Vangelo secondo Marco - Mark 4

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και παλιν ηρχισε να διδασκη πλησιον της θαλασσης? και συνηχθη προς αυτον οχλος πολυς, ωστε εισελθων εις το πλοιον εκαθητο εις την θαλασσαν? και πας ο οχλος ητο επι της γης πλησιον της θαλασσης.	1 De nouveau Jésus s’était mis à enseigner sur les bords du lac. La foule s’y rassemble autour de lui, en tel nombre qu’il monte dans une barque où il peut s’asseoir, restant sur la mer; et tout le peuple est sur la rive, face à la mer.
2 Και εδιδασκεν αυτους δια παραβολων πολλα, και ελεγε προς αυτους εν τη διδαχη αυτου?	2 Jésus leur enseigne beaucoup de choses en paraboles, et dans son enseignement il leur dit:
3 Ακουετε? ιδου, εξηλθεν ο σπειρων δια να σπειρη.	3 “Écoutez! Voici que le semeur est sorti pour semer.
4 Και ενω εσπειρεν, αλλο μεν επεσε παρα την οδον, και ηλθον τα πετεινα του ουρανου και κατεφαγον αυτο.	4 Pendant qu’il sème, une partie du grain tombe au long du chemin, et les oiseaux viennent la manger.
5 Αλλο δε επεσεν επι το πετρωδες, οπου δεν ειχε γην πολλην, και ευθυς ανεφυη, διοτι δεν ειχε βαθος γης,	5 “Une autre partie tombe sur la rocaille où elle n’a guère de terre. Très vite sort la tige parce que la terre n’est pas profonde;
6 και οτε ανετειλεν ο ηλιος εκαυματισθη, και επειδη δεν ειχε ριζαν εξηρανθη.	6 mais quand le soleil commence à chauffer, elle est grillée et se dessèche parce qu’elle n’a pas de racines.
7 Και αλλο επεσεν εις τας ακανθας, και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο, και καρπον δεν εδωκε?	7 “Une autre partie du grain tombe dans les épines. Les épines croissent et l’étouffent, et la graine ne porte pas de fruit.
8 και αλλο επεσεν εις την γην την καλην και εδιδε καρπον αναβαινοντα και αυξανοντα, και εδωκεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον.	8 D’autres, enfin, tombent dans la belle terre et donnent du fruit; ces graines ont poussé, elles se sont développées et ont donné, l’une trente, l’autre soixante, l’autre cent.
9 Και ελεγε προς αυτους? Ο εχων ωτα δια να ακουη, ας ακουη.	9 “Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende!”
10 Οτε δε εμεινε καταμονας, ηρωτησαν αυτον οι περι αυτον μετα των δωδεκα περι της παραβολης.	10 Quand on se retrouve entre soi, ceux qui l’entourent avec les Douze le questionnent sur les paraboles.
11 Και ελεγε προς αυτους? Εις εσας εδοθη να γνωρισητε το μυστηριον της βασιλειας του Θεου? εις εκεινους δε τους εξω δια παραβολων τα παντα γινονται,	11 Alors il leur dit: "C’est à vous qu’on a confié le mystère du Royaume de Dieu; ceux du dehors, tout leur arrive en paraboles,
12 δια να βλεπωσι βλεποντες και να μη ιδωσι, και να ακουωσιν ακουοντες και να μη νοησωσι, μηποτε επιστρεψωσι και συγχωρηθωσιν εις αυτους τα αμαρτηματα.	12 si bien que: ils ont beau regarder ils ne voient pas, ils ont beau écouter, ils ne comprennent pas; autrement ils se convertiraient et seraient pardonnés.”
13 Και λεγει προς αυτους? Δεν εξευρετε την παραβολην ταυτην, και πως θελετε γνωρισει πασας τας παραβολας;	13 Jésus leur dit: "Si vous ne comprenez pas cette parabole, comment comprendrez-vous toutes les autres?
14 Ο σπειρων τον λογον σπειρει.	14 “Ce que sème le semeur, c’est la Parole.
15 Οι δε παρα την οδον ειναι ουτοι, εις τους οποιους σπειρεται ο λογος, και οταν ακουσωσιν, ευθυς ερχεται ο Σατανας, και αφαιρει τον λογον τον εσπαρμενον εν ταις καρδιαις αυτων.	15 Certains sont sur le bord du chemin quand on sème la Parole; ils écoutent, mais Satan vient et enlève la Parole qui leur était destinée.
16 Και ομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι ειναι ουτοι, οιτινες οταν ακουσωσι τον λογον, ευθυς μετα χαρας δεχονται αυτον,	16 “Chez d’autres on sème sur la pierraille: ils écoutent la Parole et aussitôt l’accueillent avec joie;
17 δεν εχουσιν ομως ριζαν εν εαυτοις, αλλ' ειναι προσκαιροι? επειτα οταν γεινη θλιψις η διωγμος δια τον λογον, ευθυς σκανδαλιζονται.	17 mais chez eux les racines manquent, ils changent avec le temps. Pour peu que vienne une difficulté ou une persécution à cause de la Parole, ils chutent aussitôt.
18 Και οι εις τας ακανθας σπειρομενοι ειναι ουτοι, οιτινες ακουουσι τον λογον,	18 “Chez d’autres on sème au milieu des épines. Ceux-là ont écouté la Parole;
19 και αι μεριμναι του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου και αι επιθυμιαι των αλλων πραγματων εισερχομεναι συμπνιγουσι τον λογον, και γινεται ακαρπος.	19 et puis surviennent les soucis du monde, les illusions de la richesse et tous les autres désirs. Ils étouffent la Parole et elle reste stérile.
20 Και οι εις την γην την καλην σπαρεντες ειναι ουτοι, οιτινες ακουουσι τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον.	20 “Chez d’autres on sème en belle terre; ceux-là ont écouté la Parole, ils l’ont accueillie et ils portent du fruit, l’un trente, l’autre soixante, l’autre encore cent.”
21 Και ελεγε προς αυτους? Μηπως ο λυχνος ερχεται δια να τεθη υπο τον μοδιον η υπο την κλινην; ουχι δια να τεθη επι τον λυχνοστατην;	21 Jésus leur dit: "Lorsque arrive la lampe, va-t-on la coiffer d’une caisse, la mettre sous le lit? Ne sera-t-elle pas mise sur le lampadaire?
22 διοτι δεν ειναι τι κρυπτον, το οποιον δεν θελει φανερωθη, ουδ' εγεινε τι αποκρυφον, το οποιον δεν θελει ελθει εις το φανερον.	22 Il n’y a rien de caché qui ne doive être mis au jour, rien de secret qui ne doive être éclairci.
23 Οστις εχει ωτα δια να ακουη, ας ακουη.	23 “Si quelqu’un a des oreilles pour entendre, qu’il entende!”
24 Και ελεγε προς αυτους? Προσεχετε τι ακουετε. Με οποιον μετρον μετρειτε, θελει μετρηθη εις εσας, και θελει γεινει προσθηκη εις εσας τους ακουοντας.	24 Il leur dit encore: "Que faites-vous, de ce que vous entendez? On vous donnera selon la mesure même où vous en ferez bon usage, et vous recevrez mieux encore.
25 Διοτι οστις εχει, θελει δοθη εις αυτον? και οστις δεν εχει, και εκεινο το οποιον εχει θελει αφαιρεθη απ' αυτου.	25 À celui qui produit, on donnera; mais celui qui ne produit pas, on lui reprendra ce qu’il avait.”
26 Και ελεγεν? Ουτως ειναι η βασιλεια του Θεου, ως εαν ανθρωπος ριψη τον σπορον επι της γης,	26 Jésus leur dit: "Voici une image du Royaume de Dieu. Un homme a jeté la semence en terre.
27 και κοιμαται και σηκονηται νυκτα και ημεραν, και ο σπορος βλαστανη και αυξανη καθως αυτος δεν εξευρει.	27 Après quoi, de jour et de nuit, qu’il dorme ou se lève, la graine pousse et se développe sans qu’il ait à y voir.
28 Διοτι αφ' εαυτης η γη καρποφορει, πρωτον χορτον, επειτα ασταχυον, επειτα πληρη σιτον εν τω ασταχυω.	28 D’elle-même la terre donne le fruit: d’abord apparaît l’herbe, puis l’épi, puis le blé plein l’épi.
29 Οταν δε ωριμαση ο καρπος, ευθυς αποστελλει το δρεπανον, διοτι ηλθεν ο θερισμος.	29 Et quand c’est bon à récolter on y lance la faux: l’heure de la moisson est arrivée.”
30 Ετι ελεγε? Με τι να ομοιωσωμεν την βασιλειαν του Θεου; η με ποιαν παραβολην να παραβαλωμεν αυτην;	30 Jésus dit encore: "À quoi vais-je comparer le Royaume de Dieu? Quelle image en donner?
31 Ειναι ομοια με κοκκον σιναπεως, οστις, οταν σπαρη επι της γης, ειναι μικροτερος παντων των σπερματων των επι της γης?	31 Il est comme la graine de moutarde, la plus petite de celles que l’on sème en terre.
32 αφου δε σπαρη, αναβαινει και γινεται μεγαλητερος παντων των λαχανων και καμνει κλαδους μεγαλους, ωστε υπο την σκιαν αυτου δυνανται τα πετεινα του ουρανου να κατασκηνωσι.	32 Mais une fois semée, elle monte et dépasse toutes les autres plantes; elle fait de longues branches et les oiseaux du ciel viennent chercher son ombre.
33 Και δια τοιουτων πολλων παραβολων ελαλει προς αυτους τον λογον, καθως ηδυναντο να ακουωσι,	33 Par beaucoup de paraboles semblables, il leur annonçait la Parole, s’adaptant à la capacité de leur intelligence.
34 χωρις δε παραβολης δεν ελαλει προς αυτους? κατ ιδιαν ομως εξηγει παντα εις τους μαθητας αυτου.	34 Il ne leur parlait jamais sans paraboles, mais il expliquait tout à ses disciples en particulier.
35 Και λεγει προς αυτους εν εκεινη τη ημερα, οτε εγεινεν εσπερα? Ας διελθωμεν εις το περαν.	35 Il était déjà tard ce jour-là quand Jésus dit à ses disciples: "Passons sur l’autre rive.”
36 Και αφησαντες τον οχλον, παραλαμβανουσιν αυτον ως ητο εν τω πλοιω και αλλα δε πλοιαρια ησαν μετ' αυτου.	36 Ils laissèrent la foule et prirent Jésus comme il était dans la barque; d’autres barques l’accompagnaient.
37 Και γινεται μεγας ανεμοστροβιλος και τα κυματα εισεβαλλον εις το πλοιον, ωστε αυτο ηδη εγεμιζετο.	37 C’est alors que se lève une violente rafale de vent: les vagues se jettent sur la barque au point que déjà l’eau monte,
38 Και αυτος ητο επι της πρυμνης κοιμωμενος επι το προσκεφαλαιον? και εξυπνουσιν αυτον και λεγουσι προς αυτον? Διδασκαλε, δεν σε μελει οτι χανομεθα;	38 mais lui, allongé sur le coussin à l’arrière, il dort. Ils le tirent du sommeil et lui disent: "Cela ne te fait rien si nous coulons!”
39 Και σηκωθεις επετιμησε τον ανεμον και ειπε προς την θαλασσαν? Σιωπα, ησυχασον. Και επαυσεν ο ανεμος, και εγεινε γαληνη μεγαλη.	39 Jésus s’est réveillé, il rappelle à l’ordre le vent et dit à la mer: "Silence! Tais-toi!” Aussitôt le vent tombe et c’est le grand calme.
40 Και ειπε προς αυτους? Δια τι εισθε ουτω δειλοι; πως δεν εχετε πιστιν;	40 Alors il leur dit: "Pourquoi vous mettre dans un tel état? Vous n’avez donc pas la foi?”
41 Και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους? Τις λοιπον ειναι ουτος, οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουουσιν εις αυτον;	41 Ils furent saisis d’une grande crainte; ils se disaient l’un à l’autre: "Qui donc est-il? Même le vent et la mer lui obéissent!”