| 1 ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην |
| 2 και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον |
| 3 ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον |
| 4 στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη |
| 5 και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου |
| 6 ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει |
| 7 ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην |
| 8 μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης |
| 9 ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη |
| 10 εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον |
| 11 μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει |
| 12 μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου |
| 13 παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον |
| 14 αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου |
| 15 εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας |
| 16 παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου |
| 17 εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω |
| 18 οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα |
| 19 και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου |
| 20 ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν |