Jób könyve 39

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 Tudod-e a kőszáli kecske ellési idejét? Figyeled-e a szarvastehén fajzását?	1 Czy znasz poród koziorożca? Widziałeś rodzenie gazeli?
2 Számon tartod-e vemhességük hónapjait, és tudod-e ellésük idejét?	2 Czy zliczysz miesiące, gdy noszą, i znana ci chwila rodzenia?
3 Lekuporodnak vajúdva, megellenek és bőgnek.	3 Kładą się i młode swe rodzą, na świat wydają swój płód.
4 Fiaik elválnak, elmennek legelőre, elszélednek és nem térnek vissza hozzájuk.	4 Ich młode mocne, rosną swobodnie, odchodzą, by do nich nie wrócić.
5 Ki bocsátotta a vadszamarat szabadon, és ki oldotta el köteleit?	5 Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto osła dzikiego rozwiąże?
6 A pusztát rendeltem házául, a sós sivatagot lakóhelyéül.	6 Za dom mu dałem pustkowie, legowiskiem zaś jego słona ziemia.
7 Megveti a város zsivaját, és nem hallja a hajcsár kiáltását.	7 Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,
8 Felkutatja legelőjét: a hegyeket, és minden zöldet felkeres.	8 w górach szuka pokarmu, goni za wszelką zielenią.
9 Akar-e neked szolgálni a vadmarha? Meghál-e a jászolodnál?	9 Czy bawół zechce ci służyć, czy zostanie przy twoim żłobie?
10 Szántásra fogod-e a vadmarhát kötéllel? Töri-e a rögöt a völgyekben utánad?	10 Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?
11 Bízol-e benne, mert nagy az ereje, és ráhagyod a munkádat?	11 Czy zaufasz, że bardzo silny, i włożysz nań owoc twej pracy?
12 Rábíznád-e, hogy behordja gabonádat és megtöltse szérűdet?	12 Zawierzysz mu, że wróci, że dopilnuje ziarna na klepisku?
13 Vígan csapkod a struccmadár szárnya; bizony kegyetlen a szárnya s a tollazata!	13 Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?
14 Hisz tojásait a földön hagyja s a porban melegíti őket;	14 Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
15 felejti, hogy láb eltapossa, s a mező vadja eltiporja őket.	15 zapomina, że można je zdeptać lub zniszczą je dzikie zwierzęta.
16 Kemény a fiaihoz, mintha nem is az övéi volnának, nem bánja, ha kárba vész a fáradsága;	16 Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud - jest bez stada.
17 mert Isten megvonta tőle az okosságot, és nem adott neki előrelátást;	17 Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.
18 de amikor itt az ideje, a magasba rebben, és kineveti a lovat meg a rajta ülőt.	18 Za to, gdy w góry cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.
19 Te adsz-e erőt a lónak? Te ruházod-e fel nyakát sörénnyel?	19 Czy dałeś koniowi siłę, grzywą przystrajasz mu szyję
20 Te tanítod-e, hogy ugorjon, mint a sáska? Be félelmetes orrának büszke prüszkölése!	20 i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?
21 A földet kapálja körmeivel, bátran ficánkol, szembeszáll a fegyveresekkel.	21 Mocno bije kopytem, radośnie, z mocą się rzuca na oręż,
22 Megveti a félelmet, és nem hátrál a kard elől.	22 nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.
23 Csöröghet a tegez fölötte, villoghat a lándzsa és a pajzs,	23 Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,
24 izgatottan, tombolva falja a földet, és nem marad veszteg, ha megriad a harsona,	24 pędzi wśród huku i dudnienia, nie wstrzyma go sygnał trąby,
25 amikor hallja a harsonát, azt mondja: ‘Hajrá!’ Már messziről szimatolja a harcot, a vezérek buzdító szavát, a sereg kiáltását.	25 na głos trąbki rży: Haaa, z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas.
26 A te bölcsességed által tollasodik-e meg a sólyom, és terjeszti ki szárnyait dél felé?	26 Czy za twoją to radą uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?
27 Parancsszódra száll-e a sas a magasba, és fészkel meredek helyen?	27 Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije, gdy ma swe gniazdo na górze?
28 Sziklán lakik és ott tanyázik, meredek kőszálon, járatlan bércen,	28 Mieszka na skale i nocuje, w skalnym załomie się gnieździ,
29 onnan kémleli étkét, és szeme ellát messzire,	29 stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.
30 fiókái vért szürcsölnek, és tüstént ott terem, ahol tetem van.«	30 Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.