdzie w słońcu soczysty, pędy swe puszcza w ogrodzie,
17 About a heap of stones are his roots entwined; among the rocks he takes hold.	17 korzenie umacnia we żwirze, pośród kamieni zakwita.
18 Yet if one tears him from his place, it will disown him: "I have never seen you!"	18 Gdy utniesz go z jego podłoża, ono się zaprze: Ja go nie widziałem.
19 There he lies rotting beside the road, and out of the soil another sprouts.	19 Oto wesele z tej drogi. A z pyłu wyrośnie ktoś inny.
20 Behold, God will not cast away the upright; neither will he take the hand of the wicked.	20 Prawego Bóg nie odrzuci, złego nie wzmocni ramieniem.
21 Once more will he fill your mouth with laughter, and your lips with rejoicing.	21 Napełni twe usta radością, a wargi okrzykiem wesela.
22 They that hate you shall be clothed with shame, and the tent of the wicked shall be no more.	22 Wrogowie zapłonią się wstydem, przepadną namioty występnych.